К. Ж. Қожахметова, Ш. Таубаева
жүктеу/скачать 1.02 Mb.
|
| Кәсіби іс-әрекет – маманның арнайы ұйымдастырған және регламентке тәуелді іс-әрекетіне белгілі құралдарды қолдана отырып, қоғамдық маңызды нәтижені алуды алдын ала ойластыруы.
Педагогикалық іс-әрекет – ересек адамдардың қоғамдық-пайдалы әрекетінің ерекше түрі, жас ұрпақты экономикалық, саяси, адамгершілік және эстетикалық мақсатқа сай өзіндік іс-әрекетке дайындау. Адамның әлеуметтік-педагогикалық іс-әрекеті өзіндік мақсаты, құралы, әлеуметтік жағдайды ескеруі және мәселелерді шешіп, нәтижеге қол жеткізуімен сипатталады. Әлеуметтік іс-әрекет – бұл кәсіби іс-әрекеттің ерекше түрі, обьектінің (клиент) әлеуметтік мәселесін шешуге бағытталады. Әлеуметтік қызметкер субьект түрінде әрекет етеді; оның іс-әрекет обьектісі - әлеуметтік мәселелері бар, маманның көмегін қажетсінетін адам; құралдары – экономикалық, медициналық, психологиялық, әлеуметтік-педагогикалық технологиялар, әдістер және педагогикалық техника. Сонымен, кәсіби іс-әрекет жалпы іс-әрекетпен салыстырғанда өте күрделі, ол мақсатқа бағытталатын, ұйымдастырылатын, регламенттік сипатқа ие. СҰРАҚТАР МЕН ТАПСЫРМАЛАР Іс-әрекетті қалай түсінуге болады? Іс-әрекеттің негізгі құрамы және олардың әлеуметтік-педагогикалық сипаттары. Жеке тұлғаның дамуына, қасиетіне ықпал ететін іс-әрекеттің құрылымы. Мінез-құлық, жүріс-тұрыс, яғни іс-қимылына ықпал ететін іс-әрекеттің құрылымы. Іс-әрекеттің прогрессивті (дамытушы) және регрессивті (теріс, кері әсер) сипатындағы ерекшеліктер. Іс-әрекеттің негізгі түрлері және олардың әлеуметтік-педагогикалық сипаты. РЕФЕРАТ ТАҚЫРЫПТАРЫ 1. Баланың іс-әрекеті және оның жеке тұлға болып қалыптасуына ықпалы. 2. Түрткі және оның әлеуметтік-педагогикалық іс-әрекетке ықпалы. ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ 1.Абрамова Г.С. Введение в практическую психологию. – М.: 1996. 2. Мардахаев Л.В. Профессиональная деятельность и деформация личности. – М., 2001. 3. Подвойский В.П. Профессиональная деформация специалистов социальной работы// Социальная работа.1997, №3. 4. Профессиональная деформация руководителя. – М.,1997. 5. Практическая психология для преподавателей.- М.,1997. 6. Шепель В.М. Управленческая психология. – М., 1984. VII – БӨЛІМ АДАМНЫҢ БЕЙІМДЕЛУІ: БЕЙІМДЕЛМЕУІ ЖӘНЕ ҚАЙТА БЕЙІМДЕЛУІ Адамны әлеуметтік дамуы оның қалпына, өзін анықтайтын белсенділігіне байланысты болады. Оның белсенділігі өзінің сезіміне, ортаға қандай деңгейде бейімделуіне немесе бейімделмеуіне және өзін ыңғайлы сезінуіне немесе сезінбеуіне байланысты. Адам өзін әлеуметте неғұрлым ыңғайлы (бейімді) сезінген болса, онда ол соғұрлым өзін бейнелеуге жақын және әлеуметтік даму деңгейі де жоғары болмақ. Осыған орай, мынадай сұрақтарды қарастыруға тура келеді: 1) адамның бейімделуі, оның әлеуметтік дамудағы, әлеуметтенудегі орны мен рөлі; 2) адамның бейімделмеуі, оның себептері, оның алдын алу және бейімдел меу себептерін жою; 3) бейімделу мен әлеуметтік бейімделу, әлеуметтенбеудің өзара байланы сы, оларды балалармен, жеткіншектермен жұмыста есепке алу. 1 Адамның бейімделуі, оның әлеуметтік дамудағы, әлеуметтенудегі орны мен рөлі «Адаптация» термині (латын. adaptatio) – бейімделу сөзінен шыққан. Оны адам ағзасының, оның қызметтерінің, ағзалары мен жасушаларының белгілі ортаның жағдайына бейімделуі деп түсінуге болады. Адаптация индивид денесіндегі жүйелердің, ағзаларының және психикалық құрылымдарының өзгерген жағдайға бейімделуіне бағытталады. Әлеуметтік педагогика - әлеуметтік бейімделу мәселесін зерттейді – адамның белсенді түрде әлеуметтік ортаға (өмірлік орта) бейімделуіне байланысты өзін анықтауға, және қоғамда қабылданған мақсаттар, құндылықтар, қалыптар мен іс-қимылдар стиліне табиғи араласуы. Ең маңыздысы баланың әлеуметтік бейімделуі – жеке басындағы үдерістері мен баланың мүмкіндіктеріне орай айналасымен, өзгерген орта, жаңа өмірлік жағдай, белгілі әлеуметтік-психологиялық ортадағы қарым- қатынас құрылымына орай өзгеруі, ортада қабылданған қалыптар мен ережелерге сәйкес бола білуі. Әлеуметтік бейімделу адамныың әлеуметтенуінің қажетті шарты. Ол өзіне, өзгелерге қарым-қатынасын, іс-әрекетін бейнелеп, әлеуметтік үдерістер мен құбылыстарға белсенді қатысып, осыған байланысты өзінің табиғи әлеуметтік жетілуін қамтамасыз етеді.Табиғат адамды әлеуметтік бейімделуге және әр түрлі өмірлік ортадағы әрекетіне орай, әлеуметтік үдерістерге бейімделуін қалыптастырған. Ондай мүмкіндіктер әр адамның бойында бар және ол әр түрлі болады. Осыған байланысты адамдар әр түрлі жағдайларға, сонымен қатар өте күрделі және жағымсыз жағдайларға да бейімделе алады. Адамның әлеуметтік бейімделуінің көрсеткіші, оның сол ортаға қанағаттанууы, өзін бейнелеуі және соған сәйкес тәжірибесінің қалыптасуы. Бейімделу үдеріс, көрініс және нәтиже түрінде қарастырылады. жүктеу/скачать 1.02 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|