102
Адасқанның алды – жөн, арты – соқпақ (Абай). Үстім – көк, астым – теңіз, атым
– кеме Арқырап ту толқынмен арпалысқан (Т.Жароков).
Бастауыштан кейін сызықша қойылуға тиісті сөйлемдердегі баяндауышқа
еді, екен, болды, болады, болатын, болып табылады сияқты көмекші
етістіктердің
бірі тіркессе, бастауыштан кейін сызықша қойылмайды: Тіл
коғамдық құбылыс болып табылады (Тіл – қоғамдық құбылыс дегенмен
салыстыр). Орысша киінген жігіт Досанов Асқар еді (ал: Орысша киінген жігіт
– Досанов Асқар). Туысым өзіммен мұңы бір жатақтар екен. Елімізді жаудан
қорғау Жамбыл өлеңдерінің негізгі тақырыптарының бірі болды.
Бастауыштан кейін сызықша қойылуға тиісті сөйлемдерде бастауыштан
кейін қыстырма сөздер тұрса, сызықша қойылмайды. Пьесадағы жағымды және
жағымсыз кейіпкерлер арасындағы күрес, дұрысында, ескі дүние мен жаңа
дүниенің арасындағы болып жатқан таптық күрес. Челкаш та, сайып келгенде,
Гаврила секілді, жеке меншіктің құрбаны болған адам («Қазақ әдебиеті»).
Бөжей де, Құнанбай сияқты, феодалдық-рушылдық қоғамның мықты болғанын
тілейтін феодал (М.Әуезов).
Мақал-мәтелдерде, афоризмдерде, өлеңдерде сөйлемнің баяндауышы
түсіріліп, ықшамдалып айтылады. Мұндай сөйлемдер түсінікті болу үшін,
бастауыштан кейін сызықша қоюға болады. Ер – егесте (сыналады), нар –
кешуде (сыналады) (М.Әуезов). Асыл – тастан (шығады), ақыл –
жастан
(шығады). Қой – қозыдан (өреді) (Мақалдар). Біреуі – көк (тағысы), біреуі – жер
тағысы (Абай).
Ол – ол ма, бұрынғы – бұрынғы ма, бұл – бұл ма сияқты қыстырма сөз
тіркестері араларына сызықша қойылып жазылады: Бұрынғы – бұрынғы ма,
оның салтанаты тіпті артып кетті. Ол – ол ма, әңгіме одан сайын күшейе түсті.
Бастауыш пен баяндауышты байланыстырушы дегеніміз, деген (дегенім,
дегенің, дегені) деген сөз тұрса, бастауыштан кейін сызықша қойылады:
Сөйлем дегеніміз – тиянақты ойды білдіретін бір сөз я бірнеше сөз тіркесі
(«Грамматика»). Мия дегеніміз – қоймалжың қорыс батпақ. Гипотеза дегеніміз
– ғылыми жорамалдар. Қарағанды деген – байлық қой жатқан (Ғ.Мұстафин).
(Қарағанды деген жер – жатқан байлық). Көрдім деген – көп сөз (Көрдім деген
сөз – көп сөз).
Де етістігінің алдында келетін, бірақ төл
сөз емес құрылым өз алдына
сөйлем болса, оның бастауышы мен баяндауышының арасына қойылуға тиісті
сызықша сақталады: Жазушы өз шығармаларында қоғамдағы зұлымдықты жоя
алатын күш – адамның өзі деп, еңбекші халықтың күшіне сенім білдірді.
Суреттеме мазмұнды атаулы сөйлемдердің ішіне сызықша қойылмайды,
өйткені олар бастауыш, баяндауышқа бөлінбейді: Ортада үстел. Сол жақта
диван. Диван үстінде кішкене жастықтар. Орман. Бірінің соңынан бірі келе
жатқан адамдар. Әркімнің арқасына таңылған бір-бір рюкзак (соңғы сөйлемдегі
таңылған деген сөз – бастауыш емес, анықтауыш).
Сөйлем мүшелерінің әдеттегі орны ауысып келген сөйлемдерде (көбінесе
өлеңдерде) орынсыз сызықша қойылмайды. Мысалы: Сенсің жан ләззаты,
Сенсің тән шәрбаты (Абай) деген өлең жолдарының қара сөзбен айтқандағы
құрылысы: Жан ләззаты сенсің, тән шәрбаты сенсің немесе:
Сен жан
103
ләззатысың, сен тән шәрбатысың болар еді. Сондықтан бұл құрылымдардың
қай-қай түрінде де сызықша қолданылмайды. Өзімдей өскен бірге кұрбыларым:
Бірі – әнші, бірі – малшы, бірі – ғалым... Осылар батырлары бай еңбектің,
Осылар сақтаушысы жер мен көктің (Ә. Тәжібаев). Бұл сөйлемнің қара сөздік
құрылысы: Бай еңбектің батырлары осылар, жер мен көктің сақтаушысы
осылар болар еді, сондықтан мұнда да ешқандай сызықшаның қажеті жоқ.
Бастауыш болып тұрған сөз баяндауыштың құрамында қайталап,
бастауышқа жалғас тұрса, бастауыштан кейін сызықша қойылады: Физикалық,
денелерден құралған заттар сол қалпында: шыны – шыны қалпында (қалады),
парафин – парафин қалпында (қалады), мыс – мыс қалпында қалады («Химия
оқулығы»). Жамбыл – Жамбыл болғалы, Есіткен талай батырды (Жамбыл).
Достарыңызбен бөлісу: