Афатуль лисан (тілден келетін бәлелер).
Ибн Қудама Ҽль-Мақдиси ғалымдардың ішіндегі бір жұлдызы. Имам Ахмад
ибн Ханбал масхабын
жинаған. 500 жыл һижра санағы жылдары ҿмір сүрген. Ханбали масхабының бүкіл негіздерін жинап
шыққан. Егер бір кісі
Ханбали масхабын оқығысы кесе, осы кісінің кітабын оқу міндетті болады,
егер оны оқымаса ол ханбали бола алмайды ешқашан. Ғалымдар бұл кісіні қатты мақтайды, ҿйткені
еңбегі ҿте зор жҽне мағңызды еңбектер жазған. Бұл
кісінің МУҒНИ деген кітабы бар, сен соны
оқысаң саған сол
жеткілікті, басқа нҽрсенің керегі жоқ деген кітап. МУҒНИ деген- сені бай қылады
деген кітап.
Ғаниун- деген бай деген мағна, себебі бүкіл мазхабтың мҽселелері жазылған жҽне Ибн
Таимия бұл кісінің кітаптарын кҿп пайдаланған.
Ахимияту сомд- Тыныш жүрудің абзалдығы, сөйлемеудің абзалдығы.
Енді сҿйлеп қойсаң не болады? Тілдің апаттары ҿте кҿп, кҿп сҿйлуде адамдардың жүрегіне жағатын
нҽрсе бар, сҿйлеген сайын адам рахаттана береді. Табиғаты сҿйлей беру, ҽсіресе бҽрі сені тыңдай
берсе. Осы апаттардың барлығынан құтылатын бір
ақ жол бар- ол тыныш сөлемей жүру. Біл
расында тыныш жүру адамның ынтасын күшейтіп жүректі босататын нҽрсе-
Мағнасы; тыныш
жүрген адамның ынтасы күшті болады, көптеген жақсы амалдарға және оның жүрегі
бәлелерден таза болады. Кейін әр түрлі ойлардан таза болады, сол себепті сенің ынтаң күшейіп
тұрады жақсылықтарға. Терісі көп сөйлейтін адамның ынтасы кетіп қалады, көп
жақсылықтардан және оның жүрегі басқа бір болмашы нәрселермен шұғылданып қалады,