Жігіт пен қыз сыры

Жылы сөзден мән құрап.

Жақсылыққа телігендей,

Қуаныштан жанды бақ.

Жақынға да жете алмай.

Түсінбейсің, бос шаршайсың,

Пенделік ой осы Алла-ай.

Жан дүниеңді ұға алар.

Қайран өмір сәтсіз, сәтті,

Жүрек қайтіп тына алар?

Көңіліңдегі күй ме еді?

Махаббаттан жаралғайсың,

Биік тұрар сүйгені.

Жаныма құт жыр легі.

Өзің ғана жайып құшақ,

Күтіп алар бір мені...

Жүректегі жаныңды.

Қиналасың күйіп тектен,

Сындырасың сағыңды.

Көп жазғырып өзімді.

Ұзақ түнде ойға кетіп,

Жүрек таңда көз ілді.

Ойда жоқта айналды.

Жүрегімде мәңгі гүлге,

Сенім құшақ жайған-ды.

Артық сөйлеу айып та.

«Доссыз өмір бір кем» деген,

Жалғыз жүзер қайықта...

Сұрау ұлы қасиет.

Бірлігіңде мәңгі жылу,

Ынтымақта өсиет.

Қинама мені, өзіңді қинап қайтесің?

Жүректе қайта оянып сезім өртесін.

Қиылған бақта, қол бұлғай тағы шақырып,

Еріксіз мені ерітесің...
Қинама мені, онсыз да жайым белгілі,

Ақ қайың болғам тербелген түбі жел күні.

Табиғатымсың жаныма жылу беретін,

Түсінесің ғой сен мұны...

Қуантсай мені, тартымды болған тал құрақ,

Аққудай болып жүзейін көлде балбырап.

Шаттана күліп шырмалған ойдан шығайын,

Ұмытылсын уайым, мың сұрақ...

Саябақ қана демеуші болып жарайды.

Сұлулығыңмен бағымды әсем еттің сен,

Ақ таңым едің арайлы...

Сәбише күлдім өмірді жаңа ашқандай.

Адамзат сірә бақытты бола алмайды,

Сезіммен сенім басталмай...

Тебірентер табиғатымсың.

Өзіңе үміт артылды,

Қол жетпес алыс алтынсың!

Өзіңсің жарқын жарығым.

Таңымсың көңіл ашатын,

Аңсаумен тағы арыдым...

Сәулеңе тұрдым бұрылып.

Шығатын күнсің күлімдеп,

Шуағыңа жүрем жылынып...

Тартылдым күн-түн тылсымға

Жүректің жыры, қалауы,

Сен жақта тұрар бұл сында...

Қуанып сенің барыңа.

Сағынып сені күнімен,
Тәубе етем осы бағыма...

19.08.2013жыл.

Қазақ қызы
Сағынышымсың, көңілге көркем күй қосар,

Лағыл мүсінсің, өмірді өркен гүл жасар.

Қуаныш болып, жан дүниең көрік ашпаса,

Жаңалық әсте кім жасар?!

Жанымды жаулап, жақсылық жырға бұратын.

Әдеміліктен әрленген әсем әлемсің,

Құндылық, қасиет құратын...

Сұлулық сенде тартылдым күн-түн ұғына.

Өзіңді зерттеп, жүректі өртеп, өтермін,

Шыға алмай биік шыңыңа...

Өлеңмен өрсең өмірің тағы өзгерек.

Сұлуды көрмей, жүйрікке ермей, ел айтар,

Жайылар өсек, тез дерек...

Өмір жалғасы өзіңнен алып, ұлықсың!

Даналығыңмен әлемді әлдилете бер!

Даралығыңа есті құнықсын!!!

Бір Алланың құдіретіне жұбанып.

Күні түні мені атап жүретін,

Бұл кішкентай бір алып...

Бәрі соған азды көпті жиғаным.

Тәубә етемін, Аллаға тек алғысым,

Қуанышты, бал - бақытты қиғанын.

Тілімен бал көркейтеді бағымды,

Апасының арқасынан түспейтін,

Тым қызулау көрсетіп тұр қанымды...

Балдан тәтті қылықтары бұзықтың.

Өз балаңа өршелене ұрсасың,

Немереңе жүрегіңді үзіп мың...

Жүректерді қуанышта жарған жоқ.

Немеремен басталады өмірің,

Шөберенің тойын көрсек арман жоқ!!!

Қал жағдай тым болмаса сұрамастан.

Тау көңілім тастан болды шағылғандай,

Кештетіп үй іздедім жыламастан...

Мұсылман ең болмаса жайды сұрар.

Ыңғайсыз, ұят болды ма? деген жан жоқ,

Келдің-ау, кеттің деген мойын бұрар...

Кей пенде жалған жасап текке өтердей.

Еліне келген асыл қонақты да,

Саяздығын білдіріп шеттетердей...

Үш жүздің басын қосқан ептілігі...

Адамдар майдаланып барады ма?

Өзіне есеп берер жетті күні...

Бір күндік қызығына мас надан көп...

Аз сәтте таяздарды танып білдім,

Таудан қайттым бабаммен көңілім тоқ...

Өлеңім өрнек салсын өреңізге.

Адамдар бір күн қонақ бір-біріне,

Түсінбей о дүниеге енеміз бе???...

Сыйластықтан жақын тұрар алшағың.

Көңіл шіркін жылы сөзден көркейер,

Сағынышым қанша мың...

Жылы назды жүрегіме үн күткем.

Жылдар мені есейтіп те жіберді,

Арман ай боп түңліктен...

Табиғатқа тартыламын жайнаған.

Жан-жағыңа қарайлайсың сыр ұғып,

Құпиясы құлып өмір қайнаған...

Сұлулықпен онда мәңгі жарқыл мың.

Айдын көлі әсем талмен көркейер,

Арасында алтынның...

Көңілім де бейнесіндей аршаның.

Бәлкім осы бақытымның айғағы,

Ең көрікті, ең әдемі бал шағым...

Бүгін де керемет күн елесеңіз,

Көңілмен күн мен айға теңесеміз.

Сағынған жанның есітіп жылы сөзін,

Кейінгі жас ұрпақпен тең өсеміз...
Шіркін-ай қандай бақыт осы шағым,

Қызық көп, қиындыққа жасымағын.

Бүгінмен бітпейді ғой қоңыр күйің,

Ертеңмен шырқалады асыл әнің...

Кешегі жалын жігіт – қарт - аңыз да.

Өткенге сағынышың бітпейді екен,

Көп жанның үміттерін артамыз да...

Бар жоққа қанағат қып шынығалық.

Жақсымен жайраң қағып отырасың,

Жаманның пиғылы жат, сыры да анық...

Ең керім, ең әдемі осы бір шақ...

Өмір де өрнек болып кетер еді-ау,

Әр күнді жаңалыққа жалғастырсақ...

Бәлкім аңсау өзімменен кетеді.

Жылдар жылжып, өзгереді, басқа сан,

Өмір солай өтеді...

Жылы сөзді естігім кеп жаутаңдап,

Күнделікті елеңдедім сен жаққа.

Қария боп қалсамдағы қалтаңдап,

Аңсап жетем сол баққа...

Саябаққа қарап көзім тоймады.

Көңіл шіркін көркейеді күлімдеп,

Сүйгенінің айғағы...

Шөлдеп келем, кәусарына қанбадым.

Жайнап тұрған шыршаларда жарқыл мың,

Көлге қарай самғадым...

Шақырғандай ну орманда арша түп.

Саябағым мәңгі жас боп қалдырған,

Тарта берер аңсатып...

Кірпіктері қағылғанда найзағай.

Қадалғанда жанар тілді тістетті,

Жүрек тұсқа қадалған-ды найзадай...

