Техника
мен технология әркез болған, себебі адамзат тарихы еңбек
құралдарын, яғни ең қарапайым техниканы
қолдана бастаған кезден
басталады. Бұдан бетер, адамзат тарихының барысы кӛбіне
техниканың
біртіндеп дамуы мен қоғам үшін қолжетерлік технологиялардың
жиынтығымен анықталады.
Техника батыс христиандық ӛркениеттің
сол бұрынғыдан бар ежелгі
механизмдердің үйлесімі болып табылатын техниканың ӛз қарамағына бу,
минералды отын, электр тоғы, ең ақыры атомдық ыдырау түріндегі жаңа қуат
кӛздерін алған Жаңа және Қазіргі уақытта қарқынды дами бастайды. Сол
кезден бастап әлемнің бір де бір мемлекеті техника саласында болып жатқан
ӛзгерістерден тыс қалғысы келмеді.
Ӛзінің
даму барысына қарай, техника философиялық ұғыну
тақырыбына айналады. 1877 жылы Брауншвейгте
техника мәселелерін
жүйелі философиялық қалыптастырудың бастапқы нүктесі деп саналатын
философ-антрополог
Э.Капптың «Техника философиясының негіздері» атты
кітабы жарық кӛреді.
Шамамен осы уақытта Францияда А.Эспинас
философиялық тәсіл мен философиялық терминдерге негізделетін жалпы
техника теориясын қалыптастыру жұмыстарын жүргізе
бастайды, оның
аяқталуы 1897 жылға келеді. Орыс философтарының жұмыстары арасында
атақты инженер П.К.Энгельмейердің «Шығармашылық теориясы» (1910)
және «Техника философиясы» (1910-1913жж.) тәрізді
еңбектерін атап кету
қажет.
«Техника» ұғымының қатал, бірмәнді анықтамасы осы күнге дейін жоқ.
Мысалы, техника ретінде жасанды түрде құрылған заттарды (артефакттарды)
ұғынатын болсақ, онда, мәселен, қала құрылыстарын,
картиналар мен
мүсіндерді қайтпекпіз? Француз философы әрі әлеуметтанушысы
Жак
Достарыңызбен бөлісу: