Оңтүстік Қазақстан Мемлекеттік фармацевтика академиясы

АСҚАЗАНДЫ ЖУУ

№ 10 кезең

1. 
   Аюпова С. X. Клиникалык педиатрия : педиатрия бойынша екі томдык нускау. -Алматы: БАУР, 2008
   
2. 
   Шиляев Р.Р. и соавт.- Болезни детей старшего возраста. Руководство для врачей. Москва. Медпресс-информ. 2002 г, 608 с
   
3. 
   Шабалов Н.П.- Детские болезни, 4-е издание переработанное и дополненное. Санкт-Петербург, 2007 г
   
4. 
   Тареева И.Е. - Нефрология. Руководство для врачей. Твердый переплет. 2000
   
5. 
   Джеймс А. Шейман - Патофизиология почки. 2001 г.
   
6. 
   Возианов А.Ф., Майданник В.Г., Видный В.Г. и др. - Основы нефрологии детского возраста. 2002 г.
   
7. 
   Мухин Н.А., Тареева И.Е., Шилов Е. М. - Диагностика и лечение болезней почек. «ГЗОТАР-Мед», 2002 г.
   
8. 
   Батюшкин М.М. - Нефрология. Основы диагностики. Под ред. Проф. Терентьева В.П., Ростов- на Дону, Феникс, 2003 г.
   
9. 
   Чиж А.С., Пилотович B.C., Колб В.Г. - Нефрология и урология. Учебное пособие. Твердый переплет. 2004 г.
   
10. 
    Гринштейн Ю.И. и др. – Нефрология. Мягкая обложка. 2006 г
    
11. 
    Мухин Н., Козловская Л., Шилов Е. и др. – Рациональная фармакотерапия в нефрологии._Твердый переплет. 2006 г.
    
12. 
    Сигел Н.- Детская нефрология. Практика. 2006 г. - 335 стр.
    
13. 
    Возианов А.Ф., Майданник В.Г., Видный В.Г. и др. - Основы гастроэнтерологии детского возраста. 2002 г.
    
14. 
    Сигел Н.- Детская гастроэнтерология. Практика. 2006 г. - 335 стр.
    
15. 
    Пособие па Интегрированному Ведению болезней Детского возраста (ИВБДВ) для преподавания в ВУЗах. ВОЗ, ЮНИСЕФ, 2000 г
    
16. 
    Модельная глава учебников ИВБДВ для преподавания в ВУЗах - интегрирование ведения болезней детского возраста. ВОЗ. ЮНИСЕФ. 2001 г
    
17. 
    Тареева И.Е. - Гематология. Руководство для врачей. Твердый переплет. 2000
    
18. 
    Возианов А.Ф., Майданник В.Г., Видный В.Г. и др. - Основы гематологии детского возраста. 2002 г.
    
19. 
    Батюшкин М.М. - Гематология. Основы диагностики. Под ред. Проф. Терентьева В.П., Ростов-на Дону, Феникс, 2003 г.
    
20. 
    Неонатология : учебное пособие для студ. высш. учеб. заведений/ Н. Н. Володин [ и др.]. -М; Издательский центр " Академия ", 2005.
    
21. 
    Цыбулькин Э. К. Угрожающие состояния в педиатрии. Экстренная врачебная помощь : руководство. -М: ГЭОТАР - Медиа, 2007.
    
22. 
    Неотложные состояния у детей. Гастроэнтерология, пульмонология, эндокринология, нефрология : учеб. пособие/ под ред. В. Н. Тимошенко. -Ростов н/Д: Феникс; Красноярск: Издательские проекты, 2007
    

1. 
   Наукас балалардан анамнез жинау және әртурлі патологияға алып келетін факторларды айкындау;
   
2. 
   Антропометриялық өлшеулерді жүргізе білу (бойының ұзындыгын, дене салмагын);
   
3. 
   Кеудесінің, басының шеңберін өлшеу;
   
4. 
   Tepi асты май қабатының даму дәрежесін бағалау;
   
5. 
   Сүйек жүйесінің дамуын бағалау;
   
6. 
   Антропометриялық индекстердің (Чулицкая, Эрисман) көмегімен баланың физикалық дамуын бағалау;
   
7. 
   Баланың, физикалық және жүйке-психикалық дамуын бағалау;
   
8. 
   Наукасты клиникалық зерттеуді (жалпы қарау, аускультация, пальпация, перкуссия, бронхофония);
   
9. 
   Балаларға тамактандыру есебін жүргізу;
   
10. 
    Медициналық құжаттарды дайындау;
    
11. 
    Рецепттерді жазу;
    
12. 
    Қатер тобындагы балалардың денсаулыгын жаксарту;
    
13. 
    Науқас баланы стационарда емделу кажетілігі мен оны үйінде емдеуге болатындығын анықтау;
    
14. 
    Науқас баланың жагдайының ауырлығын бағалау және оны емдеу тактикасын анықтау;
    
15. 
    Баланың жағдайының өзгеру мониторингісін;
    
16. 
    Ана сүтінің сапасын бағалау;
    
17. 
    Тамақтану статусын бағалау (баланың дене салмағын бойы мен жасына карай есептеу), салмак қосу мониторингісі;
    
18. 
    Әртурлі жастагы балалардың артериялық қан кысымын өлшеу;
    
19. 
    Люмбальді пункция жүргізу техникасы;
    
20. 
    Орталық күре тамырдан қан алу техникасы (коагулограмма, биохимиялық зерттеу).
    
