Ана ат басын бұрып үйіне сескеніп қайтып бара жатқанда, бір нәрсені
сезгендей жаман күй-де болады.
Аққуды атқандағы бар ойы сырқат
баласы еді. Үйіне келсе, бала қаза болып- ты. Ана сонда ғана қателігін
түсініп, ес кетеді, аққуд өлтіргендегі соры осы екенін ұғады.
Поэманың эпилогінде айтылатын ой:
Аққулардың содан кейін
«Жетімкөлге» оралмаға-ны. «Тек қана тыныштықта ұйықтайды олар,
Шошыса, екінші рет оралмайды», - де-ген түйін жасайды.
«
Ұлттық құндылықтар: Қазақтың ежелгі аңыз-әңгімелеріне жан бітіреді,
құс киесін, қа-зақ ырымдарын көрсетеді
. Қасиет пен қасірет ұғымдарын
сөз етеді.
«
Түсінік: Адам мен табиғат, мейірімділік пен зұлымдық, қасиет пен
қасірет тақырыбынаарналған шығарма. Аққу - киелі құс. Халқымыз құс
төресі саналатын аққуды ежелден қастерлеп, пәктік пен сұлулықтың
белгісі деп, оған ешқашан оқ атпаған. Аққу туралы елаузында аңыз-
әңгімелер де көп сақталған, ақын-жазушыларымыз да туындыларын ар-
наған.
«
Өз ойым: М.Мақатаев өзінің поэмасында адам табиғаттың перзенті бола
тұра, өз баласы үшін қатыгездікке барып, қаталдық танытып, қасиетке оқ
атқаны туралы баяндайды. Ана-ның балаға деген ұлы махаббатының
күшін көрсетеді.
«
Достарыңызбен бөлісу: 
