Г) басқа да антиангинальды дәрілер (қосымша):
Әсері миотропты коронарлы артерияларды кеңейтетін дәрілер: дипиридамол (курантил, персантин) коронарлық артериялардың қан айналысының көлемінің жылдамдығын жоғарылатып, миокардтың оттегімен қамтамасыз етілуін жақсартып, қосалқы (коллатеральды) қан айналымды күшейтеді, тромбоциттердің агрегациясын тежеп және миокардта микроциркуляцияны жақсартады. Карбокромен (интенкордин, интенсаин), лидофлазин (клиниум) коронарлық артерияларды кеңейтіп, қан ағысын күшейтеді, қосалқы қан айналымды жақсартады, бірақ әсері төмен болғандықтан негізгі препараттармен бірге қолданылады.
Кардиопротекторлы дәрілер: триметазидин (предуктал) – ишемияға миокард жасушаларының тұрақтылығын жоғарлатып, гемодинамикаға (қан айналымға) әсер етпей энергетикалық балансты реттейді.
Миокард инфарктында қолданылатын дәрілер
Миокард инфарктында ишемияланған аймақта кейіннен тыртыққа айналатын некроз (өлі еттену) пайда болады. Көбінесе миокард инфарктының себебі коронарлық қан тамырлардың атеросклерозы болып табылады. Миокард инфаркты қатты ауырсынуға, аритмияға, қозғыштыққа, қорқыныш сезіміне (өлім), жіті жүрек қызметінің жеткіліксіздігіне, АҚ–ң төмендеуіне және кардиогенді шокқа алып келуі мүмкін. Мұндай жағдайда келесі топтағы препараттар белгіленеді;
1.Наркотикалық анальгетиктер (морфин, промедол, фентанил) – ауырсыну белгілерін басу үшін, нейролептиктер (дроперидол) немесе транквилизаторлар (седуксен), наркозға арналған дәрілер бірге қолданылады.
2.Антиаритмиялық дәрілер (лидокаин).
3.Антикоагулянттар (гепарин) мен антиагрегантты дәрілер (аспирин) тромб түзілуін алдын алу үшін.
4.Фибринолитикалық дәрілер (стрептокиназа) – жаңа пайда болған тромбты еріту үшін.
5.Вазопрессорлы дәрілер (мезатон, норадреналин).
6.Нитроглецириннің препараттары (перлинганит, нирмин– к\т).
7.Оксигенотерапия.
8.Жүрек гликозидтері (строфантин) – жіті жүрек қызметінің жеткіліксіздігінде, көбінесе дофамин (АҚсист. 70-100 мм сын.бағ.) немесе добутамин (АҚсист. >100 мм сын.бағ.) белгіленеді.
Достарыңызбен бөлісу: |
