Фарабиге арнау. (Әні бар) 1 Оңтүстіктің арайланған ақ таңы, Бұлбұл үні естіледі бақтағы
жүктеу/скачать 401 Kb.
|
ҚЫРАН ТЕКТЕС ,БИІК ШЫНАР.Жанарыңнан ұғамын сағыныш бар , Жабығады жасаурап жалыныштар. Жымиясың жалындап жауқазындай , Жеп жатса да іштегі жарылыстар . Сыртың күліп тұрғанмен , ішің жылап , Ойың сан сақ , жүдетер құмбыл сынақ . 32 Өмір -күрес , өмір -мән , өмір -жалған , Алда жүріп келесің мың бір құлап . Аяз-өмір , ерекше қысқанында , Ұлылықты ұстадың ұстанымда . Қарлығаштай қорғадың балапанды , Қателіктің қалмадың қыспағында . Уайыммен қаншама түн көз ілмедің , «Перзентім «-деп шаршауды бір білмедің . Ұятты түйіп ұстаған биік шынар , Өміріңе шуақ шашсын жыр-гүлдерім . Жалғанда жан бар ма екен уайым шекпес ? Өнегең өркен жаяр зая кетпес . Самғай бер сұлулыққа сұқтандырып , Қамықпа , қалықтай бер қыран тектес ! 18.12.2004жыл. ТАҢ ШАПАҒЫ . Сен көрдің бе таң шапағын арайын ? Сұлулықтан нұр шашады маңайым . Әсем әлем , сырлы сезім , мөлдір сәт , Тоқташы өмір , нәр алайын , қарайын. Шың басында сәуле болып жанайын , Таза ауаға тойымсызбын , қанайын . Тыңдашы өмір , сұлулық тұр сыр шертіп , Бір бөлігі болып соның қалайын . Тау жігітті күн сүйеді жарқырап , Нұрлы сезім тарап жатыр қарқын ап. Неткен шыдам , неткен төзім сезгенге ? Сырлы дүние сыр бермейді салқын -ақ . Шынайылық ,сабырлылық сап құрып , Шұғыламен шашырады шат қылық . Өмір неткен ғажап едің , тәтті едің , Адам үшін оны сезу сәттілік . Үміт таңы жақсылық бер , әр күннен , Сенім болса жан жадырап , жар күлген Ерекше бір қайталанбас таңымды Мейірім төккен сен екен деп қалдым мен . Күн жарқырап сазды күйін төккені, 33 Самал соғып , санамды жыр өпкені . Жылылыққа толып кетіп жан дүнием , Менің өмір сүргім келіп кеткені ... Менің өмір сүргім келіп кеткені... 21.12.2004жыл. Күн-көңіл. «Алдымнан шыға келер»-деп, Үмітті үзбей жүрсің бе? «Күн-көңіл күлсең кенелмек » Күлімде , кенет күрсінбе . Сағынышпенен сарғаяр , Бейнебір сен де гүлсің бе ? Жаны азап көрген кімді аяр ? Уайым мен сезім бірсің бе ? Жаныңды ұғу мүмкін бе ? Жүректі сезу қиындау . Заңдылық па әлде , ай күнге , Бұйырып тұрып бұйырмау ? Айтатын сөзді айта алмай , Жететін жерге жетпедім . Байқалып тұрып байқалмай , Көрінбес көзге көктегім . Жырыммен жүрмін қалықтап , Тартымды , тұнық , тал-мүсін . Қарайыншы тағы анықтап , Ішінде көптің бармысың ? 27.12.2004жыл. СЫРЛЫ САҒЫНЫШ . Сен ашылмайсың , Сырыңды бөліскің келер . Бейнебір ғасырдайсың , Білімді , білікті жеңер . Ақжарқын асылдайсың , Шуағың төгіліп тұрар . Найзағай жасындайсың , Бетке ұстар ,намыс пен шын ар. Ешкімге бас ұрмайсың , 34. Көңілімді көктем еттің де . Шындықты жасырмайсың , Күлкіңмен нұрлар септің де . Түрленіп тасынбайсың , Қызықтым қарапайымсың . Мәңгілік досымдайсың , Нәзіксің , сұлу қайыңсың . Бақытың мыңға ұлғайсын , Күндіз -күн , түнде -айымсың . Өміріме бейне сындайсың , Қуаныш , кейде уайымсың. Жақсыны жылдап жырлайсың , Қуандым өзің барыңа . Жұмбақтау Жаңа жылдайсың , Айнымас , адал арыма . Шырайлы шаттық , шыңдайсың , Жаныңа жырым дем берсін . Мақсатқа жетпей тынбайсың , Еленсін еңбек , ел көрсін . Сақталар мәңгі сырдайсың , Тұйықта тұрсам тірегім . Алыстан қолды бұлғайсың , Сағынып әркез жүремін . 29.12.2004жыл. АҚ ӘЛЕМ. Кербез дала ақ көрпесін жамылып , Келіншек тал сырғаларын тағынып . Тазалықта тербеліп тұр табиғат , Жүректегі жарасымы табылып . Сырлы дүние бірін бірі ұққандай , Зейін салмау мүмкін емес сұқтанбай . Сауысқан да сақылдады сан рет , Құтты қонақ дәл алдынан шыққандай . Қара қарға қарқылдады қартайған , Ұзақ жасап өмірінен мән тайған . Жасағанмен мың бір жасты не пайда ? Шыға алмады күл қоқысты әр сайдан. 35. Төрге шықты тәкаппарлау тұман да , Ұлылықты Жер анадан ұғам да . Не көрмеді , неге көнбей келеді ? Жаратушы жаратқандай шыдамға . Күн көңілге жетпей тұр ғой төккенмен , Өмір-өзен өрнектелер өткелмен Ақ әлемнен сен өзіңді танырсың , Есіміңді қарға жазып кеткем мен. Ақ әлемге таба алмадым тең көрік , Мөлдіреді ерекше бір өң беріп . Таңғажайып тәтті балға айналды , Ақ шекермен тасталғанда көмкеріп. Қор қызынан жүрген жоқпын кем көріп , Күлімдейсің күн көзіңді төңкеріп . Қуанарсың қалықтаса қар ұшқын , «Сезім»-деп біл мен жіберген жөн көріп . 30.12.2004жыл. МАЗАСЫЗ ШАҚ. Өз-өзімнен алаңдадым , Жүрегіммен сырластым . Тыныштықта қала алмадым , Мазалайды бір тасқын . Өмір шіркін зымырайды , Қырықтан жаңа қырға астым . Тағдыр-тақсыр көп сынайды , Құпиясы мол бұл жастың . Көңілімде болып көз ілгенмін, Нұры болдың гүл жастың . Сағынышты сезінгенмін , Ауырлығын зіл тастың . Көтердім көп дос жалауын , Қадірін білдім құрдастың . Адамгершілік , ар алауын , Жандырмай жанда тынбаспын . Серілік құрдым сері көңілмен Сыр бермей өтем , сынбаспын . Іздерім қалсын мына өмірден , Бір ұйықтап кетсем тұрмаспын . 02.01.2005жыл. 36. КӨҢІЛІМДЕ КҮНМЕН ТЕҢ ТҰРСЫҢ Естідім тағы дауысыңды , Не сиқыр сенде сағыныш ? Уайым да бірден таусылды , Тоқтады жанда жарылыс . Жайнаған жүздің жарқылы , Жанымды кетті тербетіп . Ақ көңіл алау арқылы, Өзіңе тарттың шөлдетіп. Дауысыңнан сезіп жылылық, Тартыла түстім талпынып . Салтанат құрды сұлулық , Сүйкімді сенде бал қылық . Шырайың шаттық шырынын, Беріле емген сияқты . «Сұлудың әркез сыры мың» Асау жүректі тулатты . Бағымдай көрдім бағалап , Жүрегің нәзік мөлдірсің . Таппадым теңеу , саған ат , Көңілімде күнмен тең тұрсың. 08.01.2005жыл. АЛҒЫРЛАР,ТАПҚЫРЛАР,ОЙШЫЛДАР МЕКТЕБІНІҢ ӘНҰРАНЫ. Біз дарынды балдырған , Ғылым отын жандырған . «Білім шыңы-биік шың» Бар әлемді таң қылған . Қайырмасы: Жан тәнімен үндескен , Білімдіміз бірлескен . Жан жақты дамуға Жаңалық тануға , Еңбек ет із қалуға 37. Алғырлармыз алымды , Ойшылдармыз жалынды . Тапқырлармыз табысты , Жүзден жүйрік , жағымды . Қайырмасы Білім жолды аша алар , Ғылым шыңнан аса алар . Болашақтың бақыты , Біздерменен жасалар. БІРІ КЕМ ДҮНИЕ. Ойсыздарға ой керек , Жолсыз жерге жол керек . Тойымсызға мол керек, Қасқырларға қой керек. Мыжыңдарға мән керек , Әлсіздерге әл керек . Сауықшылға ән керек , Тірі адамға жан керек . Байлықты кім жек көред ? Жылы сөз де көп көмек . Ақша қуған адамды , Ажал қуар шеткерек . Сылқымдарға сән керек , Жөнсіздерге жөн керек . Тебінгенге тең керек , Денсаулық қой ең керек . Биікті аңсар бәйтерек , Кездеспесек қайтер ек ? Сән беретін санаға , Сыйластық қой ең керек . Кімде не жоқ сол керек ... 