Инженерия факултеті

HSB / HSV.

2. 
   Түстік рең. Түстің қоюлығы. Түстің ашықтығы
   

Əр жарық қоры ұзындықтағы толқындардан тұрады. Түстік рең (пие) ұзын толқын ретінде түсіндіріледі. Əдетте түстік реңді сипаттау үшін түс аты қолданылады, мыс, қызыл, жасыл, сарғыш. Осы моделінің дəстүрлі интерпретациясында əр түстік рең түстің ортада бір анқталған орында алады жəне 0 ден 3600 аралықтан деопозонда бұрыш шамасымен сипатталады. Əдетте қызыл үшіе 00 бұрыш алынса, жасыл үшін-1200 , көк үшін-2400 алынады. Түстік ортада бастапқы түстер бір-бірімен бірдей арақашықтықта орналасқан. Екінші түстер бастапқы түстер арасында орналасады. Өз кезегінде əр түс өзінің қосымша түсіне қарсы орналасқан. Мысалы, сары мен көгілдір жасыл түсті береді. Осылайша түстік ортада жасыл түс сары түспен көгілдір түстің арасында орналасады, бірақ оранжевый мен фиолетовый түстер бастапқы, екінші түстерге жатпайды, бірақ олар түстер диограмма ортасында көрсетілген. Түстік рең түсінігі толық түс жайлы ақпараттан тұрмайды. Мысалы 450 нанометр толқын ұзындықты жарық дамдармен рең ретінде қабылданады. Қанықтылық Түстік рең адамдар мен ажыратылатын жалғыз атрибут емес. Басқа компонент-қанықтылық-түс тазалығын сипаттайды. Ол негізгі түс компонентасы жəне түсті қалыптастыруда қатысатын қалған толқын ұзындықтары арасындағы қатынасты анықтайды. Бұл параметрдің мөлшерлі мəні процентпен белгіленеді, 0%-тен (сұр) 100%-ке (толық қанықтылық) дейін. Жарықтық (ашықтық) Жарықтық біздің көзіміздің рецепторларына əсер етеді. Жарық энергиясы интенсивтілікті сипаттайды, оны жарықтыққа қатынастығын интерпретациялауымызға болады. Күн қояны-жоғары жарықтану интенсивтігінің мысалы. Түстер мен түрлердің олардың түстік реңіне тəуелсіз жарықтығымен салыстыруымызға болады, қайсысы ашық, қайсысы қоюырақ екенін анықтаймыз. Жарықтық компонентасының əмбебаптығы Жарықтық – хромотикалық жəне ахроматикалық түстерге тəн қасиет. Сондықтан жарықтық арқылы кез келген түстер мен реңдерді салыстыра аламыз: ашық жасылды қою жасылмен, ашық қызылды көкпен, қызылды көгілдірмен жəне т.б. Бұл қасиет түсті кескіндердің ақ қараға конвертирлегенде қолданылады. Суретшілер жарықты қатнасты тональді д/а. сондықтан жарықты жəне түсті тонды ажыратады. Картинаны жарық тонды жазылған десе алдымен жарықты қатынасын айтады. Ал түсі бойынша ол əртүрлі болуы мүмкін. HSB жəне HSL - модельдері арасындағы айырмашылық сызықты емес. Brightntss компонентасының сызықты lightness компонентіне ауыстырылуы.

4. Қарапайым визуализация және растрлық суретті сақтау.

Растрлық графикада кескіндер түрлі-түсті нүктелердің жиынтығынан тұрады. Графикалық ақпараттың осындай нүктелер жиыны немесе пиксельдер түрінде ұсынылуы растрлық түрдегі ұсынылу болып табылады. Растрлық кескінді құрайтын әрбір пиксельдің ӛз орны мен түсі болады және әр пиксельге компьютер жадында бір ұяшық қажет. Растрлық графикада ұзындық бірлігінде нүктелер санын анықтайтын мүмкіндік ұғымының маңызы зор. Оның келесі түрлері болады: - түпнұсқаның мүмкіндігі; - экран кескінінің мүмкіндігі; 6 - баспа кескінінің мүмкіндігі. Түпнұсқаның мүмкіндігі. Түпнұсқаның мүмкіндігі бір дюймдегі нүктелер санымен ӛлшенеді (dots per inch - dpi) және кескін сапасына қойылатын талаптарға, цифрлау тәсіліне, файлдың форматына және басқа да параметрлерге байланысты болады. Экрандық кескіннің мүмкіндігі. Кескіннің экрандық кӛшірмесінде растрдың элементар нүктесін пиксель деп атайды. Пикселдің ӛлшемі таңдалған экрандық мүмкіндікке, түпнұсқа мүмкіндігіне және кескін масштабына байланысты. Диагоналі 20-21 дюйм болатын мониторлар 640×480, 800×600, 1024×768, 1280×1024, 1600×1280, 1920×1200, 1920×1600 нүктелі экрандық мүмкіндіктерді қамтамасыз етеді. Экрандық кӛшірме үшін 72dpi мүмкіндігі жеткілікті, ал түсті немесе лазерлік принтерлерде басып шығару үшін 150-200 dpi, фотосурет басып шығару үшін 200-300 dpi мүмкіндіктері болуы керек.

Қортынды

Компьютерлік графика – арнайы есептеу кешендерінің кӛмегімен бейнелерді жасау мен оларды ӛңдеу құралдары мен әдістерін зерттейтін пән болып табылады. Компьютерлік графика монитор экранында немесе сыртқы тасымалдаушыларда (қағаз, кинопленка, мата және т.б.) кӛшірмелерінде кескіндерді бейнелеудің барлық түрлерін қамтиды. Деректерді кӛрнекілеу адамзат қызметінің әр түрлі салаларында орын алып келеді. Мысалы, медицина (компьютерлік томография), ғылыми зерттеулер, киімдерді модельдеу, тәжірибелік-конструкторлық жұмыстар және т.б. Кескіндерді жасаудың тәсілдеріне қарай компьютерлік графика келесі түрлерге бӛлінеді: - растрлық; - векторлық; - фрактальдық. Пәннің тағы да бір ерекше бӛлімі – үшӛлшемді (3D) графика. Бұл пән объектілердің кӛлемдік модельдерін виртуалды кеңістікте құрастырудың әдістері мен тәсілдерін зерттейді. Әдетте, мұнда кескіндеудің векторлық және растрлық тәсілдері үйлесімді қолданылады. Түстеріне байланысты графика қара-ақ және түрлі-түсті болады. Әр түрлі салаларға мамандандырылғанына байланысты инженерлік графика, ғылыми графика, Web-графика, компьютерлік полиграфия және т.б. түрлер болады. 5 Компьютерлік графика кӛбінше тек құрал ретінде қолданылғанмен, оның құрылымы мен әдістері математика, физика, химия, биология, статистика, бағдарламалау және т.б. фундаментальді және қолданбалы ғылымдарының жетістіктеріне негізделеді. Сондықтан компьютерлік графика қарқынды дамуда және кӛп жағдайда жалпы компьютерлік индустрияда жетекші орын алады.

Қолданылған әдебиеттер тізімі

1. Википедиядағы «негізгі түс». 2019 жылдың 26 қарашасында Уикипедиядан алынды: wikipedia.org