108
Үміт cәулесі
рып: «Көке, менің саған ақыретте шапағат етуім үшін
«лә илаһа иллалла» деп айтшы» деп өтінеді. Әбу Тәліп
Пайғамбарымызға (с.а.с.): «Мен өлген соң жұрттың
мені алжып, не айтқанын білмеді деп кінәламайтынына
көзім жетсе, өтінішіңді ойланбастан орындаған болар
едім. Құрайыш ажалдан қорқып иманын айтты деп ар-
тымнан сөз қылатынын білгендіктен айтпаймын» деген
болатын.
Жанындай сүйетін
көкесінің ақыретте жау-
ыз мүшріктермен бірдей мүшкіл
халде қалуын
қаламағандықтан Хазірет Мұхаммед (с.а.с.) оны тәухидке
шақыруын доғармады. Әбу Тәліптің жүрегі тоқтаған
сәтте хазірет Аббас та қасында еді. Көзі жұмылып бара
жатып Әбу Тәліптің бір сөздерді айтқандығын дәлелге
алып, ол мұсылман болды дейді. Бірақ бұл күмәнді.
Өйткені Имам Әбу Ханифа иман етпей кеткендігін ай-
тады. Және Пайғамбарымыз (с.а.с.) да хазірет Аббастың
сөзін құптамайды, өйткені нақты еш нәрсе естімеген.
Алайда Алла елшісі (с.а.с.) бірнеше күн қатарынан Әбу
Тәліпке дұға жасайды. Бұл жағдайды білген сахабалар
да Ислам дінін қабылдамай өліп кеткен туыстарына
дұға тілей бастайды. Іле-шала төмендегі аят уахи болды:
“
Пайғамбарға немесе басқа мұсылмандарға туысқан
Достарыңызбен бөлісу: