зандардың біреуі де шығынға ұшырамай аман-сау өтіп алды.
Янцелевичтер келіп шықңан мотомеханикаланды- рылған корпустың штабы бұл кезде Днепрге шабуыл жасаудың мықты бір әзірлігін жасап жатыр еді. Пар- тизан барлаушыларының келіп жетуі көздеген жерден шыңты. Янцелевичті осы төңіректің оперативтік карта- сына отырғызды, сөйтіп одан немістердің қай жерде ңалай орналасңанын, несі барын белгілеп шыгуды өтін- ді. Анатолий осы карта үстінде күн ұзаққа отырып, бәрін де түп-түгел көрсетіп шыңты.
Бұлар ақиқат мәлімет пе? — деп сұрады штаб бастығы.
Дәл екеніне күмәнім жоқ! — деп тұжыра жауап берді Янцелевич,— сіздермен бірге өзім де барар едім.
Жақсы,— деді штаб бастығы,— менің қасымда болыңыз. Сіздің көмегіңіз тағы да қажет болып қалар.
... Шабуыл сәтті болды. Янцелевичтің өзі жолдас- тарымен барлап шыққан жерлеріндегі немістер қорға- нысының алғашқы соңқы үстінде-ақ быт-шыты шықты. Біздің әскерлеріміз Днепрдің оң жағалауына лап ңой- ды. Янцелевич бұган ңатты қуанды, жүрегі аттай ту- лап қоя берді.
Ол көп айларды жау тылында өткізді, фашистердің кеудесіне нан пісіп, көкірегін керген, мыңтымсынып әумесерленген жаулардың неше түрлі тагылыгын көр- ді. Міне, соның бәрі артта ңалды.
Анатолий Янцелевич өзінің қарапайым ғана парти- зандың ңызметінің шабуылдың сәтті болуына септеске- ніне де қуанды.
Днепр бойындағы жау позицияларына батылдың- пен жаксы барлау жүргізгені үшін командование Янцелевичті Ңызыл Ту орденімен наградтауға ұсынды. Оган осы орденді беріп, омырауына жарқыратып қада- ған кезде кешегі бір тайталас күндер, десантшыларды партизан бункеріне жасырған жагдай, неміс позиция- ларын аңдып, барлағандары, өз әскеріміздің оғы ас* тында да қалған сәттер,— бәрі де тагы бір рет көз ал-
\
Достарыңызбен бөлісу: |