Жүрек байғұс дір-дір еткен шыдамай.

Жан шыдатпас, назды әуен еркелік,

Тар бөлмеме әзер жеткем құламай...

Өз-өзімді танымай да қалғанмын.

Алдын ала айна алдында жаттығып,

Кездесуге барғанмын...

Сұлулығы қайталанбас көркемнің.

Аққуымен жарасқанда көл беті,

Махаббатты шертер мың...

Сұлулыққа құштар етті мәңгілік!

Ынтызарлық жаулап алды бойымды,

Жан дүниемде мәңгі тылсым жаңғырық...

Бүгінмен өмір сүру бар...

Көктеммен жайнар гүлдейміз,

Тек байлық болды құнығар...

Қасыңда бағың тұрғанда...

Күн туса басқа, пайда жоқ,

Бірі де қалмас бұл маңда...

Билік пен байлық, мал барда.

Денсаулық кетсе жолында,

Қасыңда қалар жан бар ма?

Денсаулық құртып мал келген.

Сарайда қорған бекініс,

Күйініш тұр ма көмкерген???

Жаныңды өртеп жанатын,

Адалдық арда қасиет,

Адамды сақтап қалатын...

Бүгін мені шаршатпасын текке мұң.

Бақыттымын, бағымменен бөлісем,

Жақсылықпен жеткенім...

Табиғатпен тазаландым тынығып.

Күз де келді жапырақтар сарғайып,

Елеңдейсің сағыныштан сыр ұғып...

Бұл өмірдің ғажабына сүйініп.

Жастығыммен қол ұстасып барады,

Саябақта сол ару қыз қиылып...

Көз ұшында көркем көңіл кемесі.

Өткеніңді аңсауменен жүргенде,

Арман шығар келесі...

Аңсауымен дір-дір етер жапырақ.

Ынтығумен бұл өмірге тоймайсың,

Үлгермейсің бақылап...

Күйгенге неге күймеске?

Жанымды орап жалыны,

Жүректе қалып күнде есте...

Мөлдірлік жанмен үндес пе?

Сезіммен өмір сүресің,

Сезінбес оны білмес те...

Сезімнің түбі тереңде.

Алаңдай саған асығып,

Уайымдай тағы берем де...

Күз келген сірә нышаны.

Қия алмай қайтқан құстармен,

Сағыныш саған ұшады...

Жүректе тұрсың тізімде.

Жапырақ ұшты желменен,

Сезімім мәңгі үзілме...

Келбетіңнен бүршік жырын жарғанмын.

Ақ қайың боп көрінгенсің алдымнан,

Жылдар өтті елесіңе алдандым.

Сүйкімді етіп жаратар ма-ай мұншама-ай?!

Көңіліме көрік бердің күн болып,

Жыр қып келем, сыр қып келем, тұмшалай...

Қарағансың, жаным кеткен елжіреп.

Саябаққа барғым келіп тұрады,

Кім күтеді мені онда келді деп?

Сағыныштан сарғайғандай жаны мұң.

Саябақтай тартымдысың мәңгілік,

Адамдықпен сақтап ару қалыбын!

Саябақта сұлулық пен жарасым.

Аңсай түсіп жанға рахат ауасын,

Бар пейіліңмен, бар есіңмен ауасың...

Көңілім сонда ашылады ақ таңы.

Бар адамзат ғашық болған ғаламға,

Өз әлемін табиғаттан тапқаны...

Бәрі алдыңнан шығады,

Жақсылық бейне жаңғырық...

Жамандық жарға жығады,

Оралар итше қаңғырып...
Шалқайдың келген кісіге,

Амал жоқ сенген қиылып.

Күндердің күні түсіне,

Тұрарсың оған иіліп...

Жақсылық тағы қайтады.

Жамандық жасап білместен,

Біреудің болма айтағы...

Онда тұр адам өмірі...

Адамдық атты келбетте,

Сүру ғой таза жеңілі...

