СЕКСЕУІЛӘУЛИЕ (Сексеуильаулие) – қор., Маңғыстау ауданы. «Сексеуіл –
алабҧталар тҧқымдасына жататын кӛп жылдық ӛсімдіктер, аса биік емес ағаш, бҧта»
(Маңғыстау энциклопедиясы, 2008, 528). Мағынасы: «сексеуіл ӛскен қасиетті, киелі
қауым».
СЕЛБАЙ (Сельбай) – қор., Бейнеу ауданы. Мағынасы: «сел, қарғын жҥретін қҧрғақ
арнадағы қорым» (қараңыз: БАЙ).
СЕЛЕУЛІ (Селеулы) – қон., Маңғыстау ауданы. «Селеу – астық тҧқымдасына
жататын кӛп жылдық, кейде бір жылдық ӛсімдікдіктер» (Маңғыстау энциклопедиясы,
2008, 528-529). Мағынасы: «селеу қалың ӛскен қоныс».
СЕЛСУ (Сельсу) – қыс., Маңғыстау ауданы. Атау сел (зат есім) және су (зат есім)
сӛздерінің бірігуі арқылы жасалған. Мағынасы: «қатты нӛсердің әсерінен тасқын су
жҥретін жолдағы қыстау».
СЕНЕК (Сенек) – а., Қарақия ауданы. «Жеріңнің аты – еліңнің хаты» атты
энциклопедиялық анықтамалықта атауға: «Сенек – ҥйдегі кіре беріс бӛлме, дәліз.
Тҥйесу қҧмына кіре беріс жерде орналасқан ауыл» – деп тҥсінік берілген (586). Ал
«XVI ғ. парсы – тҥркі сӛздігінде»: сенек – «суға арналған ыдыс» (З.Б. Мухамедова,
1973, 151). Біздің пікірімізше, Сенек ӛлкедегі жерасты су қоры мол мекен екенін
ескерсек, атау су сақтайтын орынға, шҧқырға байланысты қойылған тәрізді.
СЕНЕК ҚОРЫМЫ (Сенек корымы) – дәстҥрлі сәулет ескерткіштері. Қарақия
ауданы (қараңыз: СЕНЕК).
СЕҢГІР (Сенгир) – қор., Қарақия ауданы. А.Әбдірахманов сеңгір сӛзін иран тілінен
енгендігін айтады. «Қазақ тілінде сеңгір – «таулар тізбегі» деп тҥсініледі. Сӛздің
тҥбірі санг – тәжік тілінде «тас» деген сӛз. Ал «сангкори – тасты, тастан жасалған»
деген мағынаны білдіреді. Сӛйтіп сангкори - сеңгір ӛзгерісіне тҥскен. Фольклорда
«сеңгір-сеңгір таулардан, секіре басып жӛнелді» деп кездеседі. Бҧл жерде «тасты
таулардан» деген мағынаға ие болып тҧр. Сангкори – сеңгір этимологиялық
ӛзгерісінде субституция ( басқа тілдің дыбыстарын ӛз тілінің ҧқсас дыбыстарымен
ауыстыру) және гаплология (айтуға қиын дыбыс немесе дыбыс тіркестерінің тҥсіп
қалуы) заңдылықтары қатар орын алған» (А.Әбдірахманов, 1986, 18). Ал кӛнетҥркі
тілінде сеңір – «таудың сҥйірленіп тҧрған жері» (ДТС,495). Сонымен атаудың
мағынасы: «тасты немесе биік тӛбедегі қорым».
Достарыңызбен бөлісу: |