Ислам мәдениеті мен білімін қолдау қоры имани гүЛ ҚАйрат жолдыбайҰлы алматы, 2011
Алла Тағалаға сенбеген, бірақ жұртқа
жүктеу/скачать 3.56 Mb. Pdf көрінісі
|
| Алла Тағалаға сенбеген, бірақ жұртқа
жақсылық жасап өткен адам жәннатқа кіре ме? Барша діндердегі құқықтар мен қазіргі таңдағы қолданатын заңдар бойынша, барлық адамдар заң алдында бірдей, сот құзырында тең дәрежеде қаралады. Ешбір адам өзінің бойындағы ерекшеліктері мен кейбір қасиеттерін алға тартып, жалпыға арналған заң ережелерінен тысқары қала алмайды. Қазақтың мәдениетін әлемге танытуда еңбегі сіңген яки белгілі бір спорт саласында әлемдік деңгейде үлкен дәрежеге жеткен белгілі тұлға мен ондай дәрежеге жете алмаған өзге жандар заң алдында пара-пар. Мысалы, Олимпиядада бірінші орын алып, Қазақстанның көк байрағын әлем алдында желбіретіп, елдің мерейін үстем еткен спорт шебері кісі өлтіріп, «Мені түрмеге жаба алмайсыңдар»,- деп, сот алдында өзін жалпыға арналған заңнан тыс ұстай алмайды. Егер әрбір адам қоғамға істеген игі істерін сылтауратып, мемлекеттен тек өзіне арналған жеке заң талап ететін болса, қоғамда заң деген түсініктің де мәні қалмас еді. Енді негізгі сұрақтың жауабына оралайық. Мысалы, Эдисон сияқты электр энергиясын тауып, халыққа пайда- сы тиген жандардың ақыретте жағдайы қалай болмақ? Егер Эдисон бұл игі ісін Алланың ризалығы үшін істеген болса, Алла Тағала ақыретте ниетіне қарай сауабын береді. Ал егер бұл игі ісімен ел алдында атақ-абыройға кенелуді, тарихта атының қалуын көздеген болса және бойындағы ерекше зеректік пен талантын Алла Тағала емес, табиғат берді десе, Алла Тағала оған сұраған атақ- 246 ИМАНИ ГҮЛ абыройын мына дүниеде береді. Ал жұмақтағы көз көріп, құлақ естімеген, ақыл ойлап елестете алмаған ғажайып сый-сияпатты өздері мына дүниеде иман келтірмеген Алла Тағаладан емес табиғаттан сұрасын. Мына дүниеде Алла Тағаланы мойындамай арғы дүниеде Жаратушыдан сый-сияпат күту ақылға сыйымсыз болса керек. Жәннаттағы сый-сияпат – иман етіп, ізгі іс істеген адамдарға ғана арналған. Иман еткен жандар мен иманға келмеген пенделерді тең дәрежеде бағалап, бәріне бірдей жәннатты беру – әділетсіздік. Себебі, нағыз әділеттілік – иманды жанға иманының, салиқалы амалдарының қарымы ретінде жәннатты беру, ал иманнан бас тартып, күпірлікті таңдаған адамға да жазасын беру. Мына пәни дүниенің өзінде кез-келген мемлекет өзінің заңдарына бағынғандарды мемлекеттік жалпы мүмкіншіліктерден пайдалануға жағдай жасап, құқығын қорғауда. Ал мемлекет заңдарына қарсы іс-әрекет ет- кен адамдарды бірнеше жылға немесе қылмысының үлкендігіне қарай мәңгілік абақтыға жабуда. Қазіргі таңдағы бұл заңға ешкім қарсы шығып, әділетсіздікке ба- лап, қаралай алмайды. Ендеше, Ұлы Жаратушының ұлы заңдарын адамдардың шығарған заңдарынан төмен санап, әділетсіздікке теңеу ақылды адамның ісі болмаса керек. Олай болса, Ұлы Патшаның да мына «дүние» деген мемлекетінде қойған өзіндік ереже-қағида, заңдары бар. Ол – Өзіне иман етіп, бұйырған бұйрықтарын орындап, тыйған тыйымдарынан тыйылған құлдарын жәннаттық ғажайып сый-сияпатпен марапаттау. Ал, керісінше, Ұлы Патшаның өзін де, салтанатты патшалығын да мойында- май: «Сен сияқты Ұлы Патша жоқ әрі Сенің билігіңді де, патшалығыңды да мойындамаймын», - деп даңдайсып иманнан бас тартып, Құдайлық заңдардан қашқандарды тозағында жазалау. |