Мәз болдық уақыт өткенге...

Өмір ғой мектеп ұғалық,

Адамдыққа бәрі жеткен бе?!

Сөзіңді кетем сағынып,

Көңілге ерек күй қосқан.

Қуаныш келер ағылып,

Жаным да жаз боп жыр дастан...

Сағындым ерке назыңды,

Табиғат бейнең үндескен.

Қасиеттерің саз үлгі,

Өткен күн шықпас күнде естен...
Сағындым сені саябақ,

Тартылдым керім келбетке.

Жанымды менің аялап,

Көңілге күй қос тербет те.

Қоңырқай аңсау сыз келіп.

Сағынышымның дерегін,

Іздедім тағы күзге еніп...

Тартылыс жаулап алғаны.

Көңілге жүйрік жеткен бе?

Сағыныш аңсау қалғаны...

Неге ояндым, неге алаңдай беремін?

Тек өзіңнен жаным тапқан керегін.

Мәңгілікке өлмес менің өлеңім,

Сезім болып қаларыңа сенемін...
Түн тылсыммен сырласқандай күй кештім,

Жараланбай мұндай жаймен үндес кім?

Ойым мені алып кетті өткенге,

Қиялыммен әсем бақта кездестім...

Шыға келген бұлт көрпесі сөгіліп.

Ашық аспан көмкерілген жұлдызға,

Ақ қарымен маржандайын себіліп...

Қол ұстассақ суығы да қысқарды.

Шамы жанған саябақта ойлансам,

Мәңгілікке алып сезім бүр жарды...

Уақытпенен көп дүние ұрланар,

Жылдар келер ұлы сезім тыңдалар...

Мәңгілікке қалдыратын өрнегім,

Гүлсезімім жырланар...

Табиғаттың сүйіп өстім тұнығын,

Саябақта емдеп көңіл сынығын.

Көсемдігін көрсетті де көл беті,

Келіншек тал жайып салды бұрымын...
Аққулары көрсетіп пәк қылығын,

Сарқыраған судың сұлулығы мың.

Қайығы да бесіктейін тербетсе,

Әсемдіктің ұлғайтқан-ды ұғымын...

Жапырақтар жалтылдады әнге еріп.

Шырайына кіріп барлық шыршалар,

Ақ қайың тұр әппақ ару өңге еніп...

Бар тіршілік көкке өрлер жұлқынып.

Сағынышы аңсауына апарар,

Сары ала күз - сыр тұнық...

Күз келбеті аласұрды қанымда.

Бір әдемі кезім мені баурады,

Жыр кәделі күтер ару бағымда...

Қос мереке қатар келген туындап!

Өркениет білімменен көркейер!

Қазақстан 30 елге бұрылмақ,

Жайнай түсер ауыл, қала, өлкелер!

Жас болып көркейттіңіз мекемені,

Біліммен, абыроймен берекеңіз!

Ел айтар еңбегіңіз өтеледі!

Лаура апай құтты болсын мерекеңіз!
Көңілді жақсылыққа бұрайықшы,

Сыйласып қадірлесіп тұрайықшы!

Сіздерді Алғыс хатқа ұсынамыз,

Еңбекқор марапатқа лайықты!

Естігім келіп сөзіңді.

Өзіңді жырмен өргім кеп,

Жүрегім тағы езілді...

Бағыңа бірге барғым кеп.

Қуантқым келді жар салып,

Әніңді бірге салғым кеп.

Іздедім сені көрем деп.

Естілмей күлкің төтеннен,

Кетті ғой сезім тереңдеп...

Сағындым саябақты да.

Тағдырға тағы көнбедім,

Алаңдай бердім аптыға...

Сағыныш аққу көлдегі...

Жүрегім дүрсіл қақты да,

Жаным бір аңсап шөлдеді...

Жаныма жарық еттім бақ мекенді,

Тартымды таза ауасы саябақтың.

