Монография посвящена 0-летнему юбилею Рыспековой Мадины Оразовны Астана, 2017 (035. 3)
жүктеу/скачать 3.87 Mb. Pdf көрінісі
|
| Француз жүйесі екі полярлы болып келеді,себебі университеттер және
«қолшатырлы» ғылыми ұйымдар маңында ұйымдастырылған, оларға өздері жасаған инновациялық қызмет нәтижелерін коммерциялық пайдалану бойынша кең мүмкіндіктер беріледі. Мәселен зерттеулердің сапасын жақсарту және олардың экономиканың дамуына тигізетін әсерін күшейту үшін Франция Үкіметі бірқатар шаралар қолданды. 2007 жылдан бастап университеттер зерттеулер және зерттемелерге қаражаттар таратуды бақылау, өз бетімен кадрлық саясатты жүзеге асыру мүмкіндігін алды және ұлттық зерттеу агенттігі құрылды, оның негізгі міндеті басым салалардағы қолданбалы және іргелі зерттеулерді қаржыландыру. Ол салалар төмендегідей: денсаулық сақтау, ИКТ, нанотехнологиялар, энергетика. Францияда зерттеу жұмыстарын жүргізген кәсіпорындарға есептелген пайдаға салынатын салықтан шығындардың бір бөлігін алып тастауға мүмкіндік беретін салықтық несие кеңінен таралды. Салықтық несиені пайдалану механизміне сәйкес француз кәсіпорындары салықтан ағымдағы жылы іске асырылған зерттеулерге кеткен шығындар мен соңғы екі жылдағы орташа арифметикалық арасындағы 50% айырманы шегеріп тастай алады. Сол 21 арқылы келесі қағида іске асырылады: келесі жылы кәсіпорын ҒЗЖ көбірек жүргізген сайын сәйкес салықтық жеңілдік сомасы соғұрлым көп болады. Францияда «бәсекеқабілеттілік полюстарын» құруға (зерттеу, технологиялық орталықтар, технопарктер), ҒЗТКЖ кеткен шығындар ретінде тауар айналымынан 15% астамын иеленетін кәсіпорындарды дамыту үшін (пайдасына салынаты, әлеуметтік, жергілікті салықтардан босату) біршама көңіл бөлінеді. Ең ірі ғылыми парк «София Антиполис» есептеу техникасы, электроника, фармакология және биотехнологиялар саласындағы компанияларды қамтиды, паркте 25 мың.астам жұмыс орындары құрылған [19]. ҰИЖ үлгілерінің салыстырмалы сипаттамасы әртүрлі елдердегі инновациялық үдерістерді ынталандыру әдістерінің өз ерекшеліктері бар екенін көрсетіп отыр, оларды таңдау мемлекеттің экономикалық, саяси және өзге де даму жағдайларына байланысты. Әртүрлі елдердегі инновациялық қызметті басқару тәжірибесін талдау инновациялық жүйелерді жасау және дамытудағы негізгі заңдылықтарды анықтауға мүмкіндік береді. Қазақстанда инновациялық қолдау үлгілері мен құралдары белсенді түрде қалыптасу үстінде. Инновациялық қызметті ынталандырудағы негізгі рөлді мемлекет атқарады. Қазақстанның ҰИЖ даму механизмдері дамыған елдермен слаыстырғанда келесі кемшіліктерге ие, ол екінші тарауда сандық түрде толығырақ қарастырылады: − іргелі зерттеулерді, әсіресе, тәжірибелік-конструкторлық жұмыстарды аз көлемде тікелей қаржыландыру, соның нәтижесіеде көптеген университеттер өздерінің өнертабыстары мен зертханалық үлгілерін өнеркәсіптік сатыға дейін жеткізе алмайды; − Жанама реттеу шаралары жүйесінде формалды түрде құрылған, бірақ іс жүзінде қызмет етпейтін инновациялық инфрақұрылым мәселе тудырады, ол тәжірибелік-конструкторлық зерттемелер сатысын аяқтап өнеркәсіппен байланысты іске асыруға көмектеспейді; − Новатор-ұйымдар үшін жанама қолдау шараларының жеткіліксіз болуы, соның ішінде, отандық инновациялық бизнес үшін салықтық несиелеу, венчурлық несиелеу және т.б. бойынша бейінді емес шаралар. ҰИЖ дамуы әрбір мемлекетте жеке дара жүргізіледі және қоғамда қалыптасқан әлеуметтік-экономикалық қатынастармен анықталады. Бірақ, өзге мемлекеттерде өз тиімділігін дәлелдеген құралдар және көзқарастар пайдаланылуы мүмкін. Қолданылған әдебиеттер: 1 Гуськов В.В. Организационно-экономические условия функционирования национальной инновационной системы России: автореф. ... канд. экон. наук: 08.00.05. – Саратов, 2004. – 19 с. 2 Направления повышения конкурентоспособности экономических субъектов в условиях интеграции России в систему мирохозяйственных связей/ под. ред. Береговских А.Н. – Новосибирск: Издательство СО РАН, 2008. – 529 с. 3 Amable B., Barre R., Boyer R. Les systemes d’innovation a l’ere de la globalization. Paris: Economica, 1997. – 401 p. 22 4 Инновационное развитие: экономика, интеллектуальные ресурсы, управление знаниями / под ред. Б. З. Мильнера. – М.: ИНФРА-М, 2010. – 624 с. 5 Силуянова Е.В. Национальная инновационная система Беларуси: перспективы развития // Научные труды ДонТУ. Серия экономическая. – 2004. – №87. – С. 75-82. 6 Кенжегузин М.Б., Днишев Ф.М., Альжанова Ф.Г. Наука и инновации в рыночной экономике: мировой опыт и Казахстан. – Алматы : ИЭ МОН РК, 2005. – 256с. 7 Рогов С.М. Россия должна стать научной сверхдержавой // Вестник Российской академии наук. – 2010. – Т. 80, № 7. – С.579-590. 8 Шардин И.В. Разработка и реализация инновационной политики: опыт высокоразвитых стран // Мир человека. – 2008. – № 3. – С. 3-14. 9 Мельникова И. Н. Стимулирование научно-инновационной деятельности: мировой опыт // Журнал международного права и международных отношений. – 2010. – №3. – С.89-93. 10 Statistacтатистикалық порталының ресми сайты. [Электронный ресурс]. – Режим доступа:https://www.statista.com/statistics/277501/venture-capital-amount- invested-in-the-united-states-since-1995 11 Science and Engineering Indicators 2016. – Arlington VA: National Science Board (National Science Foundation), 2016. –P. 898. 12 Белякова А.А. Стимулирование инновационной деятельности как фактор экономического роста (опыт США) // Известия Иркутской государственной экономической академии. – 2010. - №5. – С. 279-285. 13 Мингалева Ж.А., Логинова Т.Е. Опыт правового регулирования объектов интеллектуальной собственности и инновационной деятельности (на примере Германии) // Вестник Пермского университета. – 2012. – №1(15). – С. 139-148. 14 Science, technology and innovation in Europe 2014. Luxembourg: Publications Office of the European Union, 2014. – 138p. 15 Куроедова М.А., Хватова Т.Ю. Национальные инновационные системы: опыт Германии и возможности для России // Вестник ТГУ. – 2009. – №2 (70). – С. 305-313. 16 Киселев В.Н., Рубвальтер Д.А., Руденский О.В. Инновационная политика и национальные инновационные системы Канады, Великобритании, Италии, Германии и Японии // Бюллетень Центра исследований и статистики науки. – М., 2009. – 73 с. 17 Краснов А.И. Государственное регулирование научно-технического развития Японии на современном этапе // Российский внешнеэкономический вестник. – 2010. – №7. – С.11-19. 18 Налоговое стимулирование инновационных процессов / отв. ред. – Н.И. Иванова. – М.: ИМЭМО РАН, 2009. – 160 с. 19 Павлов Ю.В. Государственное регулирование научно-инновационной сферы и промышленного развития: опыт Франции // Инновации. – 2005. – №4 (81). – С.43-49. |