Жарақаттың жіктелуі


Найзағайдың зақымдануы. Найзағайдың жануарлар ағзасына әсер ету механизмі



бет12/31
Дата15.06.2023
өлшемі418.29 Kb.
#475101
1   ...   8   9   10   11   12   13   14   15   ...   31
ХИРУРГИЯ ВМ-407 ЖАУАБТАРЫ

46. Найзағайдың зақымдануы. Найзағайдың жануарлар ағзасына әсер ету механизмі.


47. Электр тогымен зақымдану. Электр тогының жануарлар организміне әсер ету механизмі.
Электр жарақаттарының себебі-ақаулы Тұрмыстық техника, сымдар, сирек — найзағай. Бұл физикалық жарақат құрысулармен, жүрек пен тыныс алу ритм бұзылуымен оңай анықталады, Терінің зақымдалған аймағы түсі өзгеріп, сары-қоңыр реңкке ие болады. Найзағайдан оларға ұқсас үлгі қалады-тыртық. Күйіктер денеге жылу әсерінен пайда болады — күн, ашық от, жанғыш қоспалар. Олар байланыс ұзақтығы мен күйік аймағына байланысты төрт кезеңге бөлінеді: біріншісі өздігінен оңай емделеді, екіншісі дәрігерге баруды талап етеді, үшінші және төртінші — жедел жәрдем бригадасын жедел шақыру. Төмен температуралық режимді ұзақ уақыт сақтаған кезде
48. Радиациялық жарақат патогенез, диагностика, алдын алу және емдеу


49. Фистула. Этиологиясы. Патогенез. Клиникасы. Емдеу принциптері
Фистула - екі немесе одан да көп мүшелер арасындағы патологиялық байланыс. Фистулалардың пайда болу себептері әртүрлі – олар жарақаттан, ятрогендік асқынулардан, іріңді және спецификалық қабынулардан, сондай-ақ Крон ауруы немесе қатерлі ісік сияқты аса ауыр аурулардан туындауы мүмкін. Фистулалардың бірнеше түрі бар - сыртқы, ішкі, ауру немесе операциядан туындаған және жасанды түрде жасалған.

  1. Жүре пайда болған фистулалар, яғни жарақат немесе операция нәтижесінде пайда болған (операциядан кейінгі) – мысалы, асқазан резекциясынан кейін. Оларға жасанды жолмен өндірілгендер де жатады, яғни өт, ұлтабар, ұйқы безі. Ішек фистуласы жағдайында несеп пен нәжістің табиғи жолмен емес басқа жолмен өтуіне мүмкіндік беретін «тік ішек» деп аталатын стома жасалады;

  2. Даму ақауларымен байланысты туа біткен фистулалар.


51. матиттер. Этиологиясы. Клиникасы. Емдеу принциптері.
52. Экзема. Этиологиясы. Клиникасы. Емдеу принциптері.
Экзема (грек. eczema – теріге бөртпе шығу) – терінің созылмалы ауруы. Экзема көбінесе жүйке және эндокринді жүйелер қызметінің бұзылуынан, созылмалы жұқпалы аурулардың асқынуынан (тонзиллит, гайморит, т.б.), организмнің белгілі бір аллергенге аса сезімталдығынан, асқазан-ішек жолдарының ауруларынан, т.б. пайда болады. Экзема, әсіресе, экссудативтік-катаралдық диатезбен ауыратын сәбилерде жиі кездеседі (қ. Диатез). Экземамен ауыратын кейбір науқастарда балыққа, жұмыртқаға, цитрусты жемістерге, т.б. тағамдарға, үйдегі шаңға, гүл тозаңына, гүл иісіне, химиялық заттарға (кір жуатын ұнтақтар, бояулар, т.б.) аллергия реакциялар (қ. Аллергия) байқалады. Кей жағдайда дәрілік препараттар да Экземаның дамуына септігін тигізеді. Сондай-ақ Экзема жазылмай ұзаққа созылған күйіктің, жараның айналасында (әсіресе аяқтағы) пайда болады, оны – микробты экзема деп атайды. Аурудың алғашқы белгісі: ісінген теріде ұсақ, іші суға толы көпіршіктер, қызғылт түсті түйіндер шығады. Кейін олар бір-бірімен тұтасып бірігіп кетеді де, қабыршақтанып, терінің беті жарылады. Экзема түскен жер қатты қышиды. Біртіндеп Экзема пайда болған тері қабаты қатайып, қалыңдай түседі. Ересек адамдарда Экземалық бөртпелер саусақтың, өкшенің, білектің сырт жағынан, ал балаларда бетінен, мойнынан және кеудесінен шығады. Экземаны дерматолог-дәрігер емдейді.[1]


Достарыңызбен бөлісу:
1   ...   8   9   10   11   12   13   14   15   ...   31




©dereksiz.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет