I кезең (1945 – 1955 жж.). Лампалық машиналар. Операциялық жүйелер жоқ. Біз компьютерлік кешендердің дамуын электрондық есептеуіш жүйелердің пайда болуынан бастап зерттеуді бастайық.
Екінші дүниежүзілік соғыстың соңында электрондық есептеуіш машиналардың өңдеу саласында алғашқы қадамдар қамданылған болатын. 40- шы жылдардың ортасында бірінші лампалық есептеуіш құрылғылар жасалған болатын және машина жадында сақталынатын бағдарлама принципі пайда болды (John Von Neuman, 1945 ж.). Сол уақытта бірдей адамдардың тобы есептеуіш машиналарды жобалауда, іске асыруда және бағдарламалаудада қатысатын. Компьютерді басқа қолданбалы салалардың әртүрлі тәжірибелік есептерін шешу құралы ретінде жиі қолдану емес, ал мұны есептеуіш техника саласындағы ғылыми - зерттеу жұмысы деуге болады. Бағдарламалау тек қана машиналық тілде жүзеге асырылатын. Операциялық жүйе туралы сөз де болмады, есептеуіш процесті ұйымдастырудың барлық тапсырмалары әрбір бағдарламашымен басқару пультынан қолмен шешілетін. Пультта тек қана бір пайдаланушы ғана отыратын. Бағдарлама ең сәтті жағдайда перфокарталар арқылы, ал әдеттегі жағдайда ауыстырып қосқыштардың панелі арқасында машина жадысына жүктелетін.
Есептеуіш жүйе бір уақытта тек қана бір амалды орындайтын (енгізу - шығару немесе өзіне меншікті есептеу амалдарын). Бағдарламаларды қалыптастыру машина жадысының және регистрлердің қалып - күйін зерттеу арқасында басқару пультынан басқарылды. Осы дәуірдің соңысында бірінші жүйелік бағдарламалық қамтамасыздандыру пайда болды: 1951-1952 жж. бірінші символдық тілдердің компиляларының бейнелері пайда болды (Fortran және т.б.), ал 1954 жылы Nat Rochester IBM-701ге арналған Ассемблер өңдейді.
Уақыттардың маңызды бөлімі бағдарламаны іске қосуға дайындауына кетті, ал жүйелі бағдарламалардың өздері қатал тәртіпте орындалды. Осындай жұмыс тәртібін деректердің жүйелі өңдеуі деп атайды . Бірінші дәуір есептеу жүйелерінің аса биік құнымен, олардың аз санымен және аса төмен пайдалану нәтижелілігімен сипатталды.