Осыған дейiн барлық айнымалылар белгiлi бiр түрге жатты.
Айнымалылардың 2 классын қарастырамыз. Структура және көрсеткiштер.
Структура дегенiмiз - әртүрлi түрлерден тұратын айнымалылар
жиыны.
Структураның жазылу форматы:
struct
{
char autor[25],nazvanie[25];
int god,t;
} book[n];
Шын мәнiнде, структура ешқандай айнымалыны көрсетпейдi. Структураның компоненттерi өз алдына жеке айнымалы бола алмайды. Олар бiр немесе бiрнеше айнымалылардың компоненттерi болуы мүмкiн.
С++ және Си тiлiнiң компиляторлары көбiнесе структура түрiндегi
айнымалыларды тұтасымен бередi және атымен тұтас қабылдайды.
Көрсеткiштер дегенiмiз – айнымалылар олар жадыдағы басқа бiр объектiнiң орнын немесе адресiн көрсетедi. Сондықтан да сол көрсеткiш арқылы белгiлi бiр объектiге қатынауға болады.
& - адрестi алу операциясы.
* - операнда.Бұл бiр орынды операция көрсеткiшi.
Структураның қайтылуы
Белгiлi бiр функция арқылы мәндерiн енгiзiп, содан кейiн main()
функциясына return операторы арқылы қайтылуы.
books( )// функцияны осылай белгiлейiк
return (d); // осылай қайтады.
Ескерту: егер структура мәндерi main() функциясына қайтатын болса, онда берiлген функция осы түрде сипатталынады. Функцияның алдына сол түрдi қоямыз.
Файл деп – кейбiр информацияны қамтитын сыртқы жадының аттық облысын айтамыз. Файл түрiндегi информация әдетте сыртқы сақталу құрылғысында сақталынады. Мысалы, магниттiк дискiде. Программа пернетақтадан мәлiметтердi қалай оқыса, солайша дискiлiк файлдан мәлiметтердi оқиды. Программалар мәлiметтердi экранға шығаратындай мәлiметтердi файлға жаза алады.
Мәндердi буфферге жiберу үшiн және одан алу үшiн бағдарлама мен операциялық жүйе арасында байланыстырушы звено болуы керек. Ол звено файлдық құрылым деп аталады. Бағдарлама файлды жұмысқа ашқан кезде ол жадыда белгiлi бiр арнаулы құрылым туғызады.
Достарыңызбен бөлісу: |