«ХАН КЕЛЕДI, КЕТЕДI...»
Ћаскелеѓ ауданына ћарасты бiр ауылда бас ћосћан
ћариялардыѓ Димекеѓе байланысты дау-талас ќѓгiмесi
ћызды. Бџл желтоћсан оћиѕасынан кейiн Ћазаћстанды
ћаралап, Мќскеу газеттерiнiѓ жосыћсыз маћала-сындар
жариялап, арасында Димекеѓе де кљйе жаѕып, дљниенi
шулатып жатћан кезi едi. Тљрi Димекеѓнен айнымаѕан зор
денелi, љлкен ћария ѕана ол кiсi жайында орныћты ќѓгiме
айтып отырды. Шамасы, аѕайын-туыстары болуы керек.
Бiр кезде егде тартћан с#зшеѓ таћиялы кiсi: «Ћонаевты
маћтай бересiз. Руы Ысты деп айта бересiз. Ћонаев #зi
ћазаћша бiле ме?» – деп тосын сџраћ ћойды. «Ћазаћшаны
екеумiзден жаћсы бiледi жќне шешен с#йлейдi. Сен оныѓ
с#зiн тыѓдап, айтћан маћал-мќтелдерiн естiген жоћсыѓ.
Сондыћтан текке жаныћпа», – деп сабырлы ћария Диме-
кеѓнiѓ шежiре, с#зге жљйрiк кiсi екенiн џћтырды. Естай
аћынныѓ бџрын жџрт естiмеген хикая-ћызыћтарын #з аузы-
нан тыѓдап, Димекеѓнiѓ жиi айтатын маћал-мќтелдерiн
џнатып жадына саћтаѕан аћсаћал ќѓгiмесiн жалѕастырып,
тљннiѓ бiр уаѕына дейiн бiр жалыћтырмады. Арасында
Димекеѓнеѓ естiген маћал-мќтелдердi жиi ћайталап отыр-
ды.
Димекеѓнiѓ оћырманѕа белгiлi кiтабында ћанатты
с#здер мен к#не маћал-мќтелдер жиi кездеседi. Мысалы,
«К#шкен елдiѓ к#мешi болса, еру елдiѓ ерулiгi бар», «Хан
келедi, кетедi, халыћ ћалады, халыћ ћалса таћ ћалады»,
«Кiрме мен кљндестiѓ кљнi бiр», «Баћ деген к#шедi , ћыз
алѕан кљйеуге де кетедi, ћыздан туѕан жиенге де кетедi»,
«Ат-тоны бар кiсiде Ќзiрет Ќлiнiѓ кљшi бар», «Жыл деген
жылѕадан аћћан су», «Тљбiн бiлмеген тљгiн бiлмейдi» т.б.
Ћазаћтыѓ осындай ћасиеттi с#здерi мен маћал-
мќтелдерiн есiнде џстап, реттi жерiнде ћолдана бiлген
Димекеѓдi «от ауызды, ораћ тiлдi» шешеннiѓ #зi, шежiре-
даналыћтыѓ к#зi деп айтпауѕа лажыѓ жоћ.
|