0-1 жас
|
анасы
|
Өзара қарым-қатынас (взаимность)
|
Сенімділік-сенімсіздік
(Доверие-недоверие)
|
Үміт
|
Бұлшықеттік-анальдік, ерте балалық шақ
|
1-3 жас
|
ата-ана
|
Жақсылықпен жамандықты айыра білу
|
Автономдылық – ұялу мен күмәндану
|
Ерік күші
|
Локомоторлы-генитальды, ойын жасы
|
3-6 жас
|
отбасы
|
Драматизация, ойындар
|
Инициативтілік - кінә
|
Мақсат
|
Латенттік,
мектеп жасы
|
6-12 жас
|
мектептегі адамдар тобы
|
Ережелерге бағыну
|
Еңбекқорлық-толыққанды сезінбеу (неполноценность)
|
Компетенттілік
|
Жасөспірімдік-Жастық кезең
|
(12-20 жас)
|
құрбылары
|
Идеологиялық көзқарастар
|
Эго-біртектілену - ролдерді араластыру
|
Адалдық
|
Ерте есею кезеңі (ранняя зрелость)
|
20-25 жас
|
Достар, жыныстық партнер
|
Жаңа ұрпақ, тәрбие
|
Интимділік - оқшаулану
|
Махаббат
|
Орта есею кезеңі
Кеш есею кезеңі
|
26-64 жас
60-65 жас өлім
|
Қызметкерлермен отбасы
Туыстар мен жақындар
|
Философия
|
Өнімділік-тоқырау
Эго-интеграция-үмітсіздік
|
Қамқорлық
Даналық
|
Э. Эриксонның Эго-тұлға теориясы (1902-1993). Американдық психолог Э. Эриксон Эго өзінің дамуында бірнеше әмбебап кезеңдерден өтеді деп сендірді.
Адам дамуының эпигенетикалық тұжырымдамасына сәйкес өмірлік циклдің әр кезеңі оңтайлы уақытта болады.
Өмірлік кезеңдерді дәйекті түрде орналастыру - бұл адамның биологиялық жетілуінің оның әлеуметтік байланыстарының кеңейетін кеңістігімен өзара әрекеттесуінің нәтижесі.
Эриксонның көзқарасы бойынша адамның өмірлік циклі сегіз психоәлеуметтік кезеңді қамтиды.
Олардың әрқайсысы дағдарыстың белгілі бір түрімен немесе адам өміріндегі шешуші кезеңмен сипатталады.
Фрейдтің теориясын швейцарлық психолог Карл Густав Юнг (1875-1961) толықтырды. Ол адамның мінез-құлқы оның тілегімен ғана анықталмайды, сондай-ақ оның өмірі, тәжірибесі арқылы шыныққан мақсаттар жүйесімен де анықталады.
Г. Юнгтің аналитикалық психологиясы.
Бұл ғалымдар арасындағы негізгі алшақтық либидо табиғатына қатысты.
Фрейд соңғысын негізінен жыныстық энергия ретінде көрді, ал Юнг либидоны адамның жеке басының тұрақты дамуына ықпал ететін шығармашылық өмірлік энергия ретінде қарастырды.
Юнг жеке бағдарлаудың екі түрі немесе өмірлік бағдарлар туралы түсінік енгізді: экстраверсия және интроверсия. Экстраверттер әдетте Мобильді, қарым-қатынасқа ашық, олар үшін қозғаушы күш сыртқы факторлар болып табылады. Интроверттер әдетте ойлануға бейім, жалғыздыққа ұмтылады, олардың қызығушылығы өздеріне бағытталған.
Юнг сонымен қатар төрт психологиялық функцияны анықтады: ойлау, сезім, түйсік және интуиция.
Назарларыңызға рақмет!
Достарыңызбен бөлісу: |
