Билеуші сұлтандар 30 руб. күміс ақша кө
лемінен аспайтын талап арыздарды, сонымен
бірге осы ақша көлеміне жететін алаяқтық,
ұрлық және тонау істерін қарап, кінәлілерді
іздеу мен және оларды тергеумен айналысты [19,
15-п.]. 1840 жылы император генерал-адъютант
В.А.-Пе ровскийге қазақтарды әскери сотқа тартып,
бүлік шығарған және басқаларды наразылыққа
итермелеген жағдайларда үкім шығаруға рұқсат
берді. 1844 жылғы «Орынбор қазақтарын басқа-
ру туралы Ережеге» сәйкес билеуші сұлтандарда
көмекші, іс қағаздарын жүргізуші, хатшы және
бес шабарман болды [20, 217-б.]. Билеуші сұл-
тандарының кеңсесіндегі қиындықтар туралы ке-
зінде Орынбор Шекаралық комиссиясы ның төра-
ғалары Г.Ф.Генс (1825 ж. 16 қаңтарынан 1844 ж.
ма мыры аралығында), М.В.Ладыженский (1844-
1854) орталыққа хабар лап отырды. Олар билеуші
сұл тандардың кеңсе лерінде шендердің көбеюін жә-
не материалдық жағдайлардың нығаюын, қазақ тар
арасындағы істерді талдау, осы талдауларды ха-
лықтың дәстүрі мен әдет-ғұрыптары негізінде шешу
үшін билеуші сұлтандарға көбірек құқық пен еркіндік
беруді жақ та ды. Олардың басым көпшілігі ұрлық пен
барымтаға қатысты істер болды.
Достарыңызбен бөлісу: |