Бөлінудің тізбекті реакциясы
Ауыр атом ядроларының бөлінуі кезінде өте үлкен энергия (шамамен 200 МэВ) бөлінетіндігі және екінші нейтрондар ұшып шығатындығы белгілі. Бір ядроның бөліну кезіндегі нейтрондардың саны (2-3 нейтрондар) бірден үлкен болады. Мұндай жағдай бөлінудің тізбекті реакциясын іске асыруға, яғни практикалық жағдайда ядролық энергияны пайдалануға мүмкіндік берді. Тізбекті ядролық реакцияның идеалды сұлбасы былай болады: ядроның бөлінуі кезінде айталық 2 нейтрон бөлінсін, оның әрқайсысы келесі бір уран ядросына еніп, бұл ядроның да бөлінуін тудырады. Ядро бөлінеді, бұл кезде екі жаңа нейтрон пайда болады. Олар уран ядроларымен қармаланады, нәтижесінде 4 нейтрон бөлініп шығады. Келесі сатысында 8 нейтрон, одан 16 нейтрон және т.с.с. Сонымен, нейтрондардың мөлшері және бөлінетін ядролардың мөлшері үздіксіз өседі. Тізбекті ядролық реакция шығады. Мұнда, біз идеалды сұлбаны қарастырдық. Практика жүзінде екінші ретті нейтрондардың барлығы бөлінетін заттың ядросына түсе бермейді және бөлінетін заттың ядросына енген барлық нейтрондар бөлуді тудыра бермейді. Неге? Активті зона (бөлінетін зат тұрған және тізбекті реакция өтетін кеңістік) шекті мөлшерге ие болады және өте үлкен өтімділігі бар нейтрондар активті зонаны тастап кетеді, ядролармен жұтылмайды. Активті зонада бөлінуші заттан басқа бөлінбейтін қоспалар (баяулатқыштар, жылу тасымалдаушылар, қорғаушы қабаттар және т.б.) болады. Бұл заттың ядросына ене отырып, нейтрондар олардың бөлінуін шығармайды. Сонымен бірге нейтронның бөлінуіне байланысты ядроны қармауы кезінде рационалдық қармау және серпімсіз шашырау процестері орын алады.
Бөлінудің тізбекті реакциясын сипаттау үшін нейтрондардың көбею коэффициенті деп аталатын түсінік енгізіледі. Көбею коэффициенті осы буындағы нейтрондар санының бұдан алдыңғы буындағы нейтрондар санына қатынасына тең. көбею коэффициенті тізбекті реакция дамуының шапшаңдығымен анықталады. Тізбекті реакция дамуы үшін k 1 болуы керек.
Нейтрондардың көбею коэффициенті бөлінетін заттың табиғатына, берілген изотоптың мөлшері, активті зонаның мөлшері мен пішініне байланысты. Активті зонаның кризистік өлшемі деп тізбекті реакцияны тудыруға мүмкіншілігі бар активті зонаның минималь өлшемін айтады. Берілген активті зонаны құрайтын, бөлінетін заттың массасын кризистік масса деп атайды.
Тізбекті реакцияның жылдамдығын анықтайық. Айталық бөліну кезінен ядролармен бөлетін заттардың екінші ретті нейтрондармен қармалатын кезеңге дейін аралықтағы орташа уақыт аралығы Т болсын (бір буынның орташа өмір сүру уақыты), ал – берілген буындағы нейтрондар саны. Келесі буындағы нейтрондар саны k . Бір буын кезіндегі нейтрондардың өсімі . Тізбекті реакцияның өсу жылдамдығы (уақыт бірлігі ішіндегі нейтрондар санының өсімі)
.
Берілген өрнекті интегралдап мынаны аламыз:
мұндағы – бастапқы уақыт мезетіндегі нейтрондар саны, ал N – t уақыт мезетіндегі бар нейтрондар саны. N-нің мәні (k-1) таңбасымен анықталады.
Егер немесе болса, онда уақыт өткен сайын нейтрондар саны өзгермейді, бұл реакция өзін қолдаушы деп аталады. Егер немесе болса, онда нейтрондардың уақыт бойынша бөліну саны кемиді. Реакция өшетін реакция деп аталады.
Тізбекті реакция басқарылатын және басқарылмайтын болып бөлінеді. Атом бомбасының жарылуы – басқарылмайтын реакция. Басқарылатын тізбекті реакция ядролық реакторларда іске асады.
Достарыңызбен бөлісу: |