12.01.2005жыл. АЛДАМШЫ ӨМІР... Өмір қыз-ау сұлулығы жетерлік , Қылығы бар тәнті өзіне етерлік . Назыменен , жазыменен жайнатса , Бақытың бал , тағдырыңнан шекерді ұқ . Мәңгі емес , бәрі уақытша өтерлік . Өмір-сынақ , тәңір өзі жіберген , Жалған жайнап , туралық тұр түнерген 38. Жан азабын тартқызбайтын мәңгіге , Тазалықтың табиғаты білермен . Имандылық туын ұста жігермен ! Өмір-арман , қызықтырып қоймаған , Өмір-тәтті , кәрі жас та тоймаған . Өмір-ағыс , өмір-талас , өмір-дән , Тіршілігін ,заңдылығын жоймаған . Бұл өмірге қонақпыз ғой ойлы адам . Бұл өмірге қонақпыз ғой ойла адам ! 15.01.2005жыл. МӘҢГІЛІК НЕ БАР ӨМІРДЕ ??? Мәңгілік не бар өмірде ? Темір де тозар түк қалмай . Айналар ауыр жеңілге , Жақын да болар тым шалғай . Өмірде бәрі жеңіл ме ? Ертеңді жүрміз біле алмай . Адамдық , биік көңіл де , Сыр бермес сірә сыналмай . Аққудай әсем ажарың , Күн болар әжім басқандай . Өлшеулі өмір базарың , Артықтау кетпе аспандай . Жойқын күш -адал таза арың , Бастарсың істі жасқанбай . Көрерсің өмір ғажабын , Халқыңмен болғын мастанбай . Адамды түсін , біле біл , Байыппен сөйле астарлай . Қайталап келмес бұл өмір , Жалындап жүргін жастардай . Көңілің іске тола ма ? Тәуекелменен басталмай . Қадірі нанның бола ма ? Апталап , айлап аш қалмай . Батырлығың көрінер , Жауыңа шапсаң жасқанбай . Елің де бір күн жерінер , 39. Ойлай да берсең бас қамды -ай . Өткір , бір болсаң өнерсің , Қиып бір түсер қылыштай . Бәйгеден озып келерсің , Ентікпей , еркін тыныстай . Елдікті ойлар ұл қайда ? Шыныққан , шымыр ,құрыштай . Бақытқа жетер күн қайда ? Қиналмай , күн -түн тырыспай . Ынтымақ жасап , бірлік қыл , Биіктер бедел асқардай . Топтанып бірге тірлік қыл , Тамшылар қоймас тас жармай . 05.04.2004жыл. МӨЛДІРЕГЕН МОНШАҒЫМ. Қара суық ызғарлы , Беттен сүйіп қарыған . Сықырлақ қарда із қалды , Сағыныш , аңсау , зар ұғам . Күн күлімдеп күй төкті , Сен шығарсың сәулесі ? Көктен көркем сый кепті , Сендей әппақ бейнесі . Аспан жібі сөгіліп , Жаңбыр әлек салса мың . Сен тұрсың ба егіліп ? Мөлдіреген моншағым . Суық желдің ескені , «Уілін сен»-деп қалдым. Көңілімнің өскені , Шуақ күнді еске алдым . Сыр бермей тұр тұман да , Сыйға тартып сынағын . Шүкіршілік бұған да , Аман болшы шырағым ! Қара суық ызғарлы , Ақкөңіл болып арыдым 40. Сағыныштан сыз қалды Жалын бер жанға жарығым Аспан жібі сөгіліп , Жаңбыр әлек салса мың. Сен тұрсың ба егіліп ? Мөлдіреген моншағым !!! 26.01.2005жыл. ТАҒДЫРҒА СЕНЕМІН . Елеңдеп тұрамын , «Көріп бір қаламын ба?»- деп «Жылылық табамын ба?»-деп, «Арманмен ағамын ба?»-деп , Өмірдің сабағынан тек , Сағыныш ұғамын . Аяздың қыспағында қалып , Суықтың қысқанына налып , Бүрсеңдер бейкүнә торғай , Самғады серігін танып , Көктемдей көркем қыз көріп , Сенемін қуанам анық . Сыр бермей келем , тулай алмадым , Мән бергем терең , сынай алмадым , Бас иіп тұрып , құлай алмадым , Әділетсіздікке шыдай алмадым , Жоғымды іздеп , сұрай алмадым , Жылағым келіп жылай алмадым. Алаңдай беремін , «Сен келесің бе?»- деп Соңғы сәт елесің де көп , Жылы сөз жүрсе де жебеп , Көресің , көнесің демек , Тағдырға сенемін !!! 13.02.2005жыл. КҮЙ ТӨКТІ КӨКТЕМ... Көктемнің күні-ай , бейнебір сендей жағымды, Жүрегім неге өзіңді күтіп сағынды ? Іздедім сені , қуансам және мұңайсам , Сезесің бе әлде бойдағы жойқын ағынды ? Табиғат сырын өзіңсіз жүрмін ұға алмай , 41. Биік шың болдың , тайғанап түстім шыға алмай . Бәйшешек көрдім , мөлдіреп тұрған қырдағы , «Өзің»-деп қалдым қия алмай қайттым , жұла алмай . Күй төкті көктем , түскендей бейне қалыңдық , Жайнаса жұлдыз жарқырап жанған жанымды ұқ . Өшпейтін өлең , сөнбейтін жалын жыр болдың , Күн көңілімнен жылуы кетпес жалынды ұқ !!! 08.03.2005жыл. МӨЛДІР ТАБИҒАТ . Кеудемде от сағынышым тарқамай , Мұң -зіл басты келем шыдап арқалай. Жаным жүдеп , жарқырадым , жайнадым , Қандай күйге салып қойдың қалқам-ай . Мөлдіреді табиғат та , бұлақ та , Елжіреді қыр мен сай да қырат та . Сыңғыр қаққан өзен жатыр сыр шертіп , Сезіміңді бүгіп қалдың бірақ та . Көк майсаға өрнек сапты ерінбей , Табиғаттан сыр қалған ба терілмей ? Мың қыр асып қимай жерді күн батты , Қалай тұрсың балқып кетпей , берілмей ? 10.03.2005жыл. ТАБИҒАТҚА БАРШЫ СЕН... Табиғатқа баршы сен тазарасың , Жеңілдейсің қандай ой мазаласын . Тіл жетпес сұлулыққа тойынасың , Жұмақтың сезінесің ғажап асын . Тауға қарай аяңда тынығасың , Биік болу бақытын ұғынасың . Самғап ұшқың келеді қыран болып , Сұлулыққа сұқтанып сұғынасың . Сая бақты арала жайраң қағып , Мөлдірліктен қайтасың маржан тағып. «Мендей таза болшы»-деп бұлақ айтар , «Сұлу бол»-деп сыңғырлар өзен ағып . Сұлулыққа сыр беріп сиынасың , Құрбан болып жолына қиыласың , Тәуелсіз де , еркін де бұл табиғат , 42. Сән беретін санаға сыйы басым . Өмір-күрес , сан құлап , сан тұрасың , Табиғатта жаныңды жандырасың . Ауылыңнан ұзап шық ауырласаң , Уайым зілді сол жақта қалдырасың . 13.03.2005жыл САҒЫНЫШ САЗЫ . Жаныңа жылы сөз ғой бір ғана ем , Құпия ашылмайтын сыр ғана ма ең ? Тәнімді мыңға бөліп тастасаң да , Жанымды қинамауды сұранар ем . Әрдайым тән жарасы жазылады , Түк етпес дүниенің азырағы . Дүниені дүр сілкінтіп , сәби келсе , Күн сайын қаншама көр қазылады . Әттең-ай бәрі өткінші , бәрі жұмбақ , Жас қартаяр , бүтін де бір күн сынбақ . Сағыныш сазым болдың сарқылмайтын , Жүректен орын алған қызсың сұңғақ . Дидарың көктем еді , көркем еді , Бұл жүрек неге сонша өртенеді ? Жап-жасыл жадыраған жайлауымсың , Күн-көңіл құмарланып , ентеледі . Көз алмай қарай бердім келбетінен , Өзіме талай қызды шөлдетіп ем . Сұлулыққа тоймадық , тоя алмадық, Сағынып өтеміз -ау жер бетінен . Еліксің елітетін елден ерек , Көңілімде өзің жайлы жақсы дерек . Ой орманда адастым , аласұрып , Ойлаймын жан жарасын емдеу керек . 01.04.2005жыл. ТАБИҒАТ АДАМ ... Табиғатқа баршы сен көсілесің Мерейіңді үстем қып өсіресің . Тұңғиық боп талансаң тағдырыңа , Жұмбақ болсаң сол жақта шешілесің . 