Ілмектік және тиазидті диуретиктер – сұйықтық ұстап тұруды
эффективті басқаратын негізгі класс препараттары, сондықтан СЖЖ
емдеуінде ауыстырылмайтын препараттар болып табылады. Сұйық-
тықтың жиналу айқындылығына байланысты шумақты және тиазидті
диуретиктердің дозасы мен реттілігі индивидуалды тағайындалады.
Диуретиктердің дозасын минималды эффективті түрде тағайындалу
керек. Жалғастырушы терапия кезінде диуретиктердің дозасын анық-
таған кезде науқас үнемі салмағын өлшеп отыру керек. Дұрыс айт-
қанда СЖЖ науқас үйінде дұрыс жұмыс істейтін таразы міндетті
түрде болу керек.
Жүрек гликозидтері аз дозада тағайындалса да олардың қауіп-
сіздігіне күмән туғандықтан оларды синусты ырғақты СЖЖ бар
науқастардың емінде өте сирек қолданылады. Себебі дигоксин және
басқа жүрек гшликозидтері СЖЖ декомпенсациясына госпитализа-
циялау қажеттілігін төмендетсе де миокард инфаркті және аритмияға
байланысты госпитализацияны арттырады. DIG (1997, 2001 ж.) көр-
сеткіштері бойынша синусты ырғақты СЖЖ бар ер адамдарда
дигоксин өлімділікке еш әсер етпейді, бірақ әйелдерде оны жоғары-
латады. Көптеген проспективті рандомизирленген емес зерттеулер
көрсеткіші бойынша дигоксин сол жақ қарынша систолалық қызметі
бұзылған және сақталған науқастарда СЖЖ бойынша өлімділікті 2
есе жоғарылатады.Сол жақ қарынша систолалық дисфункциясы бар
СЖЖ айқын көрсеткіштері негізіндегі басқа дәрілік таңдауы шек-
теулі заттар қолданылады. Мысалы, жүрекше жыбырының тұрақты
түрінде варфарин қолданылады.
Қарынша аритмияларында сол жақ қарныша систолалық дис-
функциясы бар науқастарда қолданылатын және қол жетімді антиа-
96
ритмиялық препарат-амиодарон. Басқа эффективті антиаритмиялық
заттар сол жақ қарынша систолалық қызметін төмендетіп СЖЖ
декомпенсациясына шақырады.