Релятивистік уақыттың баяулауының әсері (релятивистік уақыттың баяулауы, әдетте, арнайы салыстырмалылықтың кинематикалық әсерін білдіреді, яғни қозғалатын денеде барлық физикалық процестер қозғалмайтын дененің уақыт санағы бойынша қозғалмайтын денеге қарағанда баяу жүреді) Альберт Эйнштейн өзінің 1905 жылғы жұмысында келесі теорема ретінде тұжырымдады:
Егер А нүктесінде синхронды түрде жүретін екі сағат болса және біз олардың біреуін а нүктесіне оралғанға дейін тұрақты жылдамдықпен жабық қисық бойымен жылжытсақ, онда А нүктесіне жеткенде бұл сағаттар қалған сағаттармен салыстырғанда артта қалады.
Парадокс түрінде бұл әсерді 1911 жылы Пол Лангевен тұжырымдады. Парадоксқа ғарыштық саяхаттың көрнекі тарихын беру оны ғылыми емес ортада да танымал етті. Лангевеннің өзі парадокстың түсіндірмесі саяхатшының Жерге оралуы үшін қажет жылдам қозғалысымен байланысты деп санайды.Жалпы салыстырмалылық теориясын жасағаннан кейін Альберт Эйнштейн 1918 жылы парадоксты гравитациялық өрістің уақытқа әсер ету фактісімен түсіндірді.
Достарыңызбен бөлісу: |