Кеудеме әсем әлем күй әкелді,

Тартады сұлулығы ұлағаттың...
Табиғат - тәлімгер де ұлы ұстаз!

Өмірге бағыт берер сабағымен.

Адамның өмірі де көктем, қыс, жаз,

Күзімен жеміс берер дарағымен.

Ақ қайың ару болып майысады.

Сол жақта қатыкездік өмірге жат,

Әлемге қабырғаң да қайысады...

Табиғат жан сырыңды ұғардай дөп.

Құлшынып қуанасың кездесердей,

Сүйіктің дәл алдыңнан шығардай боп.

Табиғат таңқалтқаны жайып құшақ.

Жаныма жақын неткен осы тұстар,

Сол кезім неткен бақыт, байыпты шақ...

Бүгінгі таңым сый неткен?!

Өмірге ғашық сезімім,

Күнімді мәнді, сырлы еткен...

Ерекше өңде атырап.

Аңсауға толы айналам,

Сағыныш мені шақырад...

Керемет күйде тербетті.

Сағынтты саябағына,

Сұлулығына тағы шөлдетті...

Рахат таптым қанша мың.

Уайым мен мұңым ұмытылып,

Басылар барлық шаршауым...

Басқа жер оған жетпеді.

Қаншама жылдар өтсе де,

Ойымнан бір сәт кетпеді...

Жалындап өтті от бейне,

Өкініш артта қалдырып.

Тілің де бармас жоқ деуге,

Даусы да бейне жаңғырық.
Орны да қалды-ау қаңырап,

Шырайлы шаттық шайқалып.

Бауыр мен бала аңырап,

Ең жақын жаны байқалып...

Салауат өмір арманы.

Спортта үлес байытқаны,

Елінің намыс қорғаны.

Ақкөңіл еді-ау баладай.

Жалғанның бар ма жеңілі,

Сағым боп кетті қарамай.

Мейірімге елді бұрғандай.

Адамдық атты ғажап ат,

Еске алсақ есіп тұрғандай...

Қандай жақсы сағынысқан,

Іздеуменен табысқан.

Сыйластыққа бағыныштан

Қамқоршы бар алыстан.
Қандай жақсы мейірімділік,

Өмір мәнді сезіммен.

Жүректен кең пейілділік,

Бақыт сабыр төзімнен...

Бағынасың тағдырға.

Мақсатыңа ағыласың,

Арман қуып әр қырда...

Жылы сөзің ұмытылмас.

Адам өтер мәнді үмітте,

Сырын сақтар құлпытас...

Көңіл қалай суынбақ?

Қандай сыйлық күтер тосын?

Өмір жатыр зуылдап...

Күн шуақты пейіліңе тоймадым.

Демеушісі жадыраған көңілдің,

Сені күн-түн ойладым...

Сыйы болып қалғандайсың өмірдің.

Сөйлеспесем жүрем сені сағына,

Терезеден телмірдім...

Аңсауыммен баққа қарай ұмтылдым.

Тек елесің қалып қойған құрақта,

Қолым жетпей бұлқындым...

Бір тартылыс тылсым күйге түсірер.

Жалғыз қалсам жаулап алып ойымды,

Өзіңсің ғой түсінер...

Табиғатта сыр - сағыныш биледі.

Бір көрінсең жүрек қайтер жарылмай?

Көктен келер күй легі...

Бақытты жанмын, бағым да менің өзгерек,

Мақсатпен ғана арманмен өмір көзделед.

Қуанамдағы шүкірлік тоба етемін,

Сезіну үшін сезімтал сана көз керек...
Бақытты жанмын, тәңірім көптік етпегей,

Қаншама бай боп рухсыз пенде көп кедей.

Бәрі де жетер, бағаласа адам бір-бірін,

Сыйластық-өмір, түсінбестікке өзін жекпегей...
Өмір ғой құнды, әр сәтің қайта келмейді,

Жылы сөз ғана жабыққан жанды емдейді.

