Мультифакторлық аурулар (полигендік) Жалпы сипаттама
жүктеу/скачать 102 Kb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Тұқым қуалайтын бейімділік ауруларының дамуның мүмкін механизмдері
| Популяцияны зерттеу: популяциялық тәсілдер жалпы ауруларға тұқым қуалайтын бейімділікті анықтауда клиникалық-генеалогиялық немесе егіздерді салыстыру әдіс сияқты жиі қолданылмайды, дегенмен кейбір жағдайларда олар бейімділіктің анықтауда қолданылады.
Бұл тәсілді қолдану үшін әр түрлі этникалық топтар бір елді мекенде тұратын, некелік оқшаулауды сақтайтын аудандарды табады. Егер осы топтарда өмір салты мен тамақтану, кәсібі ұқсас болса, онда зерттелетін аурудың жиілігіндегі айырмашылық әр популяция гендерінің жиынтығындағы айырмашылықтарға байланысты болады. Әр түрлі этникалық топтардың некелік оқшаулануы Әзірбайжанда (әзірбайжандар, орыстар, армяндар), Өзбекстанда (өзбектер, орыстар, тәжіктер), Грузияда (грузиндер, абхаздар) және басқа елдер мен республикаларда кездеседі. Популяциялық-статистикалық әдістерді қолданған кезде топтарды таңдауда ерекше назар аудару керек: сыртқы жағдайлар бірдей болуы керек немесе қатаң оқшауланған этникалық топтарды таңдау керек. Аурудың тұқым қуалайтын бейімділігін зерттеудің ең жақсы нұсқасы генетикалық бейімділік гипотезасын тексеру үшін популяциялық-статистикалық, клиникалық-генеалогиялық және егіздерді салыстыру әдістерді бірлесіп қолдану болып табылады. Бұл тәсіл генетикалық-эпидемиологиялық деп аталады. Популяциялық зерттеулерде когорттық әдіс жиі қолданылады. Әр түрлі жағдайда өмір сүретін немесе жұмыс істейтін немесе өмір салты, тұрғын үй жағдайлары, кәсіби зияндылығы немесе қандай да бір басқа параметрлері бойынша ерекшеленетін бір популяциядағы адамдардың екі үлкен тобында (когорттарында) қандай да бір аурудың (белгінің, процестің) көріну жиілігі немесе қабілеті салыстырылады. Осы салыстыру негізінде аурудың көрінісіндегі қоршаған орта факторларының рөлі туралы қорытынды жасалады. Бұл әдіс тұқым қуалайтын бейімділігі бар аурулардың дамуындағы қоршаған ортаның патогенетикалық факторларын анықтауға көмектеседі. Тұқым қуалайтын бейімділік ауруларының дамуның мүмкін механизмдері Көп факторлы патологияда тұқым қуалайтын бейімділікті көптеген гендер анықтай алады. Бұл бейімділіктің жалпы көрінісінде бір немесе бірнеше гендердің әсері басым болуы мүмкін. Мұндай гендер кешендері әр ауруға тән ерекше болуы керек, бірақ бұл әр түрлі аурулар үшін әрдайым жаңа гендер болады дегенді білдірмейді. Гомеостаз үшін маңызды биохимиялық реакциялардың салыстырмалы түрде бірдей гендердің белгілі бір санының әртүрлі ауруларға ұшырауына мүмкіндік береді. Көп факторлы аурулардың патогенезіне рецессивті түрде берілетін моногендік ақауларды тудыратын гендердің аллельдері қатыса алады, олар тиісті ауруға тікелей қатысы жоқ. Мұндай құбылыстар ДНҚ репарациясының ауруларын тудыратын гендердің гетерозиготалы тасымалдаушыларында байқалады: Фанкони анемиясы, Блум синдромы, атаксия-телеангиэктазия және басқалары. Осы гендер бойынша гетерозиготалы адамдарда рак ауруларымен ауру жиілігі жоғары болады. Аталған гендер ауруға генетикалық бейімділікке алып келетін факторлардың рөлін атқарады және ауру сомалық мутацияларды жоятын иммундық жүйенің әлсіреуі нәтижесінде пайда болады. Әр түрлі мутантты гендердің гетерозиготалы тасымалдауының кең таралуы әлі де ауруға бейімділіктің ықтимал факторы ретінде бағаланбаған болуы мүмкін. Әр адамның биологиялық сипаттамалары бойынша ерекше дара екендігі белгілі. Адамдағы полиморфизм алуан түрлі. Кем дегенде 10 000 полиморфты жүйе туралы айтуға болады. Полиморфизмнің пайда болуының эволюциялық негізі - тұқым қуалайтын белгілердің белгілі бір комбинацияларының көп бейімделуі болып табылады. Алайда, популяциялық генетика заңдарына сәйкес, жақсы бейімделген адамдармен қатар, тұқым қуалайтын факторлардың қолайсыз комбинациясы бар адамдар да болуы керек. Мұндай адамдар ауруларға тұқым қуалайтын бейімділігі бар топты құрайды.
Тұқым қуалайтын бейімділігі бар аурулардың клиникалық нұсқаларының әртүрлілігі қоршаған ортаның әртүрлі факторларымен өзара әрекеттесетін полигендік бейімділік факторларының сандық жиналуына байланысты. Аллельдік нұсқалары белгілі бір ауруларға бейім гендер бейімділік гендері деп аталады. Бұл аурудың басталуына жауап беретін гендер, гендердің модификаторлары, олардың әсері көбінесе қоршаған орта факторларымен анықталады. Мысалы: сүт безі қатерлі ісігінің дамуы (екі мутантты ген қатысады), Альцгеймер ауруы (үш мутантты ген қатысады). Қант диабеті, шизофрения, манико-депрессиялық психоз, атеросклероздың дамуына төрттен астам ген қатысады деп саналады. Бұл гендердің мутациясы аурудың дамуына әкелетін сыртқы факторлардың болуына байланысты. Бұл гендерді тестілеу, олардың функцияларын түзету атеросклероз, гипертония, қант диабеті, миокард инфарктісі дамитын адамдар санын едәуір төмендетуі мүмкін. Соңғы жылдары ауруларға бейім нақты биохимиялық немесе иммунологиялық тұқым қуалайтын белгілерді талдау негізінде тұқым қуалайтын бейімділігі бар ауруларды зерттеуде белгілі бір жетістіктерге қол жеткізілді. Полигендік тұқым қуалауда белгілерді генетикалық талдау әдістерін жасаумен қатар, бұл ауруға бейімділіктің мәнін түсінуге мүмкіндік беретін түбегейлі жаңа бағыт деп санауға болады. Бірқатар аурулар үшін кейбір белгілер немесе комбинациялар анықталған.
Жалпы ауруларға бейімділіктің генетикалық факторларын нақтылау үшін генетикалық полиморфизмді қолдану әдістемесі науқастардағы және сау адамдардың бақылау тобындағы белгілі бір полиморфты ақуыздардың жиілігін салыстырудан тұрады. Генетикалық маркерлердің аурулармен байланысын мұндай зерттеу 20-жылдары әртүрлі аурулардағы АВ0 жүйесінің қан топтарының жиілігін зерттеуден басталған. Бұл бағыт 50-жылдары адам популяцияларында теңдестірілген полиморфизм тұжырымдамасы тұжырымдалған кезде күшейе түсті. Адам генетикасында ашылған және зерттелген жаңа полиморфты жүйелер аурулармен байланыстығы зерттелуде. Гистосәйкестіктің негізгі кешені жүйесінің антигендерімен (әсіресе HLA-мен) әртүрлі аурулардың ассоциацияларын талдау кеңінен дамыды, бұл HLA-локус ақуыздары мен гендерін жақсы білуге ықпал етті. Маркерлермен ауру ассоциацияларын көптеген зерттеулердің көпшілігі эмпирикалық; оң нәтижелер кездейсоқ болып табылады. Бұл бір жағынан көптеген аурулардың патогенезінің патофизиологиялық және биохимиялық байланыстарын, екінші жағынан маркерлердің функционалды маңыздылығын білмеуіне байланысты. ассцсацияларды іздеу сол және басқа білімді жинақтаған сайын мағыналы болады. Осылай, тұқым қуалайтын бейімділігі бар аурулар генетикасында ассоциация маңызынзерттеудің маңызы артады. Әзірге әр түрлі аурулардағы маңыздылығын анықтау үшін кез-келген маркерді таңдау орынды. Бұл жолдар иммунологиялық маркерлермен - АВ0 қан топтары мен HLA жүйелерімен, қан гаптоглобиндерімен және секреторымен аурулардың ассоциациялары туралы өте кең ақпарат жинады. Алайда, анықталған ассоцияциялар аз екенін атап өткен жөн: олардың көпшілігі үшін қауіп 10-30% артады. Демек, тиісті аллельдер осы көп факторлы аурулардың пайда болуын анықтайтын негізгі гендер емес. АВ0 қан топтарымен анықталған қауымдастықтардың мәні түсініксіз болып қалады, сондықтан анықталған фактілер ісіктерге, ойық жараға және т. б. бейімділіктің генетикалық негіздерін түсіндіруге аз мүмкіндік берді. жүктеу/скачать 102 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|