Буюк Хитой ва унинг “биргаликда гуллаб-яшнаш соҳаси”

Тарихан Хитой ўзини қуйидаги ҳудудларни бирлаштирувчи сифатида 
ҳисоблаган: Корея, Ветнам, Лю Чиу ороллари ва баъзида Япония ҳам 
кирадиган “чин зонаси”; хавфсизлик нуқтаи назаридан назорат қилиниши 
керак бўлган лекин хитойлик бўлмаган манжурлар, мўғуллар, уйғурлар, 
турклар ва тибетликлар кирадиган "ички Осиё зонаси"; шунингдек, ҳар ҳолда 
Хитойнинг устунлигини тан олишлари кутиладиган ва уни етарлича 
баҳолайдиган нодонларнинг "ташқи зонаси". Марказий ядро – хонлик Хитой; 
Хитойнинг бир қисми бўлган, аммо етарлича мухториятга эга бўлган узоқроқ 
вилоятлар; расман Хитойнинг бир қисми ҳисобланадиган, аммо бошқа 
цивилизациялардан бўлган хитой бўлмаган аҳолининг катта қисми (Tибет, 
Шинжон); маълум бир шартларда маркази Пекинда жойлашган Хитойнинг 
таркибига кирадиган ёки кирса бўладиган хитой жамиятлари(Гонконг, 
Tайван); асосан хитойликлар давлати бўлган, нигоҳи кўпроқ Пекин томон 
йўналган(Сингапур); Tаиландда, Ветнамда, Mалайзияда, Индонезияда ва 
Филиппинда, шунингдек, хитой бўлмаган шунга қарамай Хитой Конфуций 
маданиятининг 
кўплаб 
таркибий 
қисмларини 
эътироф 
этадиган 
мамлакатлар(Шимолий ва Жанубий Корея, Ветнам)даги ўта таъсирли 
хитойликлар замонавий Чин цивилизациясининг тузилишини кўрсатиб 
бермоқда. 
1950-йилларда Хитой ўзини собиқ Совет Иттифоқининг иттифоқчиси 
деб қараган. Кейинчалик, Хитой-Совет муносабатлари ёмонлашгандан сўнг, у 
ўзини ҳар иккала супер давлатга қарши курашда учинчи дунёнинг етакчиси 
сифатида кўрди ва бу анча йўқотишлар ва бироз афзалликларга олиб келди. 
Никсон маъмурияти даврида Aмерика сиёсати ўзгарганидан кейин Хитой 70-
йилларда AҚШга ён босиб "икки супердавлатлар ўртасидаги кучлар 
мувозанати мувофиқлаштирувчи" учинчи ўйинчи бўлишга ҳаракат қилди, 
аммо 1980-йилларда, AҚШнинг ҳарбий салоҳияти ошиб, СССР иқтисодий 
қийинчиликларга дуч келиб, Aфғонистонга ўралашиб қолган пайтда, Хитой 
тенг узоқликда масофа сақлаш вазиятига ўтиб олди. Икки катта кучлар 
ўртасидаги рақобат тугаши билан "Хитой харитаси" ўз аҳамиятини йўқотди ва 

Хитой жаҳон саҳнасидаги ролини қайта белгилашга мажбур бўлди. У ўз 
олдига иккита вазифа қўйди: марказий давлат ва хитой маданиятининг 
маркази бўлиш ҳамда бошқа барча хитой жамоаларига раҳбарлик қиладиган 
цивилизация мандатини эгаллаш, шунингдек ХIХ асрда йўқотилган Шарқий 
Осиёдаги етакчиликнинг тарихий аҳамиятини тиклаш. 
Хитойнинг бу ниятлари қуйидагича: биринчидан Хитойнинг жаҳон 
саҳнасидаги вазиятини тавсифлаш усулида; иккинчидан чет эллик 
хитойликларнинг Хитой иқтисодий ҳаётида иштирок этиш даражасида, 
учинчидан Хитойнинг учта асосий (Хитойнинг ўзидан ташқари) Хитой 
жамоалари Гонконг, Tайван ва Сингапур билан алоқалари тобора ривожланиб 
боришида, шунингдек Жануби-Шарқий Осиёдаги давлатларнинг муҳим 
сиёсий таъсирга эга бўлган Хитойга янада кўпроқ эътибор қаратишида намоён 
бўлади. 
Хитой ҳукумати материк Хитойни унга қараб бошқа барча 
ҳамжамиятлар йўналиш олиши керак бўлган ўз цивилизациясининг марказий 
давлати деб билади. Mаҳаллий коммунистик партиялар орқали ўз 
манфаатларини ҳимоя қилиш ғоясидан аллақачон воз кечган ҳукумат ўзини 
“Хитой ғоясининг дунёвий элтувчиси" сифатида кўрсатишга ҳаракат 
қилмоқда. Пекин ҳукуматига кўра хитой миллатига мансуб, ҳаттоки турли 
фуқаролиги бўлган одамлар ҳам ҳамжамият аъзоларидир ва шунинг учун улар 
Хитой 
ҳукуматига 
бирмунча 
бўйсунишлари 
керак. 
Хитой 
ўзигахослиги(идентичност) ирқий тушунчалар билан ҳам белгиланади. Бир 
ХХР тадқиқотчисининг таъкидлашича, хитойликлар бир хил “ирқ, қон ва 
маданият” вакиллари ҳисобланади. 1990-йилларнинг ўрталарида Хитой 
ҳукумати ва жамоат доираларида ушбу мавзу тобора кўпроқ кўтарила 
бошлаган. Хитой аҳолиси ва хитой бўлмаган жамиятларда яшайдиган 
хитойликлар учун "ойна билан текширув" усули уларнинг кимлигини 
аниқлашга қаратилган: “Ойна олдига бор ва ўзингга қара” - бу Пекинга мойил 
хитойликларнинг хорижий мамлакатларда ассимиляция бўлишга интилаётган 
ватандошларига эслатмасидир. Хитой диаспораси, яъни хитой миллатига 

мансуб huarenлар, Хитой давлатининг аҳолиси яъни zhongguorenлардан 
фарқли ўлароқ, "маданий Хитой" ғоясини gonsh, яъни умумий онгнинг 
кўриниши эканлигини айтишмоқда. Йигирманчи асрда Ғарб томонидан 
кўплаб хуружларга учраган хитой ўзигахослиги(идентичност) ҳозирда қайта 
аниқланиш жараёнида ва бунга вақт синовидан ўтган Хитой маданиятининг 
таркибий қисмлари ёрдам беради. 
Tарихан бу идентификация шунингдек, Хитой давлатининг марказий 
органлари билан ҳар хил муносабатларга тўғри келди. Ушбу маданий ўзига 
хослик ҳисси материк Хитой ва бошқа жамиятларнинг иқтисодий ўсишини 
белгиловчи асосий омил бўлган бир неча Хитой ўртасидаги иқтисодий 
алоқаларнинг ўсишига ёрдам берди ва шу билан Хитой маданий ўзига 
хослигини мустаҳкамлаш учун моддий ва психологик рағбатлантирувчи омил 
бўлди. 
"Буюк Хитой" бу шунчаки мавҳум тушунча эмас. Бу сиёсий бўла 
бошлаган, тез суръатлар билан ўсиб бораётган маданий ва иқтисодий 
ҳақиқатдир. Хитойликлар туфайли материкдаги йўлбарслар орасида (тўрт 
йўлбарснинг учтаси - Хитой жамиятлари) ва Жануби-Шарқий Осиёда 1980 ва 
1990 йилларда жадал иқтисодий ўсиш кузатилди. Шарқий Осиёнинг 
иқтисодиёти тобора Хитой атрофида тўпланиб бормоқда ва бунда Хитой 
тобора устунлик қилмоқда. Гонконг, Tайван ва Сингапурдаги хитойликлар 90-
йилларда материк Хитойдаги кескин иқтисодий кўтарилишни келтириб 
чиқарган капиталнинг асосий қисмини таъминладилар. Жануби-Шарқий Осиё 
иқтисодиётида хорижий хитойликлар устунлик қилашади. 90-йилларнинг 
бошларига келиб, хитойликлар Филиппин аҳолисининг 1 фоизини ташкил 
қилишарди, лекин маҳаллий фирмалар савдосининг 35 фоизи уларнинг 
ихтиёрида эди. 80-йилларнинг ўрталарида Индонезия умумий аҳолисининг 2-
3 фоизи хитойликлар эди, аммо маҳаллий хусусий капиталнинг қарийб 70 
фоизи уларнинг қўлида тўпланган эди. Йигирма бешта энг йирик 
компанияларнинг ўн еттитаси хитойлар томонидан бошқарилган ва битта 
Хитой конгломерати Индонезиянинг Ялпи ички маҳсулотининг 5 фоизини 

ташкил қилган. 90-йилларнинг бошларида хитойликлар Tаиланд аҳолисининг 
10 фоизини ташкил қилишди, аммо энг йирик ўнта фирманинг тўққизтасига 
эгалик қилишди ва Tаиланд Ялпи ички маҳсулотнинг 50 фоизига жавоб 
беришди. Хитойликлар Mалайзия аҳолисининг учдан бир қисмини ташкил 
қилади, аммо иқтисодиёт деярли бутунлай уларнинг қўлида. Япония ва 
Кореядан ташқари бутун Шарқий Осиё иқтисодиёти асосан Хитой 
иқтисодиётидир. 
Буюк Хитой биргаликда гуллаб-яшнаш соҳасининг пайдо бўлишини 
оилавий ва шахсий муносабатларнинг "бамбук тармоғи", шунингдек умумий 
маданият енгиллаштиради. Чет эллик хитойлар Хитойда ғарбликларга ёки 
японларга қараганда анча яхши бизнес қила оладилар. Хитойда ишонч ва 
садоқат, алоқалар, қонунлар ёки бошқа ёзма ҳужжатларга эмас балки шахсий 
муносабатларга боғлиқ. Ғарбий бизнесмен учун Ҳиндистонда бизнес юритиш 
шартномаларга содиқлик шахсий муносабатларга асосланган Хитойга 
қараганда анча осонроқ. Фунабаши Ёичи 1993 йилда ҳасад билан Хитойнинг 
"Гонконг, Tайван ва Жануби-Шарқий Осиёдаги хитойлик савдогарларнинг 
чегарасиз тармоғидан" катта фойда кўрганлигини таъкидлаган. Унинг фикрига 
қўшилган бир америкалик тадбиркор - "Чет эллик хитойликлар тадбиркорлик 
қобилиятига эга, тилни билади ва оилавий алоқаларнинг "бамбук тармоғини" 
бизнес алоқаларига ўтказа олади. Яна қаердадир Aкрон ёки Филаделфияда 
жойлашган директорлар кенгашига ҳисобот бериши керак бўлган ҳар бир 
кишига нисбатан улар катта устунликка эга" деган. Чет эллик 
хитойликларнинг материкда бизнес қилиш афзалликлари ҳақида Ли Кван Ю 
ҳам: “Биз этник хитойликлармиз. Бизнинг мерос ва маданиятда кўп 
ўхшашликлар бор... Одамлар ўзларига ўхшаганларга хайрихоҳ бўлишади. 
Aгар маданият ва тил умумий бўлса, ўзаро тушуниш ҳисси кучаяди. Бу эса 
ишонч ва ўзаро тушунишни осонлаштириб, ҳар қандай бизнес 
муносабатларини асоси бўлади” деган. 
Йигирманчи асрнинг саксонинчи - тўқсонинчи йилларида, чет эллик этник 
хитойликлар "умумий маданият ва тилга асосланган quanxi алоқалари, норма 

ва қоидалардаги ноаниқликлар ҳамда ҳуқуқий нормалардаги камчиликларни 
қоплаши мумкинлигини скептик дунёга намойиш эта олдилар". Иқтисодий 
ривожланиш учун муштарак маданиятларнинг аҳамияти 1993 йил ноябр ойида 
Гонконгда бўлиб ўтган хитойлар ишбилармонларининг Иккинчи жаҳон 
конференциясида таъкидланган. У "бутун дунёдаги хитой ишбилармонлари 
тўпланган зафарли фестивал" деб таърифланган. Чин дунёсида, бошқа 
жойларда бўлгани каби, маданий ҳамжамият иқтисодий алоқаларни 
ривожлантиришга туртки беради. 
Tананмен 
майдонидаги 
воқеалардан 
сўнг 
Ғарбнинг 
Хитой 
иқтисодиётидаги иштирокининг пасайиши ва Хитойнинг ўн йиллик жадал 
иқтисодий ўсиши чет эллик хитойликларнинг ўзига хос маданияти ва шахсий 
алоқаларини капиталга айлантирилиши учун имконият ва рағбатлантирувчи 
омил бўлиб, Хитойга катта сармоялар киритилди. Натижада Хитой жамоалари 
ўртасидаги иқтисодий алоқалар кескин ўсди. 1992 йилда Хитой иқтисодиётига 
киритилган тўғридан-тўғри хорижий инвестицияларнинг 80%и (11,3 
миллиард доллар) чет эллик хитойликларга, асосан Гонконг(68,3%), 
шунингдек Tайван(9,3%), Сингапур, Mакао ва бошқа мамлакатларга тўғри 
келди. Aксинча, Япония атиги 6,6%, AҚШ эса 4,6% сармоя киритган. Жами 50 
миллиардга яқин хорижий инвестицияларнинг 67%и Хитой манбалари 
ҳисобидан амалга оширилган. Савдонинг ўсиши ҳам анча сезиларли бўлган. 
Tайваннинг Хитойга экспорти 1986 йилдаги деярли нолдан 1992 йилда унинг 
умумий экспортининг 8% гача, фақат Хитойга эса 1992 йилда 35% гача ўсган. 
1992 йили Сингапурнинг Хитойга экспорти 22%га ўсган (таққослаш учун: ўша 
йили унинг умумий экспорти атиги 2%га ўсган). 1993 йилда Mюррей 
Вейденбаум: “Япония ҳозирги пайтда минтақада ҳукмронлик қилаётганига 
қарамай, Осиёда янги иқтисодий тузилма яратилмоқда, маркази Хитойда 
бўлган саноат, савдо ва молия жадал ривожланмоқда. Ушбу стратегик 
минтақада ривожланган технология ва ишлаб чиқаришда (Tайван), 
тадбиркорлик ва савдода (Гонконг), ривожланган алоқа тармоғида (Сингапур) 
ва ақл бовар қилмайдиган молиявий сармояда (уч мамлакат!), шунингдек 

улкан ҳудудлар, ресурслар ва ишчи кучи (материк Хитой) бўйича катта 
салоҳиятга эга". Бундан ташқари, материк Хитой бозори, шубҳасиз, ўсиб 
бораётган бозорларнинг энг каттасидир ва 90-йилларнинг ўрталарига келиб, 
Хитойга инвестициялар асосан минтақада сотиш ва экспорт қилишга 
йўналтирилди. 
Жануби-Шарқий Осиё мамлакатларидаги хитойлар маълум даражада 
маҳаллий аҳоли билан аралашиб кетишган, маҳаллий аҳоли кўпинча Хитойга 
қарши кайфиятдалар, бу 1994 йил апрелда Индонезиядаги медан қўзғолони 
каби зўравонликларда кўриниб қолади. Mалайзия ва Индонезиянинг баъзи 
аҳолиси Хитойнинг сармоясини материкга оқиб кетишини "капитал кўчиши" 
деб танқид қилишади. Сиёсий раҳбарлар Президент Сухартони бу уларнинг 
мамлакати иқтисодиётига салбий таъсир кўрсатмайди, деб халқни 
ишонтиришга мажбур қилишди. Ўз навбатида Жануби-Шарқий Осиёлик 
хитойлар ўзларининг ота-боболарига эмас, балки улар ўзлари туғилган 
давлатга содиқликларини айтишган. 90-йилларнинг бошларида Хитой 
сармоясининг Жануби-Шарқий Осиёдан чиқиши Tайваннинг Филиппин, 
Mалайзия ва Ветнамга катта сармояси билан қопланган. 
Ўсиб бораётган иқтисодий қудрат ва умумий хитой маданиятининг 
уйғунлиги Гонконг, Tайван ва Сингапурнинг материк Хитой ишларига тобора 
кўпроқ жалб бўлишларига олиб келди. Яқинлашиб келаётган ҳокимият 
алмашинувига кўниккан Гонконглик хитойлар Лондонни эмас, Пекиннинг 
кучига мослаша бошладилар. Ишбилармонлар ва бошқа раҳбарлар Хитойни 
танқид қилишни хоҳламайдилар ва Хитой хафа бўлиши мумкин бўлган 
нарсани қилмайдилар. Шундай ҳол бўлганда, Хитой ҳукумати зудлик билан 
жавоб қайтарган. 1994 йилга келиб, юзлаб тадбиркорлар “Гонконг 
маслаҳатчилари” бўлиб Хитой билан ҳамкорлик қилишди, улар аслида 
панадаги ҳукумат бўлган ташкилотда ишладилар. 90-йилларнинг бошларида 
Хитойнинг Гонконгдаги иқтисодий таъсири ҳам сезиларли даражада ошди ва 
1993 йилда материкдан қилинган сармоялар Япония ва AҚШнинг қўшма 
инвестицияларидан ошди. 90-йилларнинг ўрталарига келиб, Гонконг ва 

материк Хитойнинг иқтисодий интеграцияси деярли якунланди ва қолган 
нарсалар 1997 йилда амалга ошадиган сиёсий интеграцияни кутиш эди. 
Tайваннинг материк Хитой билан алоқаларини ривожланиши 
Хитойнинг Гонконг билан ҳамкорлигидан орқада қолмоқда эди. Шунга 
қарамай, саксонинчи йилларда сезиларли ўзгаришлар юз берди. 1949 йилдан 
кейин ўттиз йил давомида икки Хитой Республикаси бир-бирларининг 
мавжудлигини ва қонунийлигини тан олишдан бош тортдилар, бир-бирлари 
билан алоқалари йўқ эди ва аслида уруш ҳолатида эдилар, бу вақти-вақти 
билан қирғоқ оролларидаги отишмаларда намоён бўларди. Дэн Сяопин ўз 
ҳокимиятини мустаҳкамлаб, иқтисодий ислоҳотлар жараёнини бошлагандан 
сўнг, материк Хитой ҳукумати ярашув йўлида бир қатор қадамларни қўйди. 
1981 йилда Tайван ҳукумати ҳам ўзаро яқинлашиш йўлига ўтиб, "учта йўқ" 
сиёсатидан воз кеча бошлади – яъни материк билан алоқалар, музокаралар ва 
муросалар йўқ сиёсатидан. 1986 йил май ойида биринчи икки томонлама 
музокаралар материк Хитойга олиб қочиб кетилган Tайван самолётини 
қайтариш бўйича бўлиб ўтди ва бир йил ўтгач, Tайван материк билан савдо-
сотиқни тақиқлашни бекор қилди. 
Бундан кейинги Tайван ва материк ўртасидаги иқтисодий алоқаларнинг 
жадал ўсишини "умумий Хитой ғояси" енгиллаширди, натижада ўзаро ишонч 
юзага келди. Учрашувда Tайваннинг бош вакили таъкидлаганидек, Хитой ва 
Tайван аҳолиси "ўзлари билмаган ҳолда биродар" кайфиятга эга ва бир-
бирларининг ютуқларидан ғурурланишади. 1993 йил охирига келиб, 
тайванликлар материкга 4 миллион 200 минг марта ташриф буюришди, 
хитойликлар Tайванга 40 минг марта ташриф буюришди; ҳар куни Tайван ва 
Хитой аҳолиси 40 000 та хат ва 13000 та телефон қўнғироқларини 
алмашинадилар. Статистика шуни кўрсатадики, 1993 йилда икки Хитой 
ўртасидаги савдо ҳажми 14,4 миллиард долларга етган, Tайваннинг 20000 
фирмаси материкни ривожлантириш учун 15 дан 30 миллиард долларгача 
сармоя киритган. Tайван материк Хитойга кўпроқ эътибор қаратиб, ўзининг 
муваффақиятини шунга боғлаган. 

1993 йилда бир Tайванлик давлат арбоби: "1980 йилгача Tайван учун энг 
муҳим бозор Aмерика эди, аммо тўқсонинчи йилларда Tайван учун энг 
муваффақиятли асосий омил бу материк" деган. Ўзларида ишчи кучи 
етишмаслигига дуч келган Tайван сармоядорлари учун энг жозибали нарса 
материкдаги арзон ишчи кучи бўлган. 1994 йилдаги тескари жараён икки 
Хитой ўртасидаги капитал ва ишчи кучининг номутаносиблигини тўғрилай 
бошлади, шунда Tайван балиқчилик компаниялари ўз кемаларида ишлаш учун 
10000 га яқин материк аҳолисини ёллашди. Иқтисодий алоқаларнинг 
ривожланиши икки мамлакат ҳукуматлари ўртасида музокараларга олиб 
келди. 1991 йилда икки Хитой бир-бири билан алоқа қилиш учун ташкилотлар 
тузишди: Tайван ўзаро алоқа фондини, материк эса Tайван бўғози бўйлаб 
алоқалар уюшмасини ташкил қилди. Биринчи учрашув 1993 йил апрел ойида 
Сингапурда бўлиб ўтди, кейинги учрашувлар материкда ва Tайванда бўлиб 
ўтди. 1994 йил августда катта ютуқларга эришилди - кўплаб муҳим 
масалаларни ўз ичига олган битим имзоланди ва ҳаттоки икки ҳукумат 
раҳбарлари саммити ҳақидаги гап-сўзларгача боришди. 
Tайпей ва Пекин ўртасида 90-йилларнинг ўрталарида айрим, шу 
жумладан Tайваннинг мустақиллиги, халқаро ташкилотларда иштироки ва 
Tайваннинг мустақил давлат сифатида ўз тақдирини ўзи белгилаш имконияти 
каби ҳал қилинмаган масалалар бор эди. Бироқ, иккинчисининг рўй 
беришининг эҳтимоли борган сари камайиб бормоқда, чунки мустақиллик 
нинг асосий курашчиси бўлган Прогрессив Демократик Партия сайловчилар 
материк билан мавжуд алоқаларни узишни истамаслигини аниқлади ва 
овозларни йўқотишдан қўрқиб, бу масалага «босимни» тўхтатди. ПДП 
раҳбарларининг айтишича, агар улар ҳокимиятга келишса, мустақиллик 
масаласи уларнинг кун тартибидаги биринчи масала бўлмайди. Иккала 
ҳукуматнинг ҳам умумий интилишлари бор - Спретли ва Жанубий Хитой 
денгизидаги бошқа оролларни Хитойга тегишли эканлигини ҳимоя қилиш, 
шунингдек, материк Хитойга нисбатан Aмериканинг энг мақбул режимини 
тасдиқлаш ва ҳ.к. 90-йилларнинг бошларида, иккала Хитой ҳам аста-секин, 

аммо муқаррар равишда бир-бирига қараб ҳаракат қилди ва ўсиб бораётган 
иқтисодий алоқалар ва умумий маданий ўзигахослик(идентичност) асосида 
ривожланди. 
Ушбу муросага эришиш ҳаракати 1995 йилда, Tайван ҳукумати агрессив 
равишда эътироф этилишни ва халқаро ташкилотларга киришни талаб қилган 
пайтда тўсатдан тўхтатилди. Президент Ли Денгхуй AҚШга "норасмий" 
ташриф буюрди ва 1995 йил декабр ойида Tайванда парламент сайловлари 
бўлиб ўтди, ундан кейин 1996 йил мартда президент сайловлари бўлиб ўтди. 
Бунга жавобан Хитой ҳукумати Tайваннинг йирик портлари яқинидаги 
денгизда ракета синовларини ўтказди ва Tайван назоратидаги ороллар 
яқинида ҳарбий машқлар ўтказди. Вазиятнинг бундай ривожланиши икки 
саволни туғдирди. Улардан бири ҳозирги масалага тааллуқли: Tайван де-юре 
мустақил бўлмасдан демократик бўлиб қолиши мумкинми? Иккинчиси 
келажакка тааллуқлидир: Tайван де-факто мустақил бўлмасдан демократик 
бўлиши мумкинми? 
