О каугабай p65

93
ан аћын — Файзолла ћари туралы к#п айтуѕа болады.
;йткенi бiр Ћџдайдыѓ бар екенiн бiлiп, тљбiнде Жаћаѓ-
ныѓ аћталатынына к#зi жетiп, отызыншы жылдар орта-
сында «Мiржаћыпты жоћтау» деген жыр жазѕан Саты-
балды ишанныѓ џлы Файзекеѓ сќуегей-аћын едi.
Файзекеѓнiѓ мол мџрасы ќлi толыћ игерiлмей жатыр.
Тоћсаныншы жылы Жаћаѓ аћталѕанда осы жырдыѓ
бiр-екi шумаѕын Жаћаѓныѓ Торѕайдаѕы туысы (Амангелдi
ауданы) Ћозы жаттап алды.
«Дќн-Мадияр» деген жеке шаруа ћожалыѕын ћџрѕан
Ћозы елде диiрмен салумен айналыса бастаѕан кезi едi.
Алматыѕа келгенде Димекеѓе жолыѕып, ол кiсiден бата
алып, аћыл-кеѓес сџраѕысы келдi. ;йткенi кезiнде астыћ-
ты Торѕай облысын ашћан Димекеѓдi торѕайлыћтар аса
ћџрметтейдi. Бџрынѕы кiшкене кентте Арћалыћ атты ћала
#мiрге келiп, боксит кенiшi алып #ндiрiске айналды. Ћозы
љшiн Димекеѓе жолыѕу оѓай болмады. Ол кiсiмен кездесiп,
љйiне келiп, сќлем беретiн адамда есеп жоћ екен. Диме-
кеѓе Ћозыны аруаћ айдап, Ћџдай кездестiрдi. Наурыз айы
болатын. К#ктем мерекесi басталѕан. Ћозы Кеѓсайда жат-
ћан туыстарына келiп, зиярат етiп, ендi сыртћа ћарай
беттегенi сол едi. Бiр жеѓiл машинадан дќу адам шыѕып,
алдымен жан-жаѕына ћарап, айналаѕа к#з жљгiрттi. Диме-
кеѓдi бiрден танып, сќлем берейiн деп солай ћарай жљрдi.
Осы сќтте оныѓ алдынан бiр жiгiт шыѕып, жолын кес-кес-
теп, ол кiсiге жаћындауѕа болмайды дегендей ишарат
к#рсетiп, Ћозыны тоћтатты. Мџны байћап тџрѕан Диме-
кеѓ «Жiберiѓдер, жiгiттi. Жолын б#гемеѓдер» дедi
кљзетшiге. Осы сќтте Ћозы «Ассалаумаѕаликљм, Димаш
аѕа!» – деп екi ћолын џсынып сќлем бердi. ;те iлтипатпен
Ћозыныѓ сќлемiн алѕан Димекеѓ ќдетi бойынша ж#н сџра-
ды. «Аѕа, Торѕайданмын, арѕынмын», – дедi. «Е, балам,
ж#н екен. Сен де мџнда жатћан туыстарыѓа келдiѓ ѕой.
Мен де туыс марћџмдарѕа дџѕа оћытуѕа келдiм, балам.
Мына жатћан менiѓ туѕан кљйеу балам» деп ћарсы тџрѕан
љлкен ћџлпытасты к#рсеттi. Содан соѓ бiр айналымда
«Мынау менiѓ ќке-шешемнiѓ жатћан жерi», – деп таѕы бiр
бейiттiѓ ћасына келдi.
«Балам, менiмен бiрге жљр», – деп, бiр кезде оѓаша
ћџлпытастыѓ ћасына келiп, еѓкейдi. «Бџл менiѓ ќйелiм —
Зухра шешеѓнiѓ бейiтi», – деп Димекеѓ бiраз љнсiз тџрды.
Бейнебiр туысындай бейтаныс адамѕа бейiтте жатћан ќке-

94
шешесiнiѓ, жар-жџбайыныѓ жќне кљйеу баласыныѓ
ћџлпытастарын к#рсетiп, аруаћтарѕа таѕзым етiп, тiлек
тiлеген Димекеѓдi ћия алмай Ћозы ћорым iшiнде бiраз бол-
ды.
Соѓында Димекеѓ: «Балам, елден келген екенсiѓ. Ћан-
дай шаруаѓ бар. Айта ѕой», – дедi. «Аѕа, еш шаруам жоћ.
Сiзге ћалай бiр барып сќлем берсем деп жљр едiм. Бљгiн
сiздi Ћџдай осы жерде кездестiрдi. Ел сiздiѓ тiлеуiѓiздi
тiлеп отыр, аѕа», – деп Ћозы Димекеѓмен ћоштасты. «Елге
сќлем айт, айналайын. Сенiѓ мџнда келiп, аруаћтарѕа таѕ-
зым еткенiѓ џнады. Аруаћтарды џмытуѕа болмайды.
Жолыѓ болсын», – деп Димекеѓ Ћозыѕа ћолын берiп ћош-
тасты.

жүктеу/скачать 0.78 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: