Нефротикалық синдром


Лабораториялык өзгерістер



бет3/4
Дата18.02.2024
өлшемі0.5 Mb.
#492317
түріҚұрамы
1   2   3   4

Лабораториялык өзгерістер

  • Нефротикалық синдромның басты белгісі протеинурия. Кейде несеппен тәулігіне 20-50 г белок жойыла-ды. Несептегі белоктың негізгі компоненті — альбумин, бірақ сонымен бірге ірі дисперсиялы белоктар да бөлінеді. 

Лабораториялык өзгерістер

  •  Нефротикалық синдромда белоктармен бірге түрлі ферменттер де бөлінеді: трансаминаза, лейцинаминопептидаза, қышқыл фосфатаза, гЧ-ацетилглюкозаминидаза, т.б. Ферментурияның деңгейі шумақтық фильтрдің, әсіресе ирелеңді түтіктер эпителийінің зақымдану деңгейіне тәуелді. Ферментурия — бүйректің ауыр зақымдануын көрсетеді. 

 Зәрдің шөгіндісінің өзгерістері

  •  Зәр анализінің езгерістері нефротикалық синдромға әкелген негізгі аурудың түріне тәуедді. Протеинурияға байланысты несептің шөгіндісінде цилиндрлер көп болады (гиалиндік, түйіршікті, балауыздық). Балауыздық цилиндрлер — мөлшері аса мол протеинурияға тән белгі. Гломерулонефритте эритроциттердің саны басым.
  • Гипоальбуминемия және гипопротеинемия — нефротикалық синдромның өзекті белгісі.
  • Гипопротеинемияның себептері: 1) протеинурия; 2) белоктың интерстициялық сұйықтыққа өтуі; 3) белоктың ішек арқылы бөлінуі; 4) белок катаболизмінің күшеюі.
  • Гиперлипидемия — нефротикалық синдромның әдеттегі белгісі. Қанда холестериннің, үшглицеридтердің, фосфолипидтердің деңгейі жоғарылайды. Холестериннің деңгейі кейде 10 есе биіктейді. Нефротикалық синдромда болатын гиперлипидемия атерогенді (Фредриксон бойынша ІІБ немесе IV типті).
  • Гиперлипидемияның себептері: 1) молекуласының ірілігінен шумақгық фильтрден өтпей айналым-дағы қаңда жиналуы; 2) бауырда липидтер синтезінің жоғарылауы; 3) липолиздік ферменттердің несеппен жойылуынан қандағы активтілігінің төмендеуі.

Гемостаз бұзылысы

  •  Нефротикалық синдромда канның ұю касиеті жоғарылайды, осыдан тромбозға, қанның тамыр іші шашыраңқы үю синдромының дамуына бейімділік әрдайым сакталады. Гиперкоагуляцияның басты себептері: қанның қойылуынан тұтқырлығынын артуы; қанның антикоагулянттық қасиетінің төмендеуі, тромбоциттердің адгезиялық, агрегациялық қасиеттерінің жоғарылауы.


Достарыңызбен бөлісу:
1   2   3   4




©dereksiz.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет