«Менің еңбек жолым және методикалық тәсілісім.»
жүктеу/скачать 19.11 Kb.
|
|
«Менің еңбек жолым және методикалық тәсілісім.» Әлемде мыңдаған мамандық иелерінің мыңдаған еңбек жолы бар, олардың біреуін таңдау және өмір бойы, әрине, қиын. Дегенмен, қуаныш пен қуаныш әкелетін бақытты мамандықтар бар. Мен өз еңбек жолында тәрбиеші мамандығын таңдадым, ол өмір бойы маған қуаныш және ләззат сыйлайтын болады. Солардың бірі – менің еңбек жолым тәрбиеші. Мен Қуантаева Гүлжан Нұрадинқызы 23 жылдан бері осы салада қызмет етіп келемін.Қазіргі таңда Қызылорда облысы,Қармақшы ауданы,Алдашбай Ахун ауылындағы 10 бөбекжай- бақшасында қызмет етіп жатырмын.Балалар-бұл қуаныш, бұл бізде бар ең қымбат нәрсе. Мен үшін бөтен балалар жоқ, сондықтан мен әр балаға өзімнің қамқорлығыммен және нәзіктігіммен қараймын. Мен мектепке дейінгі білім беру мұғалімдеріне жүктелген барлық үлкен жауапкершілікті түсінемін және түсінемін. Шынында да, осы нәзік жаста адамның жеке қасиеттерінің негізі қаланады, моральдық идеялар, әлеуметтік қатынастар, өзін-өзі жеңу қабілеті қалыптаса бастайды. Мұғалім, пациент ғалым ретінде, қажетті нәтижені күтіп, бақылап, түзетуі керек. Мұғалімдер, бұл қоғамның тағдырына бей-жай қарамайтын, осы әлемді жақсы жаққа өзгертуге тырысатын адамдар емес. Бұл жанашыр адамдар, сыртқы және ішкі мәдениеттің адамдары, ұмтылатын және толерантты адамдар. Дені сау ұлт қалыптастыру мүмкін емес адамдар! Тәрбиеші - бұл анадан кейінгі балалардың өмір жолында кездесетін алғашқы ұстаз. Мен үшін еңбек жолым – бұл балалық шақтың шынайы, бәрін түсінетін және қабылдайтын әлемінде, күнделікті, кейде әр минуттық ертегі мен қиял елінде болу мүмкіндігі. Балабақшадағы тәрбиешінің жұмысын бақылай отырып, мен барлық балалар қаншалықты қызықты, күлкілі, таңқаларлық ақылды, өз ойларымен, қорытындыларымен, іс-әрекеттерімен маған немесе кез-келген ересек адамға тапсырма бере алатындығына таң қалмаймын. Әр баланың өзіндік ерекшелігі бар, олардың әрқайсысы талантты суретші және ізденуші бақылаушы. Ол сұлулық пен жақсылыққа ашық, өтірік пен әділетсіздікке қатты әсер етеді, егер ол оны жақсы көрсе, онда адал, ескертпесіз, ал егер ол дөрекі болса, онда өзіңнен кемшілік ізде – сіз қателеспейсіз. Өйткені, балаларға деген шынайы сезімдер әлі белгісіз және олар әлем алдында таза және адал, ересектерден айырмашылығы өз сезімдерін жасыруды білмейді. Тәрбиеші болу үшін не қажет? Қазіргі тәрбиешінің қажетті қасиеттері-шыдамдылық, ізгілік, толеранттылық, жақсы оқу, эрудиция, дамыған апатия сезімі, өйткені тәрбиеші тек балалармен ғана емес, ата-аналармен де жұмыс істеуге мәжбүр. Ата-аналарды құрметтеуге, олардың пікірімен санасуға үйрену керек, тіпті егер ол тәрбиешінің педагогика туралы идеяларына қайшы келсе де.Тәрбиеші үнемі педагогикалық ғылым мен озық тәжірибенің жетістіктерін қолдана отырып, өз шеберлігін жетілдіріп отыруы керек. Алға жылжу, инновациялық технологияларды, дәстүрлі емес әдістерді игеру, бірақ ғасырлар бойы халық сақтаған жақсы ескі, мысалы, халық ауыз әдебиетін ұмытпау керек. Қазіргі баланың қызығушылығын қанағаттандыру, қоршаған әлемді білуге көмектесу үшін әртүрлі білім қажет.Тәрбиеші тұтастай алғанда балалар ұжымының жұмысын ұйымдастырып қана қоймайды, сонымен бірге балалардың бір-бірімен, ересектермен қарым-қатынаста және тұтастай алғанда кішкентай адамның айналасындағы әлеммен жеке қарым-қатынасын қалыптастырады. Балабақша тәрбиешісінің жұмысындағы ең маңызды нәрсені ұмытпау керек-бұл оның әр бала үшін жауапкершілігі. Ол баланың өмірінде тізе мен мұрындардың сынбағанына және әр сабақта болу оған шексіз рахат пен үлкен шыдамсыздықпен "жұмысқа" баруға деген ықыласты қамтамасыз ететініне көз жеткізеді! Балаларды тәрбиелеу кезінде оларды бір-бірімен дос болуға, артық емес, ерекше емес ұжым жасауға үйрету керек. Тәрбиеші сәтті оқыту мен тәрбиелеу үшін жағымды атмосфера құруы керек, балалар өздерін жайлы, сенімді сезінуі керек, топта қолдау мен өзара түсіністік табуы керек, балабақша олар үшін екінші отбасы болуы керек. Қазіргі жағдайда тәрбиеші болу қиын және жауапты, өйткені жан-жақты білім, тәжірибе ғана емес, сонымен бірге үлкен шыдамдылық қажет, балалармен, ата-аналармен және өз бетімен үнемі жұмыс істеу, шығармашылық ізденісте болу, жұмысқа жаңа нәрсе енгізу. Мен балаларға жақсылық пен қуаныш сыйлау үшін тәрбиеші мамандығын таңдадым. Мен балаларға махаббат пен қамқорлық алғым келеді. Мен балаларға дұрыс тәрбие мен бақытты балалық шақты беру үшін бар күш-жігерімді беруге дайынмын. Мен бақыттымын, өйткені мен болашақ тәрбиешімін. Ана болу-әр әйел үшін бақыт. Баланы тәрбиелеу және сүю-бұл тәрбиешінің жұмысы. Тәрбиеші-әр баланың анасы. Балалардың әрқайсысына мен өзімнің бір бөлігімді, жүрегімнің бір бөлшегін сыйлауға дайынмын. Мен үшін, менің болашақ жұмысым - балалық шақтың шынайы, бәрін түсінетін және қабылдайтын әлемінде, күнделікті, кейде әр минуттық ертегі мен қиял елінде болу мүмкіндігі. Балалармен өмірде қадам жасай отырып,күлкі мен күлімсіреу, мейірімділік пен кінәсіздік сияқты ұғымдарды ұмыту мүмкін емес. Тәрбиеші өте күрделі мамандық және әркім өз мамандығы бойынша жұмыс істей алмайды, біреу шыдамдылық танытпауы мүмкін. Әр балаға жеке көзқарас табу керек және бұл өте қиын. Бірақ бәрі сіздің қолыңызда деп санаймын. Мен сүйетін адаммын! Бұл сүйікті болудан гөрі бірнеше рет керемет. Балаларға махаббат сыйлаудың керемет миссиясы бар! Мен өзімнің эссемді ұлы жазушы Л. Н. Толстойдың сөзімен аяқтағым келеді: "мұғалімнің тәрбиесі мен білімін алатын мұғалім емес, ол бар екеніне ішкі сенімі бар адам болуы керек және басқаша болуы мүмкін емес. Бұл сенім сирек кездеседі және оны тек адам өз кәсібіне әкелетін құрбандар ғана дәлелдей алады". жүктеу/скачать 19.11 Kb. Достарыңызбен бөлісу:
|