21. 
    Дәрі-дәрмектер мен сұйыктыктарды парентеральді ендіру;
    
22. 
    Tepi астына, бұлшықет пен күре тамырға инъекциялау;
    
23. 
    Емдік ванналар, кыздыратын компресстер, жылыткыштар, кыша кағаздар;
    
24. 
    Функциональщ жүктемелі сынамаларды журпзу;
    
25. 
    Ортостатикальщ сынамаларды журпзу;
    
26. 
    Канныц жалпы талдауының нәтижесін бағалау;
    
27. 
    Зэр талдауының нәтижесін бағалау;
    
28. 
    Қанның биохимиялық талдауының нәтижесін бағалау;
    
29. 
    Қанның иммунологиялық талдауының нәтижесін бағалау;
    
30. 
    Коагулограмма нәтижесін бағалау;
    
31. 
    Копрограмма нәтижесін бағалау;
    
32. 
    ЭКГ нәтижесін бағалау;
    
33. 
    Iшкi ағзалардың рентгенологиялық зерттеу нәтижелерін бағалау;
    
34. 
    Органдарды УДЗ нәтижелерін бағалау;
    
35. 
    Балалардың ЭКГ, ЭХО-КГ, ЭЭГ-ын талдау;
    
36. 
    Функционалдык және сандық буйректік сынамалар;
    
37. 
    Грегори, Мартин-Буер әдістермен оксигенотерапия жургізу;
    
38. 
    «Ауыздан ауызға» әдісімен өкпені жасанды желдету;
    
39. 
    Трахеяны интубациялау, аппаратты 0ЖЖ (ИВЛ);
    
40. 
    Сафар бойынша реанимациялық принциптері (ABC-реанимация жуйесі);
    
41. 
    Куықты катетеризациялау;
    
42. 
    Назогастральді зондтау.
    

Нәрестелер сепсисі жүйелік зақымдануы мен қанда ауруды қоздырәышы анықталуымен сипатталатын клиникалық синдром. Нәрестелерде симптомсыз бактериялар да кездеседі. Сепсис кезінде өлім көрсеткіштерінің жоәары болуына қарай денсаулықсақтау ұйымы медициналық көмек көрсету мен сақтау күтімінде дәрігердің клиникалық дайындық деңгейін көтеруде жаңа міндеттер қоюда. Дәрігер-интерндер сепсис, токсикосептикалық жағдайларда медициналық көмекті, нәрестелер бөлімінде тазалықты, бактериологиялық бақылауды ұйымдастыра білуі керек.

• 
  Нәрестелер сепсисінің нозологиялық формасының нақты анықтамасын;
  
• 
  Септикалық генерализацияәа алып келетін факторлар мен себептерін;
  
• 
  Нәрестелерде токсико-септикалық жағдайдың басты клиникалық белгілерін;
  
• 
  Асептика мен антисептикалық негіздерін;
  
• 
  Сепсистің ауырлыәын анықтап, пайда болу себептерін;
  
• 
  Сепсистің алдын- алу шараларын, күтім ерекшеліктерін.
  

• 
  Сепсис кезінде баланың ауырлық дәрежесін бағалауды;
  
• 
  Нәрестелередегі жұқпалы пиемиялық ошақтарды өңдей білуді;
  
• 
  Сепсистің жайылған диагнозын қоя білуді;
  
• 
  Ірінді ошақтардан бакпосев алып, қанды залалсыздыққа тексеруді;
  
• 
  Зертханалық мәліметтерді бағалай білуді;
  
• 
  Сепсис бойынша рецепт жазуды;
  
• 
  Септикалық көрінстері бар нәрестелерге күтім көрсетуді.
  

1. 
   Нәрестелердің АФЕ-рі.
   
2. 
   Сепсис және токсико-септикалық жағдайларәа алып келетін факторлар.
   
3. 
   Асептика мен антисептика негіздері.
   

1. 
   Сепсис туралы түсінік. Оны дамытатын этиологиялық және бейімдейтін факторлар.
   
2. 
   Сепсис патогенезі, жіктелуі.
   
3. 
   Сепсистің өтуіне және патологиялық процессіне қарай клиникалық суреті.
   
4. 
   Салыстырмалы диагноз.
   
5. 
   Емдеу, алдын-алу, диспансерлік бақылау.
   

Сепсис-иммуниттет төмендегенде қоздырәыштың жергілікті ошақтан өтуі нәтижесінде дамитын жалпы инфекциялық, полиэтиологиялық ауру.

Сепсис қоздырәыштары: әртүрлі микробтар, кокктар, ішек таяқшасы, көкіріңді таяқша, клебсиеллалар және т.б.бактериялардың шартты – патогенді штаммы.

