Ұясына күн батып бара жатқан шақта, құм шатқалдардағы үлкен қара жолға түсіп,бір төбенің басына кеп тоқтайды. Әкесі «құралайды көзге атқан, атқан оғын маздатқан мерген» екен.
«Сен менің үміт-қызығымның өлшемі едің, еңселі қайғым болдың. Қасиетті
мекенді қара- лап, әкеңді де тұрмастай жараладың, енді мен сені осында
қалдырамын, мына жолмен өткенжұрттың аузынан шыққан Махамбет жырын тыңдап жатарсың, сонда бәлкім қа- телігіңді ұғынарсың», - дейді
әкесі.
«Кім дала заңын аяққа басса, сол қатал тарихымызды ұмытқан жан». «Дала заңы, баба заңы үшін», - деп әкесі қолына садағын алады. « Ұлттық құндылықтар: Тарихпен сабақтастығы бар, Махамбеттей
батырларды дәріпте-уге шақырады.
« Түсінік: Ерлер iсiнiң қиындығы, болашағы бұлыңғыр бола тұра қайыспас
жiгер ақынныңсенiмiн күшейте отырып, оқырманға Махамбеттің өр
тұлғасын көрсетеді.
« Өз ойым: Бұл шығармада автор Махамбеттің монологы арқылы барлығын
сөз етіп, оқыр-манға ерекше ой тастайды. Ал бала мен әкесі арасындағы
диалог арқылы жақсы мен жа- манды, дала заңы мен ел дәстүрі жайлы сөз
етеді.
« Ұқсас шығарма: М. Жұмабаев «Батыр Баян»
АЙГҮЛ КЕМЕЛБАЕВА «МӘҢГІЛІК БАЛА БЕЙНЕ» « Тақырыбы: Ай мен Ләйлә
« Идеясы: Семей полигонының зардабын жеткізу
« Жанры: Әңгіме
« Композициялық талдау: Басталуы: Ләйләнің терең сайға келіп Аймен сырласуы.
Байланысуы: Қатираның зәбір көрсетіп, мазақ етуі.
Дамуы: Көрші аудан басшыларының келуі.
Шиеленісуі: Ләйләнің жүрегіның қан жылауы, төсек тартып қалуы.
Шарықтау шегі: Ләйләнің Аймен, өмірмен қоштасуы.
Шешімі: Жер баласы мен түн баласы.
« Кейіпкерлері:
Ләйлә - шығарманың басты кейіпкері. Күнәсіз, сезімі бүтін, ақылы дұрыс,
мәңгілік өспей қалған бала кейіптегі мүгедек жан. Намысшыл жүргеі ыза
мен қасіретке толы.