43. Самал болып , сән болып есілесің , Тамсанасың , талықсып осы үлесің . Сұлулықты сезбейтін өзімшілді , Аяйсың да сол сәтте кешіресің . Табиғатта аялда ашыласың , Таң қаласың , түрленіп , тасынасың . Жүректегі сөзіңді айт сырласыңа , Жақсы көрсең несіне жасырасың ? Бұлақ сыңғыр қағады кеңес болып , Ару төсі көрінер дөңес болып . Қадірін біл сол сәттің қайта келмес , Әттең бәрі қалады елес болып . Әсемдікке қызықшы қайран қалып , Табиғатта жан жүйке жайланды анық . Сұлу болып кетуің ғажап емес , Қол ұстасып бірге шық айнаңды алып . 08.04.2005жыл. ТӘКӘППАР ТЕРЕК , АҚКӨҢІЛ АЛМА . Бір бауда өсті қос ағаш , Айырылмас бірге дос ағаш . Бір күнде келген өмірге , Көңілің қалай босамас ? Жүйкесі жұқа желөкпе Елпілдек елді елеп пе ? Бойы өскенмен ойы өспей , Тәкәппар болды терек те . Салмақты алма байсалды, Жанына тартып жайсаңды . Ақылы асқан азамат , Көрген жанға ой салды . -«Көршінің бермей дұрысын , Көрген күнің құрысын . Мендей биік өспейсің , Таусылған ба ырысың ?» Теректің сөзі тым қатты Алмаға мүлдем шын батты . Сыпайы болды сыр бермей , 44. Күн өтіп жатты ырғақты . Теректің күнде бойы өсіп , Күнменен кетті теңесіп , Үй салу жағын ойлайды Балта мен шеге кеңесіп . Жеміс көп салып дарағы , Ақкөңіл алма жарады . Иіле түсіп именіп , Мейірлене қарады . Ал терек жерді жерсінбей , Көзге ілмей тағы менсінбей . Қияға кетті қиялы , Дегендей «Маған теңсің бе ей?» Сандалып қуды сағымды, Бармады іске жағымды . Тәкәппар , түзу теректің , Түбінен балта шабылды . Тасыған қазан төгілді , Ұмытпа текті тегіңді. Тұрақсыз болған теректің , Орнына алма егілді . 11.04.2005жыл. ДОСМАХАНБЕТ КӨКЕМНІҢ РУХЫНА АРНАУ . Көтеріл көңіл , қуаныш күн ғой бүгінгі , Сөнгенім жанып , өлгенім қайта тірілді . Бақ пенен байлық , қуаныш , бақыт , мол ырыс , Сезіне білсең адамға керектігіңді . Сұрапыл соғыс қазіргі жасқа ертегі, Қызғалтақ ғұмыр , өмірі қандай келте еді. Он беске толмай , әруағы қолдай аттанған , Досмахан ағам жалындап туған өрт еді. Жырымды арнап , бетімді жуған жасыммен , Он бесте болып , болыпсыз құрдас ғасырмен . Қайнардан шыққан , қайнаған , қайтпас қыраным , Ел үшін туған асыл ма ең ? Әттең-ай әттең окопта, сызда тоңдыңыз , 45 Қыран боп туып, қызғалдақ гүлдей солдыңыз . Жайнаған жас боп жалғастыра алар ма екенбіз? Ерлікке бастар жолды біз . Сағыныш сайрап , салмағын салып санаға , Теңедім сізді ержүрек батыр данаға . Алты ұлы кеткен атаға басу кім айтар ? Аңырап қалды-ау ана да. Жау шебін бұзып , қайсарлықпенен күйретіп , Шинелмен бірге күн -түні үміт сүйретіп . Бөріжардың суын , көк майса нуын аңсапсыз , Сағыныш хаттарды жиілетіп . Рухыңыз биік , шұғылаңыз мәңгі шашылған , Ардақтар арды айналдық айдай асылдан Намыстың туын көтеріп өткен ержүрек , Тектілігімен абыройын елдің асырған . Ақ қырау шалған асқар тауларым , ағалар ! Аңсаса жүрек сіздерді іздеп таба алар . Отқа оранғандарға оралып , тағзым еттік біз , Орнында барлар оңалар , Орнында барлар оңалар. 13.04.2005жыл. жүктеу/скачать 401 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|