Нәрестелер сепсисін 2 топқа бөледі:

1. 
   Ерте басталған сепсис.
   
2. 
   Кеш басталған сепсис.
   

1. 
   Ерте басталған сепсистің басталу уақыты өмірінің 4-ші күнінде және одан да ерте болады, ал кеш басталған сепсистің басталу уақыты өмірінің 5-ші күнінде және одан да кеш басталады.
   
2. 
   Ерте басталған сепсистің микроорганизмдер ошағы анасының босану жолдары болып табылады, ал кеш басталған сепсистің микроорганизмдер ошағы анасының босану жолдары және постнатальды коршаған орта болып табылады.
   
3. 
   Ерте басталған сепсистің клиникалық ағымы өте жедел, көптеген ағзалар мен жүйелер зақымданады, көбінесе пнемвония жиі кездеседі.
   
4. 
   Кеш басталған сепсистің клиникалық ағымы жай басталып, біртіндеп өршиді, локальды ошақтар және менингит жиі кездеседі.
   
5. 
   Ерте басталған сепсистің шыәымы 15-50% кұрайды, ал кеш басталған сепсистің шыәымы 10-20% кұрайды.
   

Неонатальды сепсис коздырушысы барлык патогенді және шартты-патогенді бактериялар болып табылады. Этиологиясының ерекшелігі коздырәыштар үнемі ауысып (алмасып) тұрады, бір бірін алмастырады, немесе, бірнеше бактериялар бірігіп вируленттік касиетін күшейтеді. 60-шы жылдардан бастап жиі кездесетін флора-стафилококк болып табылады.

Нәресте сепсисінің бейімдеуші факторлары:

1. 
   Жасына ( 2/3 жағдайда сепсис неонатальды кезеңде басталады).
   
2. 
   Шала туылған нәрсетелер.
   
3. 
   Босанудың патологиялық ағымы (үзақ сусыз болу), қолмен көмек көрсету, соның нәтижесінде асфиксия және босану жарақттары болуы мүмкін.
   
4. 
   Жүктіліктің патологиялық ағымы.
   
5. 
   Қурсақішілік инфекция.
   
6. 
   Тұқым куалайтын иммундық жетіспеушілік ауруы.
   
7. 
   Бактериальды инфекция, қайталанатын респираторлық вирустық инфекция.
   
8. 
   Стафилококк және басқа патогенді госпитальды штаммдар тудыратын анасының босанәаннан кейінгі аурулары.
   
9. 
   Табиәи барьерлердің бүтіндігін бұзатын, ұзаққа созылған манипуляциялар (көп кун өкпені жасанды желдету, инфузиялық терапия, кіндік тамыры және басқа тамырларәа катетер кою арқылы, жиі инъекциялар және т.б.). Куйік-көп көлемде, хирургиялық әрекеттер -бейімдеуші факторлар болып есептеледі.
   

Сепсиске соқтыратын инфекцияның қақпаса болып кіндік жарасы, шарышты қабықтар, ішек, кейде - өкпе, құлақ, несеп шыәару жолдары жатады. Кірген жері белгісіз болғанда, сепсисті - криптогенді деп атайды. Сепсисте қан- бактерия тасылмалдаушы әана емес, сонымен қатар көбейетін орны. Егер бактериемия 1 мл-де 100 000 колониясы болса, септикалық деп саналады. Бактерияның осы критикалық массасында ағза кедергілері зақымданады, макро және микрофагтар, фагоцитоздың дарәыштыәы күрт төмендейді. Айналыстағы иммунды жиындықтар (антиген, антидене және комплемент жиынтыәы) антигендердің организмнен тез шыәуына жағдай жасайды, ал иммунды жиындықтарды антиген антиденелерден артық болғанда - ағзалар зақымдалады.

Г.Н.Сперанский сепсис патогенезің келесі негізгі звеноларәа бөлді: кіретін кақпа, жергілікті қабыну ошағы, бактериемия, сенсибилизация және организмде иммунологиялық реактивтілігінің кайта кұрылуы, септицемия, септикопиемия. Микробтардың енуіне байланысты жергілікті ірінді –қабыну ошағы пайда болады. Микроорганизмнің жағдайына байланысты бұл ошақ шектеледі немесе өршіп кеңейеді. Осы ошақтан микробтар қанәа түседі. Бірқатар авторлардың пікірінше, сепсистің бастапқы кезеңі (инкубациялық) 3 куннен басталып бірнеше аптаға дейін созылады. Л.Г.Квасняның пікірінше сепсистің дамуында бірнеше кезеңдер бар:

І кезең – инфекцияның кіруі (енуі) – өмірінің 1-5 күнінде

ІІ кезең- аурудың жасырын кезеңі, бұл кезеңде организмнің корәаныс күші қарсы тұрады -5-12 куннен кейін.

Ш кезең басталады – бұл кезеңде аурудың белгілері айқын дамиды (пайда болады).

Сонымен (инкубациялық) бастапқы кезен 2-3 аптаға созылады, сондықтан перзентханадан шықаннан кейін дәл осы мерзімде нәрестелер ауруханаға қайта түседі.