Бақыттың бары, жақұттың нары, өзіңде,

Көңілім неге «Сен» дейді???

Қуана білдім, бақыттың бәрі бір менде.

Адамдық ар мен атыңды биік ұстасаң,

Бар байлық сенде, бәйгең де, басты жүлдең де!

Түсінісе алмау ұрпаққа үлкен қасірет!

Жаратқан Алла халқымды аман ете гөр,

Иманын берік, мұратын мәңгі асыл ет!

Табиғатқа жаным асықты,

Көңілім оны шын қалап.

Сұлулыққа санам ғашық-ты,

Дертімді емдер мың дарақ...
Аңсадым аққу көлімді,

Көруге тағы ынтықтым.

Сол жерде бастым шөлімді,

Сезімім «Сен»-дер сырды ұқтым.

Сырымды айтып сырластым.

Сағыныш келіп мұншама,

Жүректі жаулар күй тасқын.

Саябақ тартты наз артып.

Аңсау да жанды кеуледі,

Жаңбырмен келді тазартып.

Бақытқа мәнді енердей.

Алаңдап тағы қарадым,

Алдымнан шыға келердей...

Сағындым сені, жаным да керек еткені,

Өзіңсіз бір сәт күй кештім бейне дерттегі.

Сөйлессем сенімен көңілім көкпен теңесер,

Өзіңнен алып оттегі...
Өзіңмен бейне жұмақта жүрген жандаймын,

Қанат та бітіп ерекше биік самғаймын.

Сағынған жанды жүректе сақтап өтемін

Ұмыта тағы алмаймын...

Сағынған жан ғой өмірді көркем ететін,

Қызық пен қиын сәттерде ерте жететін.

Қонақ өмір-ай, әр минут бақыт екен-ау,

Ескермей кейде өтетін...

Қаншама қуат сыйлайды сол бір нұрлы уақыт,

Табиғатқа еніп, жаныңды гүлге теңейсің,

Сағыныш деген сырда құт!

Сезіммен таза имандылықпен оран да...

Ең жақын жанмен қызықты өмір сүргейсің,

Серттесіп сенім санаңда...

Табиғаттан танып сенің жүзіңді,

Жанды ерітер жүрек жырым түзілді.

Саябаққа самал болып келдің де,

Сағыныштың жапырағы үзілді...
Күз келбеті салып сенің бейнеңді,

Аңсауына алып келді көлге енді.

Сары ала күз алтын түске боялып,

Қалдырып бір кеткендейсің жейдеңді...

Ешнәрсе жоқ мұнда сірә талғамсыз.

Бір жылылық қалып қойған кеудемде,

Аңсауына жетелеген ормансыз...

Қуаныштан мына әлемге сыймадым...

Сұлулығы өзіңменен үндесіп,

Саябақты сен екен деп қимадым...

Саябаққа соға алмадым қалада.

Мәңгі жас боп сымбатыңмен сүйінтіп,

Жұмбақ болып қалдың ару санада...

Жанды ерітер жүрек жырым түзілді.

Саябаққа самал болып келдің де,

Сағыныштың жапырағы үзілді...

Сағыныш сары күздегі,

Көңілім сені іздеді

Қия алмай өтті төбемнен,

Тырналар қайтқан тізбегі...
Сағыныш ненің белгісі?

Көңілімнің келмес сенгісі.

Құштарлық деген бойымда,

Аңсауды келер жеңгісі...

Көлімде мөлдір сыр тұнды.

Көпірден өткем көңілсіз,

Аша алмай сезім құлпыңды...

Сұлулық сүйер жай мұнда.

Өмірге ғашық боласың,

Ұмытылып уайым қайғың да...

Барғым да келіп тұрады.

Сән берген саябағыма

Жүрегім әркез бұрады...

Мәңгілік сезім құрады...

Жастығым болған бағымда,

Қол бұлғап елес тұрады...