КҮНӘКАР ҚҰТҚАРУШЫНЬІ ҚАЖЕТ ЕТЕДІ

КҮНӘКАР ҚҰТҚАРУШЫНЬІ ҚАЖЕТ ЕТЕДІ

Адам күнә жасамай тұрған кезде, Жаратушымен үлкен қуаныш сезімімен тілдесімге келіп жүрді, өйткені "Мәсіхте Құдайдың даналығы мен білімінің бүкіл қазынасы жатыр" (Қолостықтарға. 2:3). Алайда олар күнәкарланғаннан кейін, қасиетті өмірден өздеріне ешқандай қуаныш таппай, Құдайдан жасырынуға тырысты. Қазіргі уақытқа дейін жан дүниелері жаңарып, өзгермеген адамдар, сол бұрынғы қалпында қалып келеді. Олар Құдаймен келісімге келмегендіктен, Онымен тілдесуден қуаныш таппайды. Құдайдың жанында күнәкар адам бақытты бола алмас та еді; Ол қасиетті жан иелерімен тілдесуден қашқалақтап бағар еді. Жаратушы Иенің шексіз сүйіспеншілігіне әрбір жүрек асқан ілтипатпен үн қата жауап беріп жатқан Аспан Әлеміндегі риясыз сүйіспеншілік Рухы оның жан дүниесінде жауап сезімін оята алмас еді. Аспандағы өмір ол үшін қиыншылық тудыратындай болып көрінгендіктен, ол аспан тұрғындарының қуанышты өмірін бір жерге жинақтап, нұрлы жарыққа бөлеп тұрған құдіреті күшті Құдайдың назарына ілінбей, жасырынып қалуға аңсары ауып тұратын еді. Құдай Әке күнәкарларды аспанға Өзінің еркіндегі арнайы шешімімен жібермей қойған жоқ. Шынтуайтқа келгенде, күнәға батып, жан дүниелеріне дақ түскендіктен, күнәкарлар аспанда тұра алмас та еді. Құдайдың Ұлылық даңқы олар үшін "жалмағыш өт" сияқты болар еді. Олар өздері сияқты күнәкарларды құтқару үшін жанын пида еткен Құтқарушымыздың көзіне түсіп қалмай, жасырынып қалуға тырысар еді. Оның алдында өздерін кінәлі санап, бетінен басып қысылып, Құтқарушының көзіне іліккеннен де өлгенін артық көрер еді.

Өзіміз түсіп кеткен күнә шыңырауынан, біз өз бетімізше шыға алмаймыз. Жаманшылық біздің бойымызда өмір сүруде, біз өзімізді - өзіміз өзгертуге әліміз келмейді. "Таза еместен кім таза туады? Ешкім де" ; "Ескі күнәкар болмысымыздың ниеті Құдайға қас, ол Құдайдың заңына бағынбайды, бағына алмайды да" (Әйүп. 14:4; Римдіктерге. 8:7). Мәдениет және білім деңгейлерін көтеріп, күш-жігерлерін шыңдап, еріктерін шынықтыру, әр адамның өздері өмір сүретін ортада ғана жақсы, бірақ бұл жерде де олар дәрменсіз. Жоғарыда аталған іс-әрекеттердің көмегімен, адам сырт көзге өзін-өзі сенімді ұстай алатындай дәрежеге жетуі мүмкін, бірақ ішкі жан дүниесін өзгертіп, жаңарту, өмірінің бастау бұлақтарын тазарту - ешбір адамның қолдарынан келмейтін іс. Күнәкар адамның қасиетті болуы үшін, оған ішкі жан дүниесі арқылы әсерлі ықпал ететін күш және жоғарыдан түскен жаңа өмір керек. Ол күш — Иса Мәсіхте. Тек Оның рахымы ғана, күнәға батқан жанның жансыздана бастаған қабілеттерін оятады. Күнәкардың назарын Жаратушы Иеге аударып, Оған мойын ұсынуына ықпал етіп, бар ниетін киелілікке аударуға дәнекер болады.

Құтқарушы былай деген: "Кімде-кім қайтадан туылмаса", немесе адам өзін жаңа өмірге алып баратын, жаңа жүрек, жаңа тілек, жаңа мақсаттар мен талпыныстарды бойына жинақтай алмаса, онда ол "Құдайдың патшалығына кіре алмайды" (Жохан. 3:3). Адам өз бойындағы туа біткен табиғи қасиеттерін ғана дамыту керек деп есептейтіндер терең қателеседі. "Өз еркімен жүретін адам, Құдай Рухынан келгенді қабылдамайды, соны түсіне алмай, ақымақтық деп санайды; Себебі оны рухани тұрғыда бағалау керек". "Менің қайтадан туылуға тиіссіңдер"- дегеніме таңданба!" (Қорынттықтарға. 2:14; Жохан. 3:7). Иса туралы былай деп жазылған: "Сөз өмірдің бастауы болған. Сол өмір адамзат үшін нұр еді"; "Исадан басқа ешкім де бізді құтқара алмайды, аспан астында бізді құтқаратын басқа біреудің есімі адамдарға бұйырмаған!" (Жохан. 1:4; Елшілердің істері. 4:12).

Адам Құдайдың жанашырлығын, мейірбандылығын, оның жомарттығы мен әкелік мейірімін жете түсінгені, Оның дана да әділ Заңының мәңгілік сүйіспеншілікке негізделгенін ішкі жан дүниесімен түсінгені жақсы. Бірақ мұның өзі де жеткіліксіз. Елші Пауыл осының барлығын білгендіктен, қуана дауыстап: "Тәурат заңы қасиетті, өсиет те қасиетті, әділ және игі" - деді. Бұдан әрі елші ашынған күймен жан дүниесі күйзеле отырып, тағы да былай деді: "Мен пенде ретінде күнәкар құмарлықтардың құлдығындамын. Ал өзім қаламайтын қылықтарды істегендіктен, Тәурат заңының игі екендігін іштей мойындаймын" (Римдіктерге. 7:16, 12, 14) - деді. Ол жаны таза әрі тақуа болуды аңсады. Осындай жоғары қасиеттерге өздігінен, оз күшімен қол жеткізе алмайтынын білгендіктен, жалынышты түрде былай деп өтініш айтты: "Сорлы басым-ай! Өлім әкелетін күнәлі тәнімнен мені кім құтқара алады?" (Римдіктерге. 7:24). Күнәні ауырсынған жүректердің осындай өксігі барлық жерлерде, әр уақыттарда естіліп жатты. Солардың барлығына бір ғана жауап берілген: "Мынау - Құдайдың құрбандыққа жіберген Тоқтысы! Ол адамзаттың күнәсін өз мойнына артып, сол үшін жанын қияды" (Жохан. 1:29).

Құдайдың Рухы айып жүгінен босанғысы келгендерге, бұл шындықты айқын түрде жеткізу үшін, көптеген кейіптер мен үлгілерді пайдаланады. Жақып Есауды алдап, күнәға батып, туған үйінен қашқанда, ол өз айыбының ауырлығын сезгендіктен, екі иығы төмен салбырап, ұнжырғасы түсіп кетеді. Үйсіз-күйсіз жалғыздықта қалып, барлық қымбат нәрселерінен айырылғанына уайым жеп мазасы кетті. Бәрінен бұрын оның санасына өзінің жасаған күнәсі өзін Құдайдан ажыратып, аспаннан да шеттетті деген ой Жақыпты қатты мазалады. Қайғыдан еңсесін ауыр жүк басқан Жақып, демалмақ болып, тақыр жерге жантая кетеді. Оның айналасындағы елсіз жатқан ен далада әредік тұрған төбешіктер, аспандағы жымың қаққан сансыз жұлдыздар өзінің жалғыз еместігіне куә болғандай. Көзі ілініп кеткен екен, түс көріпті. Түсінде таңғажайып жарық және жалпақтау келген баспалдақтың бұлыңғыр кескіндері өзі жатқан жерден жоғары қарай көтеріліп, аспан әлеміне қарай бой түзепті. Ал осы баспалдақтардың бойымен Құдайдың періштелері аспаннан жерге түсіп, жерден аспанға көтеріліп жүр екен. Нұрлы жарық сәулесі шығып тұрған жоғары жақтан Құдайдың жұбатып, үміттендірген сөздері естіліп тұрды. Жақыпқа өзінің қажетін өтейтін және ашыққан жанын тойындыратын Құтқарушыны осылайша тану жазылған екен. Жақып өзі сияқты күнәкардың Құдаймен тілдесуін қалпына келтіретін жолды көргеніне қатты қуанып, ризашылық сезіміне бөленді. Жақыптың түсінде көрген құпия баспалдағы, Құдай мен адамның арасындағы дәнекер - жалғыз Келістіруші - Иса Мәсіхтің жанама сипаты еді.

Иса өзінің Натанайылмен әңгімесінде, сол жанама сипатқа меңзей отырып, былай деді: "бұдан былай көктің ашылғанын көресіңдер! Сонда Құдайдың періштелері аспанға көтеріліп және Құдай тағайындаған Билеуші - Маған түсіп келіп тұратын болады" (Жохан. 1:51). Адам күнә жасап, Құдайдан алыстай бастады; аспан мен жердің байланысы үзілді. Екі ортада пайда болған шыңырау, тілдесім мүмкіншілігін жоққа шығарды, Исаның арқасында, аспан мен жер қайтадан жалғасты. Иса өз қызметінің арқасында, күнәнің шыңырауы арқылы көпір салды, енді періштелер адамдармен тілдесімге келіп, оларға қызмет ете алатын болды. Иса Мәсіх күнәкар адамның әлсіздігі мен шарасыздығын, шексіз күштің Бұлағымен жалғастырады.

Күнәкар адамзат ұрпағына берілген жалғыз ғана үміт пен көмек Бұлағын, адамдар көзге іліп ескермесе, адамзаттың рухани жағынан жоғары көтеру жөніндегі талпыныстары және оларды өркениеттілікке жеткізуге талаптандыратын асыл арманы бос әурешілік болмақ. "Көктегі Әкеміз берген қай нәрсе де игі" (Жақып. 1:17). Оның көмегінсіз мінезді толықтай өзгерту ақылға сиымсыз. Құдайға тек қана Иса арқылы келе аламыз. Ол былай деген еді: "Жол, шындық және шынайы өмір - Менмін. Мен арқылы болмаса, ешкім де Әкеге бара алмайды" (Жохан. 14:6)

Құдай жер бетіндегі балаларына, өлімнен де күшті сүйіспеншілікпен байланысты болды. Ол Өзінің рухани Ұлын беру арқылы, бізге аспанның барлық қазыналарын сыйға тартты. Құтқарушының өмірі, өлімі және құтқарушылық, жақтаушылық қызметі, періштелердің құлшылық етуі, Қасиетті Рухтың үндеуі, барлығының үстінен және барлығы арқылы әрекет ететін Құдай Әкенің қамқорлығы, аспан әлемі тұрғындарының ықыласы - міне, осылардың бәрі де адамзат баласын құтқаруға бағытталған.

Біз үшін берілген таңданарлық Құрбандық жайлы жиі ойланайық; және Аспан әлемінде адасқандарды құтқарып, оларды Әкенің үйіне оралту жолында, тынбастан күш жұмсалып жатқанын аса жоғары бағалауға тырысайық. Осы ұлы іске қатысуға деген ынта-ықыластар мен талпыныстардың, құралдардың бәрі іске қосылған. Тақуалық және шыншылдық істер үшін ұлы марапаттарға бөлену, аспандағы қуаныштар, періштелермен және риясыз да шексіз сүйіспеншілік иелері Құдай Әкемен және Оның рухани Ұлымен кездесу, мәңгілік өмір кезінде, біздердің барлық ізгі қабілеттерімізді жоғарылатып, дамыту - міне, осылардың бәрі де бізді Жаратушымызға және Құтқарушымызға шын жүрегімізбен, шексіз сүйіспеншілігімізбен адал қызмет етуге жігерлендірмей ме?

Күнә үшін Құдайдың жазалау соты, шарасыздан жазалау, рухани жағынан қайта туу және біржолата опат болу - міне, осылардың барлығы бізді шайтанға қызмет етуден сақтандыру мақсатында, Құдайдың Сөзінде сипатталып жазылған.

Неге біз Құдайдың бізді үндеп, шақырған кешірімшіл даусын естімей, саңыраулық танытамыз? Ол бізге бұдан артық не істеуі керек еді? Біздерді Өзінің Тәңірілік сүйіспеншілігіне бөлеген Жаратушымызбен келісімде болу біз үшін теңдесі жоқ бақыт екені хақ. Исаға ұқсау үшін, біз өзімізге ұсынылған барлық құралдарды, амалдар мен мүмкіндіктерді пайдалана отырып, Құдай Әкемен, Оның рухани Ұлымен және адамдарға қызмет етуге жіберілетін қасиетті періштелерімен, келісімге, тілдесімге келуге бет бұрып, мойын ұсынайық!