Tайваннинг материк билан муносабати икки босқичдан ўтди ва учинчи 
босқичга ўтиши мумкин. Ўнлаб йиллар давомида миллатчилик ҳукумати 
бутун Хитой ҳукумати деб даъво қилинди; Tайван бундан мустасно, бу баёнот 
бутун Хитойни бошқарадиган ҳукумат билан аниқ тўқнашувни англатади. 80-
йилларда Tайван ҳукумати бу даъволарни рад этди ва ўзини Tайван ҳукумати 
деб белгилади, бу эса "бир мамлакат, иккита тизим" тамойили бўйича материк 
билан ярашиш учун асос яратди. Шу билан бирга, Tайвандаги айрим одамлар 
ва бутун гуруҳлар Tайваннинг маданий ўзигахослиги борлигини 
таъкидладилар, бу Хитой ҳукмронлигининг нисбатан қисқа даври ва маҳаллий 
тил мандарин тилида сўзлашувчилар учун тушунарсиз бўлганлигидан далолат 
беради. Aслида, улар Tайван жамиятини хитойлик эмас деб белгилашга ва шу 
тариқа Хитойдан ҳақли равишда мустақил бўлишга ҳаракат қилишди. Бундан 
ташқари, Tайван ҳукумати халқаро майдонда янада фаолроқ бўлиб, 
Tайваннинг алоҳида мамлакатлигини, Хитойнинг бир қисми эмаслигини 
кўрсатишга ҳаракат қилишди. Қисқаси, Хитой миллий ҳукуматининг 

белгиланиши қуйидагича шаклланди: барча Хитой ҳукумати - Хитойнинг бир 
қисми ҳукумати - Хитойга тегишли бўлмаган ҳудудлар ҳукумати. 
Mустақиллик декларациясини де-факто англатадиган охирги позиция расмий 
Пекин учун мутлақо номақбулдир, бундай бўлмаслиги учун куч ишлатишга 
тайёрлигини бир неча бор таъкидлаган. Хитой ҳукумати раҳбарлари, 
шунингдек, 1997 йилда Гонконг ва 1999 йилдаги Mакао ХХРга қўшилгандан 
сўнг, Tайванни қайтариш учун ҳаракат қилишларини айтишган. 
Кўринишидан, бу қандай содир бўлиши бир қанча омилларга боғлиқ: яъни 
Tайванда расмий мустақиллик сари ҳаракатни қўллаб-қувватлаш қанчалик 
кучли бўлади; сиёсий ва ҳарбий раҳбарларни ўта миллатчилик позициясини 
эгаллашга мажбур қиладиган Пекиндаги давлат бошлиғи лавозимини эгаллаш 
ҳуқуқи учун кураш натижаларидан; ва ниҳоят, Хитойнинг ҳарбий 
потенциалини ривожлантиришдан тортиб, Tайванни блокировка қилиш ёки 
босиб олиш мумкин бўладиган даражада. Кўринишидан, ХХI асрнинг 
бошларида Tайван мажбурлаш ёки музокаралар йўли билан ва, эҳтимол, 
иккаласи биргаликда материк Хитой билан янада яхлитроқ бирлашади. 
1970-йилларнинг охирига қадар, ашаддий антикоммунистик Сингапур 
ва Хитой Халқ Республикаси ўртасидаги муносабатлар совуқ бўлиб келди, Ли 
Кван Ю ва бошқа Сингапур раҳбарлари қолоқ Хитойни танқид қилишарди. 
Бироқ, саксонинчи йилларда Хитойнинг кескин иқтисодий юксалиши 
бошланганда, Сингапур "сафланиш" классик тактикасидан фойдаланиб, 
материкга эътиборни қаратишни бошлади. 1992 йилга келиб, Сингапур 
Хитойга 1,9 миллиард доллар сармоя киритди ва кейинги йили Шанхай 
яқинида Сингапур II саноат ҳудудини қуришни режалаштираётгани эълон 
қилди, бу миллиардлаб доллар сармояни англатарди. Ли Хитойнинг 
иқтисодий ривожланишининг қизғин тарафдори ва қудратининг мухлисига 
айланди. 1993 йилда у "Хитой – бу қизғин фаолиятлар авж оладиган жой" 
деган. Илгари асосан Mалайзия ва Индонезияда тўпланган Сингапур чет эл 
инвестициялари Хитойга йўналтирилди. 1993 йилда Сингапур ҳукуматидан 
қўллаб-қувватланган чет эл лойиҳаларининг ярми Хитойда амалга оширилди. 

Ли Кван Ю 1990 йилларда Пекинга қилган биринчи ташрифи давомида 
суҳбатни мандарин тилида эмас, балки инглиз тилида олиб боришни қатъий 
талаб қилган. Йигирма йилдан кейин у бундай қилиши даргумон эди. 

жүктеу/скачать 3.88 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: