І бөлім. Жалпы фармакология
жүктеу/скачать 1.02 Mb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Натрий пара-аминосалицил қышқылы
| Стрептомицин сульфаты – медицинадағы негізгі туберкулез дәрісі болып табылады. Ол туберкулез, туляремия, оба қоздырғыштарына әсер етеді. Бұны қолданғанда бас айналу, жүрек айну, альбуминурия, іш өту, саңырау болып қалу мүмкін. Есту жүйесі зақымданғанда, бүйрек және гипертония ауруларында қолдануға болмайды. Бұның ұнтақтары 0,25, 0,5 және 1 г флаконда егуге арналған. Бір реттік мөлшері 0,5-1 г. Балаларға тәулігіне 15-20 мл/кг беріледі. Бұл дәрі бүйрек пен құлаққа зақым келтіреді, сондықтан қолданғанда сақ болу керек.
Rp.: Streptomycini sulfatis 0,5 D.t.d. № 10. S. бұлшық етке 2 мл новокаин ерітіндісімен егуге. Циклосерин (циклокарин және т.б.) спектрі кең антибиотик, тек бұны басқа туберкулездік дәрілердің күші кеткенде қолданады. Қапталған және түймедақ түрінде мөлшері 0,25 г № 100, күніне 2 реттен аспен бірге беріледі. Балалар үшін тәуліктік мөлшері 0,01-0,02 г/кг. Оның жанама әсерлері орталық жүйке жүйесінен байқалады, сонымен бірге психоз, депрессия, қояншық, маскүнемдік, бүйректің жетіспеушілігі кезінде және жүкті әйелдерге қолданбайды. Натрий пара-аминосалицил қышқылы (Немазол натрий, ПАСК-натрий және т.б.) тек туберкулез микобактерияларына әсер етеді. Басқа туберкулездік дәрілермен салыстырғанда тиімділігі төмендеу болғанымен, басқа дәрілермен бірге біраз уақытқа қолдануға болады. 0,5 г ішек-ерігіш түймедағы, 100 г пакетте грануласы және 3% - 250 мл және 500 мл егуге пайданылады. Аптасына 5-6 рет және алмастырып асқазан арқылы беріп отыру керек. 3-4 г-нан күніне 3 реттен, балаларға 0,2 г/кг сүтпен немесе 0,5-2% гидрокарбонатының ерітіндісімен қосып ішкен жөн. Жанама әсерлеріне көбінесе асқазан қызметінің бұзылуы және аллергиялық өзгерістер байқалады. Нефрит, гепатит, цирроз, асақазанның және он екі елі ішектің жарасында және т.б. жағдайларда беруге болмайды. Rp.: Sol. Natrii para-aminosalicylatis 3% pro injectibus – 250 ml D.S. Тамырға егу ретінде минутына 30 тамшы, 40-60 тамшыдан асырмайды. 17 тарау. Вирусқа қарсы қолданылатын дәрілер. Вирустар негізінен торшаның ішінде орналасады, құрамында РНҚ немесе ДНҚ болады. Кейінгі кезде осы торшаның ішіндегі вирустарға тікелей әсер ететін заттар табыла бастады. Вирусқа әсер ететін дәрілер, торшаның ішіне кіріп, ондағы вирус ферментіне әсер етуіне негізделген. Сонымен бірге бұл заттар вирус пен торшаның әрекеттесуінің әрбір сатысына әсер етеді. Вирусқа қарсы қолданылатын дәрілер мынандай топтарға бөлінеді: І. Жасанды заттар. А/ құрамында РНҚ бар вирустарға әсер тигізетін дәрілер. 1/ ретровирустар (АИВ, ЖИТС) – зидовудин (Zidovudine), ставудин (Stavudine), саквинавир (Saquinavirum). 2/ грипп вирустары (ортомиксовирустары) – ремантадин (Remantadinum), оксолин (Oxolinum). 3/ респираторлық вирустар (парамиксовирустар) – рибавирин (Ribavirin). Б/ құрамында ДНҚ-сы бар вирустарға әсерін тигізетін дәрілер: 4/ герпесвирустар: а) қарапайым герпес вирустары – ацикловир (Acyclovir) және т.б. б) цитомегаловирустар – ганцикловир (Ganciclovir). в) вирус varictlla zoster – ацикловир, фоскарнет (Foscarnet). 5/ поксвирустар (табиғи шешек вирусы) – метисазон (Methisazonum). ІІ. Биологиялық заттар 6/ гепаднавирустар (гепатиттерге) – интерферондар. 1. Ретровирустарға (ЖИТС– жүре пайда болған иммунитет тапшылықты синдром және АИВ – адамның иммунитет тапшылықты вирусы) әсерін тигізетін дәрілер. жүктеу/скачать 1.02 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|