І бөлім. Жалпы фармакология
жүктеу/скачать 1.02 Mb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Полимиксин М сульфаты
| Гентамицин сульфаты (гарамицин, гентацикол және т.б.) – протейге, ішек таяқшасына, стафилакокқа қарсы әсер етеді. Зәр шығару жолдары инфекцияларында (цистит және т.б.), сепсис кезінде қолданылады. Бұл құлаққа улы әсерін тигізеді. Ұнтағы 0,08 г флаконда ерітіндісін дайындап егуге арналған; ампуласы 4% - 1 мл егуге; 1%, 2%, 4%, 6% және 8% - 10000, 20000, 40000, 60000 және 80000 ХБ (халықаралық бірлік) – 2 мл; 0,1% майы сықпа ыдыста 15, 25, 30, 40 және 80 г; 0,3% ерітіндісі көз тамшысы 5 және 10 мл; 0,3% баллондағы аэрозолі 60 мл.
Зәр жолдарының инфекцияларында бір реттік мөлшері ересектер мен 14 жастан асқан балаларға 0,4 м/кг, тәулігіне 0,8-1,2 мг/кг беріледі. Ауыр инфекцияларда тәулігіне 2,4-3,2 мг/кг дейін қолданылады. Бұл дәрінің де улы әсері және нефроулығы бірінші орында тұр, содан соң анемия, лейкопения, тромбоцитопения және т.б. байқалуы мүмкін. Құлақ жүйкесінің қабынуы, миастения кезінде және жүкті әйелдерге қолданылмайды. Rp.: Sol. Gentamicini sulfatis 4%-1 ml D.t.d. № 20 in amp. S. 1 мл-ден күніне 2 рет бұлшық етке егу үшін. 7/ Полимиксиндер (циклді полипептидтер). Полимиксин М сульфаты грам «-» бактерияларға әсер етеді. Микробқа қарсы әсер ету механизмі цитоплазма мембранасының құрылысын зақымдаумен байланысты. Полимиксин М торша сыртындағы микробторға ғана әсер етеді. Бүйрек ауруларында қолдануға болмайды. Диспепсия және суперинфекция байқалуы мүмкін. Түймедағы 500000 ӘБ; майы 20000 ӘБ/г – 5, 10, 15, 25, 30 және 50 г сықпа немесе шыны ыдыста; линименті 10000 ӘБ/мл – 30 г шығарылады. Жергілікті май ретінде қолданғанда қатерлі әсерлері көп білінбейді. Бірақ бауыр және бүйрек қызметі бұзылғанда қолданылмайды. Rp.: Polimyхini M sulfatis 500000 ED D.t.d. № 30 in tab. S. 1 түймедақтан күніне 4-6 рет. 12 тарау. Гормондық дәрілер. 12.1. Гормондар («қоздырамын») – биологиялық белсенді заттар. Олар дененің әртүрлі қан арқылы реттеу қызметтерін жақсы атқарады. Ішкі бездер сөлінің жетіспеушілігі кезінде гормондық дәрілерді қолданады. Бұл кезде қосымша ем талап етеді. Сонымен бірге гормондық дәрілерді әртүрлі сырқаттарда (ішкі бездер сөлінің жетіспеушілігінен басқа) қолданады. Мысалы: глюкокортикоидтарды қабынуға және аллергиялық үрдістерге қарсы дәрі ретінде пайданады. Гормондық дәрілерді жасанды жолмен мүшелерден және жануарлар зәрінен алады. Химиялық құрамына қарай келесі топтарға бөледі: 1.Белок пен пептидтерден тұратын заттарға – гипоталамус, гипофиз, қалқанша безі, ұйқы бездерінің гормондық дәрілері және кальцитонин жатады. 2.Амин қышқылдарының туындылары – қалқанша безінің гормондық дәрілері. 3.Стероидтық қосылыстар – бүйрек үсті және жыныс бездерінің гормондық дәрілері. Гормондардың цитоплазмалық мембранасында немесе торша ішінде әсер етеді. Олар торша мембранасының рецепторларын, көбіне аденилатциклазаға әсер етіп, цАМФ-тың деңгейін көбейтеді. Әрі қарай цАМФ протеинкиназаның белсенділігін арттырады. Бұл жолмен кортикотропин, тиротропин, гонадотроптық гормондар, меланоцитке әсерін тигізуші гормон, паратгормон, кальцитонин, глюкагон әсер етеді. Ал кейбір гормондар калций иондарының қайта ұсталуына, бөлінуі мен торша ішіндегі орналасуына әсер етеді. Мына гормондар: стероидтық, қалқанша безінің гормондары торша мембранасы арқылы кіріп, торша ішілік әсер етеді. Олар цитоплазма рецепторларымен байланысып, торшаның ядросына тасымалданады. Сөйтіп, олар ДНҚ мен РНҚ-ын белсендіреді, белок түзілуін төмендетеді. 12.1.1. Гипофиз бен гипоталамустың гормондық дәрілері. Гипофиз үш бөліктен тұрады: алдыңғы мен ортаңғы – аденогипофиз және артқы – нейрогипофиз. Аденогипофизден: АКТГ – адренокортикотроптық гормон, СТГ – соматроптық гормон, ТТГ – тиреотроптық гормон, ФБГ – фоликулбелсендіруші гормон, ЛТГ – лютеинотроптық гормон және т.б. Бұлар қайтымды байланыс реті бойынша жұмыс істейді. Яғни, гипоталамус пен гипофиз орталығының белсенділігі ондағы гормондар жиынтығына тәуелді болады. Нейрогипофизден окситоцин және вазопрессин бөлінеді. Нейросекреторлы торшалардың аксондары гипофиздің аяғы арқылы бөлікке келеді де, нейрогипофиз капиллярымен тығыз байланыс жасау нәтижесінде окситоцин мен вазопрессин шығарылады. Аденогипофиздегі базофилді торшада түзілетін АКТГ (адренокортикотроптық гормон) торша мембранасындағы рецепторлармен аденилатциклаза арқылы әсер етеді. Бұл АКТГ-ның гормондық дәрісі – кортикотропин. жүктеу/скачать 1.02 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|