Ж. Тайжанова Өкпенің созылмалы обструкциялы ауруының диагностикасы және емі


Өкпенің созылмалы обструктиялы ауруының асқынулары



бет3/3
Дата15.07.2016
өлшемі311 Kb.
#200485
1   2   3

5. Өкпенің созылмалы обструктиялы ауруының асқынулары
Өкпелік гипертензия және созылмалы өкпелік жүрек ӨОАА-ң ауыр және өте ауыр ағымының асқынуы болып табылады. Бұл жағдайда ем ұшін ӨОАА-ң оптималды терапиясы қолданады, ұзақ оксигенотерапия, диуретиктерді қолдану (ісінуді басу үшін), дигоксинді қолдану (сол жақ қарыншанық жеткіліксіздікте, өйткені гликозидтер оң қарыншаның шығарымына әсер етпейді). Вазодилататоралды қолдану әлі дәлелденбеген (нитраттар, кальций антагонистері, ангиотензин айналдырушы фермент). Бұларды қолдану кей жағдайда қанның оксигенациясының төмендеуіне және артериалды гипотензияға әкеліп соқтырады. Бірақ кей жағдайда кальций антагонистерін (нифедепин SR -30-240 мг/тәул және дилтиазем SR 120-720 мг/тәул.), ауыр өкпелік гипертензияда және бронхолитиктермен оксигенотерапияның жеткіліксіздігінде қолданады.

ӨСОА (өкпенің созылмалы обструкциялы ауруы) өршу кезіндегі емі ӨСОА-ң өршу кезіндегі көрініс науқаста ентігу, жөтел, қақырықты көлемімен қасиетінің өзгеруі емдеу тәсілін өзгертуге тура келеді. Аурудың өршу кезінің жеңіл, орташа ауырлықты және ауыр түріне бөледі. өршу кезін емдеуде мынадай дәрілік препараттар қолданылады бронхолитиктер, жүйкелік глюкокортикоиттар, көрсеткішіне байланысты антагонистер қолданады және де оксигенотерапия, респираторлы көмек қажет. Бронхолитиктерді қолдану олардың дозасына, тағайындауына байланысты. В2 адреномиметиктермен, холинолитик қысқа мерзімді компрессорлы небулайзерлер мен дозаланған ингаляторлар, көлемді спейсерлердің көмегімен іске асырылады. ӨСОА-ң өршу кезінде, орташа ауырлықты және ауыр кезінде, әсіресе жасы ұлғайған науқастарға небулайзерлі терапияны қолданған жөн. ӨСОА-ң өршу кезіндегі емде теофилинді қолдану оның көптеген қарсы көрсеткішіне деген пікірталастар жоғарылады.

Антибактериалды терапияның келесі белгілері бар:


  • ұзақ уақыт созылған аурудың асқынуының қысқаруы

  • науқастарды госпитализациялаудың алдын алу

  • уақытша жұмысқа деген жарамсыздықтың төмендеуі

  • пневмонияның алдын алу

  • тыныс алу жолдарының зақымдалуының алдын-алу

  • ремиссяиынң ұзақтығының жоғарлау

Көбінесе антибиотиктерді ішке қолданады, 7-14 күн (азитромициннен басқасын). Оксигенотерапия ӨСОА-ң асқынуы кезінде, орташа ауырлықты, ауыр асқынуларында қолданылады (РаQ2<55 мм сын. бағ., SаQ2<88%) және де мұрындық катетрлар немесе маскалар қолданылады.

Оксигенотерапияны адекватты бағалау үшін әр 1-2 сағ. сайын қан құрамындағы РаСО2 газдың деңгейін бақылау керек.

Науқаста ацидоз немесе гиперкапнияны сақтау үшін өкпенің жасанды желденуін сақтау қажет. Оксигенотерапияның ұзақтығы 1-3 айға созылады.

Науқастың ауыр жағдайында инвазивті, инвазивті емес өкпенің жасанды желденуі қолданады.

Инвазивті емес өкпенің жасанды желденуі трахеяның интубациясыз қолданылады. Бұл кезде оттегінің газға қаныққан түрі арнайы маска (мұрындық немесе ауызмұрындық) және еріндік арқылы беріледі. Бұл әдіс инвазивті емес өкпенің жасанды желденуінен айырмашылығы жоғарғы тыныс жолдарымен ауыздың зақымдалуынан (қансырау стриктура және т.б.) және инфекциялық жұқпаланудан (ауруханаішілік пневмония, сепсис) сақталады.

Инвазивті емес желденудің ең жиі қолдануылуы респираторлы терапияны қолодану.

Инвазивті емес өкпенің жасанды желденуі (ИВЛ) науқастардың өлімін азайтады және де өкпелік газалмасуды, ентігу мен тахикардияны азайтады.

Инвазивті емес өкпенің жасанды желденуінің (ИВЛ) көрсеткіші



  • алдыңғы іштің қабырғасының және қосымша бұлшықеттердің қатысуымен жүретін ауыр ентігу

  • тыныс жиілігі <25 рет 1 мин ішінде

  • ацидоз (РИ 7,3-7,35) және гиперкапния (РаСО2-45 -60 мм сын. бағ.).

Инвазивті өкпенің жасанды желденуі (ИВЛ) тыныс жолдарына интубациялау және трахеостоману қолданумен бірге жүреді.

Яғни, респиратор мен науқастың байланысы интубационды және трахеосталық түтіктер арқылы жүреді. Бұл әдісте инфекциялық асқынуларға әкеледі. Сондықтан инвазивті өкпенің жасанды желденуі (ИВЛ) науқастың ауыр жағдайында қолдануы керек немесе басқа да емдеу әдістерінің тиімсіздігінде қолданылады.

Инвазивті өкпеінң жасанды желденуінің көрсеткіштері :


  • алдыңғы іштің қабырғасының және қосымша бұлшықеттердің қатысуымен жүретін ауыр ентігу

  • тыныс жиілігі > 35 рет 1 мин ішінде

  • ауыр гипоксемия (рО2 < 40 мм сын бағ.)

  • ауыр аниоз (рН < 7,25) және гиперкапния (Ра СО2 > 60 мм сын бағ.)

  • еттің бұзылуы, тыныстың тарылуы;

  • жүрек ырғағының бұзылуы, гипотония;

  • асқынудың болуы (пневмония, пневмоторакс, тромбэмоболия және т.б).

Науқастар жеңіл асқыну кезінде амбулаторлы емделеді. Жеңіл асқынудың амбулаторлық емі ӨСОА-да келесі сатылардан тұрады.

  • Ингаляцияның техникасын тексеру, науқастардың оқып үйрену деңгейін бағалау

  • Бронхомиметиктерді тағайындау: қысқа уақытта β2 адреномиметиктерді және ипратропия бромидті ингалятор арқылы немесе небулайзер арқылы «қажеттілігіне сай» уақытында қолдану. Эффектің болмауы кезінде эуфиллинді тамырішілік қолдану.

  • Глюкокортикоидтар 10-14 күн 30-40 мг преднозолонды (реr оs) қолдану. Ауыз арқылы пероральды қолдануға қарсы көрсеткіш болғанда эквивалентті доза тамыр ішіне 14 күнге дейін. Глюкортикоидтарды ингалятор түрінде немесе небулайзер түрін жүйелік стеройдтармен қолданғанна соң беріледі.

  • Антибиотиктер (көрсеткішіне байланысты қолданады)

Науқастарды арнайы мамандандырылған бөлімшелерге мына көрсеткіштер арқылы жібереді.

  • клиникалық белгілердің айқындалуы (мысалы, тыныштық күйде пайда болған ентігу);

  • өткізілген емнің эффектісінің болмауы;

  • басқа да белгілердің (симптомдар) пайда болуы (мысалы көгеру (цианоз) перифериялық ісіну);

  • ауыр қосарланған аурулар (пневмония, жүрек ритімінің бұзылуы, жүрек жеткілікзідігінің іркілісі кезінде) қант диабеті, бауыр, бүйректің жеткіліксіздік;

  • алғаш көрініс берген жүрек ритімінің бұзылысы;

  • кәрілік жас;

  • амбулаториялық ем кезінде медициналық көмектің тиімді болмауы;

  • диагностиканың қиындау;

Респираторлы ацидозы бар науқастарда стационарлы жағдайда өлімге алып келуі, қосымша ауыр сатыда жүретін ауруларда вентиляциялық (желдену) төмен болған жағдайда.

ӨСОА –ң (өкпенің созылмалы обструкциялы ауруы) ауыр ағымында науқастар госпитализацияланады, яғни интенсивті тарапияға түседі, оған мынандай көрсеткіштер тән:

-бронхолитиктермен басылмайтын ауыр етнтігу;

- естің бұзылуы; кома.

- өршімелі гипоксиялның (РаО2< 50 мм сын бағ), гиперкапния (РаО2< 50 мм сын бағ) немесе респираторлы ацидоз (РН< 7,25) дамуы, оксигенотерапияны және инвазивті емес желденуіне қарамастан дамиды.

ӨСОА-ң ауыр өршу кезінде жедел терапиядағы емнің келесі түрлері қолданылады.



  • оксигенотерапия

  • желденудің көрсеткіші (инвазивті- жиі, инвазивті емес)

  • бронхолитиктер β2 адреномимитиктер ұзақ және қысқа әсер ететін немесе ипратропия бромид аранайы ингалятор арқылы 2 дем алу әр 2-4 сағ сайын небулайзер арқылы ем қолдану.

  • глюкокортикоидтар 10-14 күн реr os (ауыз арқылы) преднизолонның 30-40 мг қолдану. Ауыз арқылы қолданудың әсер болмаған жағдайда эквивалентті дозаны тамыр ішіне енгізу (14 күн)

Ингаляцияны глюкокортикоидтарды дозаланған ингалятор немесе небулайзер арқылы қолдану жүйелі стеройдтардың емінен кейін қолданады.

Антибиотиктер (көрсеткішіне сай)

Соңғы 4-6 жетіде науқас дәргерге көрінуі қажет, яғни қалыпты өмірге деген үйренуін қарастырады. ЖФДш (жалпы форсирленген дем шығару) кезінде ингаляция техникасының дұрыстығын, қандағы газдарды өлшеу және ұзақ уақыт оксигенотерапияның қажеттілігін қарастырады. Егер ем стационардағы кезде болған асқынуда болса, бұл кезде шығарылған науқастың емі 1-3 ай жалғасуы қажет.

ӨСОА-ң асқынуының алдын алу үшін: қауіп факторларын азайту; оптимальді бронхолитикалық терапия; β2 адреномиметиктердің ингаляциялы глюкокортикоидтар мен араластыру (яғни ОСОА-ң ауыр және өте ауыр ағымында); жыл сайын тұмаудың алдын алу үшін қолданылатын вакцинация.


Кесте 6.


ӨСОА-ң (өкпенің созылмалы обструкциясы ауруының) ауырлық дәрежесіне байланысты науқастарды жүргізудің алгоритмі

Сатысы (ауырлық дәреже-

сі )


Қалып

ты жас


Салыстырмалы

симптомдар



ОФВ1/ ФЖЕ Л%

ОФВ1, % қалыптыдан

Бронхкеңейткіштер препараттар

Терапияның басқа түрлері

О (жоғарғы дәреже-лік қауіпті-лік)

> 20

Жоқ

Қалыпты

Қалыпты

Жоқ

Темекі шегуді тоқтату

І (жеңіл)

> 35

Шығарымы бар жөтел

<70

>80

Қажеттілігіне сай бронхолитиктердің қысқа әсерлі түрінің қажеттілігі (В2 агонистері немесе тиопропия бромид және оның қоспалары)

Темекі шегуді тоқтату

ІІ (орташа)

> 50

Шығарымы бар жөтел, физикалық күш кезінде физикалық активтіліктің жоғарылауы өткізудің көріністерімен, жедел бронхит көріністері белгі береді.

<70

<80 және >50

Тиотропиялі бронхолитиктердің қысқа әсерлі түрімен немесе оларсыз қолдану. В2 агонистердің ұзақ әсерлі түрін бронхолитіктердің қысқа әсерлі түрімен немесе оларсыз қолдану.

Темекі шегуді тоқтату; өкпелік Реабилита

ция


ІІІ (ауыр)

> 60

Шығарымы бар жөтел, қалыпты физикалық күштен кейінгі ентігу, жиі болатын өршу

<70

<50 және >30

Тиотропия бромид + В2 агонистері ұзақ әсері;

Темекі шегуді тоқтату; өкпелік реабилита

ция; кислородо-терапия көрсеткі

шіне байланысты.


ІҮ (өте ауыр)

> 75

Шығарымды жөтел, минимальді күштеме кезіндегі ентігу, жиі асқынулар аяқ, қолдың ісінуі

<70

<30

Титотропия бромид + В2 агонистердің ұзақ әсері бар, теофиллинаминді немесе оны қолданусыз

Темекі шегуді тоқтату, өкпелік реабилита

ция, кислородотерапия көрсеткі

шіне сай.



6. Реабилитация
Реабилитация дегеніміз- бұл ӨОАА-н ауыратын науқастың жеке мультидисциплинары бағдарламасы, науқастың әлеуметтік адаптациясы мен автономиясын және физикалық деңгейін жақсарту үшін арналған. Бұл бағдарламаның компоненттері болып науқастардың физикалық жаттығуы мен психотерапия және рационалды тамақтануы болып табылады. Біздің елімізде бұған жататыны емдеу-шипажайларында көрсетілетін ем.

Өкпелік реабилитация ӨСОА-ң орташа ауырлықты, ауыр, соңғы ауыр ағамындарында тағайындалады.

Соңғы кезде көңіл бөлетін жағдай науқастың рационалды тамақтануы, өйткені ӨСОА-н ауыратын науқастың дене массасының төмендеуі (<10% 6 ай ішінде немесе <5% соңғы айда) әсіресе бұлшықет массасының жоғалуы өлімге әкеліп соқтыруда.

Науқастарға бұндай кезде жоғары калориялы диета тағайындалады, тағам құрамында ақуыз мөлшері жоғары болуы керек және де дозаланған физикалық жүктеме анаболикалық әсері болуы керек.


7. Хирургиялық ем
ӨОАА-ң қазіргі кездегі хирургиялық емі ең басты роль атқаруда. Бұл таңда буллэктолия, яғни өкпе көлемін кішірейту және өкпенің трансплантациясы жолында мәселе де зерттеудің басты мақсатына айналады.

ООАА- кезінде буллэктомияның басты көрсеткіші болып науқастың буллезды өкпе эмфеземасы, яғни өкпе тканінде үлкен көлемді булланың болуы, ентігу, қан түкіру, өкпе инфекциясына, кеуде тұсының ауырсынуына әкеліп соқтырады. Осы жағдайда жасалған операция ентігудің азаюына өкпе қызметінің жақсаруына алып келеді.

ӨОАА-ң емінде өкпе көлемінің кішірейтуге жасалатын операция толық зерттелмеген. Соңғы кезде зерттеу нәтижесі бұл операцияның оң жақты әсерін дәрілік терапиямен салыстырғанда науқастың физикалық күшті орындалуы, ӨОАА кезінде өлімнің азаюына, жұмысқа төзімділіктің жоғарлауына әкеледі. Бірақ сонда да бұл операция экстриминалды паллативті процедура болып табылады, яғни әлі кең қолдануға тиым салынады.

Өкпенің тронсплантациясы өмірлік қажеттілікті, физикалық жұмысқа деген төзімділікті жақсартады. Бұл әдісті қолданудың негізгі көрсеткіші болып ЖФД ш1 (жалпы форсирленген дем шығару) ≤25% қалыптыда, Ра СО2 >55мм сын бағ және өкпелік гипертензияда тиімді деп саналады.

Бұл операцияның қиынға соқтыратын маңызды факторы арнайы сәйкес келетін донор өкпесін табу, операцияның бағасының жоғары болуы (АҚШ 110-200 мың доллар). Операциядан кейін болатын өлім шетел клиникаларында 10-15% құрайды, ал-1-3 жылдағы тірі қалғандар саны 70-75 және 60% құрайды.

«Өкпенің созылмалы обструктивті ауруының диагностикасы және емі» тақырыбы бойынша

тестік бақылау

1.Жөтелдіретін рефлексогенді аймақтар қай жерде орналасқан:

А). альвеолада

В). бронхиоларда

С). трахея бифуркациясы мен ірі бронхтар бөлінетін жерде

D). ұсақ бронхтарда

Е). висцеральды плеврада
2.Өкпеде ысқырықты сырылдардың естілуі ненің зақымдалғанын көрсетеді:

А). ірі бронхтардың

В). ұсақ бронхтардың

С). орта калибірлі бронхтардың

D). альвеоланың

Е). трахеяның


3.Эмфиземаның физикальды белгісіне не жатады:

А). бронхиальды тыныс

В). везикулярлы тыныс

С). қатқыл тыныс

D). қорапты дыбыс, әлсіз везикулярлы тыныс

Е). өкпе дыбысының қысқаруы


4. Ұсақ көпіршікті сырылдардың естілуі нені көрсетеді:

А). альвеолада секрет жиналуын

В). ұсақ бронхтарға сұйық секреттің жиналуын

С). өкпе тінінің тығыздалуын

D). бронхспазмды

Е). қалыпты тынысты


5. Өкпенің созылмалы обструктивті ауруларының ең негізгі қауіпті факторы:

А). жиі суық тиіп ауыру

В). анамнезіндегі жедел бронхит

С). ұзақ жылдар бойы темекі шегу

D). анамнезінде аллергияның болуы

Е). ұзақ жылдар бойы арақ ішу


6. Өкпе эмфиземасы кезіњде ќандай тыныс естуге болады:

А). везикулярлы

В). бронхылыќ

С). амфорлыќ

D). єлсіреген везикулярлы

Е). ќатќыл


7. Өкпе эмфиземасы дегеніміз:

А). альвеолалар қуысының кеңеюімен және альвеолалар мен респирациялық бронхиолалар қабырғаларының деструкциялық бұзылыстары

В). альвеолалардың семуінен және бронхтордың тарылуымен сипатталатын патологиялық процесс

С). бронхтардың бітелуі салдарынан өкпеге ауаның бармауы

D). дұрыс жауабы жоқ

Е). аталғандардың барлығы дұрыс


8. Эмфиземаның дамуына әкелетін негізгі себептер:

А).альвеолалардың және альвеолалық тармақтардың ішінде қысымның жоғарлауы

В). альвеолалардың және альвеолалық тармақтар қабырғасының осалдануы

С). шылым шегу

D). поллютанттар және т.б. агресиялық факторлар (қара түтін, азон, тұрмыстық аэрозольдар, күкірт диокеиді)

Е). аталғандарлың бәрі дұрыс


9. Өкпе эмфиземасының патогенезіне не жатады:

А). бронхыобструкцияның болуы

В).протеаза – антипротеоза, оксидант- антиоксидант жүйелерінің дисбалансы

С). альвеолааралық қалталардың жыртылып жойылуы

D). кіші қанайналым шеңберіндегі гипертензия

Е). аталғандардың барлығы


10. Өкпе эмфиземасының патологиясына тән:

А). альвеолалар санының азаюы

В). альвеолалардың жалпы бетінің кішіреюі

С). аталғандадың барлығы

D). капиллярлық арнаның бос қалуы және жойылуы

Е). тыныс шамасыздығының дамуы


11. Өкпе эмфиземасының патоморфологиялық түрлерін атаңыз:

А). проксинальды ацинарлық

В). панацинарлық

С). диетальда

D). иррегулярлық

Е). аталғандардың барлығы


12. Өкпе эмфиземасының басты клиникалық белгісі:

А). жөтел

В). көпіршікті-кілегей қақырық бөлу

С). экспираторлы ентігу

D). инспираторлы ентігу

Е). кеуде қуысындағы ауырсынулар


13. Өкпе эмфиземасы кезінде анықталатын перкуторлы дыбыс:

А). қорапты дыбыс

В). тұйық дыбыс

С). ашық өкпелік дыбыс

D). тұйық дыбыс пен ашық өкпелік дыбыстың аралас анықталуы

Е). дұрыс жауабы жоқ


14. Өкпе эмфиземасына тән рентгенологиялық өзгерістер:

А). диафрагманың төмендеуі

В). тамыр өрнегінің жұпыны болуы

С). өкпенің айрықша мөлдірленуі

D). дұрыс жауап жоқ

Е). аталғандардың барлығы дұрыс


15. Өкпе эмфиземасын оперативті емдеуге көрсеткіш:

А). тыныс алу жеткіліксіздігінің дамуы

В). бронхтардың тарылуы

С). альвеолалық қапшықтардың бітелуі

D). аса ірі буллалардың анықталуы

Е). консервативті тиімділігі


16. Бронхтық жағдайды емдеу кезінде келесі әдістер қолданылады, тек мынадан басқа:

А). глюкокортикоидтар, эуфиллин тамырішіне

В). инфузионды терапия

С). В2 - агонистері

D). оксигенотерапия

Е). жасанды өкпе вентиляциясы, бронхоскопиялық санация

17. Бронх обструкциясына не тән:

А). жедел обструкция

В). жеделдеу обструкция

С). жасырын обструкция

D). созылмалы обструкция

Е). қайтымсыз обструкция


18. Бронх демікпесі кезіндегі морфологиялық өзгерістерге жатпайды:

А). өкпенің қабынулы сіңбесі

В). сіңбеде нейтрофильді лейкоциттер санының жоғары болуы

С). сіңбеде бұлтты жасушалардың болуы

D). сіңбеде Т – лимфоциттерінің болуы

Е). сіңбеде макрофагтар және эозинофилдердің болуы


19. Бронх демікпесі кезіндегі морфологиялық өзгеріске не жатпайды:

А). бронх эпителиінің деструкциясы, десквамациясы

В). бокалтәрізді жасушалардың жоғарылауы

С). бокалтәрізді жасушалар қызметі жоғарлайды

D). шыршы асты бездердің гиперфункциясы

Е). кірпікшелі эпителий қызметінің жоғарылауы
20. Бронх демікпесі кезіндегі морфологиялық өзгерістерге бәрі жатады, тек мынадан басқа:

А). бронх секреті бөлінуінің жоғарылауы

В). интерстициальды ісіну

С). ұсақ қан тамырлар өткізгіштігінің жоғарылауы

D). микроциркуляцияның бұзылуы

Е). ұзақ ағымында бронх қабырғаларының склероздануы


21. Бронх демікпесі ағымының негізгі критерилеріне не жатпайды:

А). тыныс алу жолдарының созылмалы қабынулы аурулары

В). бейім адамдарда гиперреактивтілікпен жүреді

С). ауыспалы обструкциямен жүреді

D). қайтымсыз обструкциямен жүреді

Е). тұншығу ұстамасымен байқалады


22. Бронх демікпесінің этиологиялық жіктелуіне не жатпайды:

А). аллергиялық

В). аллергиялық емес

С). идиопатиялық

D). аралас

Е). анықталмаған


23. Қандай этиологиялық фактор инфекцияға тәуелді бронх демікпесінің себебі болып табылады:

А). үй шаң тозаңы

В). өсімдік шаң тозаңы

С). жануарлар жүні

D). дәрілік препараттар

Е). бактериялар


24. Аллергиялық емес бронх демікпесінің этиологиялық себебіне бәрі жатады, тек мынадан басқа:

А). жануарлар жүні

В). аэрополютанттар

С). өндірістік зиянкестер

D). нервтік - психикалық бұзылыстар

Е). физикалық күштеме


25. Атопиялық бронх демікпесінің себебіне бәрі жатады, тек мынадан басқа:

А). эндокриндік бұзылыстар

В). әртүрлі иістер

С). өсімдік шаң тозаңдары

D). өндірістік зиянкестер

Е). жануарлар жүні


26. Объективті тексергенде өкпе эмфиземасына қайсысы тән емес:

А). тыныс алуға қосымша бұлшықеттердің қатысуы

В). өкпедегі ылғалды сырылдар

С). бөшкетәрізді кеуде

D). қорапты дыбыс

Е). везикулярлық тыныстың әлсіреуі

27. Өкпе эмфиземасының еміне жатпайды:

А). ипратропия бромид

В). атропин

С). преднизолон

D). сальбутамол

Е). теопэк


28. Біріншілік эмфиземаға тән емес белгі:

А). науқас 30-40 жаста

В). ентігу

С). салмағы жоғарлаған

D). бронхит симптомдары болмайды

Е). тамырлық суреттің селдірленуі


29. Аллергиялық емес бронх демікпесінің этиологиялық себебіне бәрі жатады, тек мынадан басқа:

А). жануарлар жүні

В). аэрополютанттар

С). өндірістік зиянкестер

D). нервтік - психикалық бұзылыстар

Е). физикалық күштеме


30. Бронхылық демікпенің генетикалық бейімделгіштік маркері болып есептелінеді:

А). қан тобы

В). HLA - антигендері

С). резус фактор

D). нәсілділік

Е). жыныс



Жауап эталоны: 1- С. 2- В. 3- D. 4- В. 5- С. 6- D. 7- А. 8- Е. 9- Е. 10-С. 11- Е. 12- С. 13- А. 14- Е. 15- D. 16- С. 17- С. 18- В. 19- Е. 20-А. 21- D. 22-С. 23- Е. 24-А. 25-А. 26-В. 27-В. 28- С. 29- А. 30-В.

Әдебиеттер

    1. Авдеев С.Н. Роль антихолинергических препаратов при обструктивных заболеваниях легких.- М.Медицина, 2002,- C.478-485.

    2. Визель А.А., Булашова О.В., Амиров Н.Б. и др. интегральная модель диагностики и наблюдения больных саркоидозом в современных условиях.

// Пульмонология, 2003, - № 3.- C.74-79.

    1. Илькович М.М., Игнатьев В.А. ХОБЛ: нозологическая форма или группа заболеваний? - М.Медицина, 2002, C.27.

    2. Лещенко И.В. Ингаляционные бронхолитические препараты в международной программе по ХОБЛ. // Терапевт.архив, 2001, № 2, C.17-19.

    3. Лещенко И.В., Лившиц В.Р., Романовских А.Г. и др. Вопросы фармакоэкономики при лечении хронического обструктивного бронхита

// Терапевт. архив, 2002, № 3, C.38-40.

    1. Синопальников А.И., Клячкина И.Л. Бронхолитическая терапия больных со стабильным течением хронической обструктивной болезни легких //Рос. Мед. Журн, 2002, № 10 C.701-706.

    2. Чучалин А.Г., Сахарова Г.М., Новиков Ю.К. Практическое руководство по лечению табачной зависимости.- М.Медицина, 2001, -14 c.

    3. Чучалин А.Г. Хроническая обструктивная болезнь легких. - М: Изд-во «Атмосфера», 2004, - 61c.

    4. Шмелев Е. И. Различия в диагностике и лечении бронхиальной астмы и хронической обструктивной болезни легких.- М.Медицина, 2002, C. 492-497.

    5. Цой А.Н., Архипов В.В. Доказательная фармакотерапия хронической обструктивной болезни легких.- М.Медицина , 2004, C.486-492.

    6. Вarnes P. Management of chronic obstructive pulmonary disease //Science Press Ltd. 1999.-80 c.

    7. Вarnes P. Chronic obstructive pulmonary disease //New Engl J Med. -2000-Vol. 343-N .-P. 269-280.

    8. Сalverley P., Pauwels R., Vestbo J. et al. Combiened salmeterol and fruticason in the treatment of chronic obstructive pulmonary disease: a randomized controlled trial // Lancet.-2003. – Vol 361.-N 9356.-P. 449-456.

    9. Сhronic obstructive pulmonary disease. National clinical guideline on management of chronic obstructive pulmonary disease in adults in primary and secondary care // Thorax.- 2004. Vol. 59. suppl I. –P. 1-232.

    10. Сelli B.R. MacNee Wand committee members. Standards for diagnosis and treatment of patients with COPD: a summary of ATS/ERS position paper // Eur Respir J.-2004.- Vol.23.-N 6.-P. 932-946

    11. Clobal initiative for chronic obstructive lung disease. WHO; updated 2003.

    12. Loddenkemper R., Gibson G.J., Sibile et al. European Lung White Book. // The first comprehensive survey on respiratory health in Europe. 2003.-P. 34-43.

    13. Maltais F., Ostineli J., Bourbeau et al. comparision of nebulized budesonide and oral prednisolone with placebo in the treatment of acute exacerbations of chronic obstructive pulmonary disease: a randomized controlled trial //Am J Respir Crit Care Med.-2002.-Vol.165.-P. 698-703.

    14. National Emphysema Treatment Trial Research Group. A randomized trial comparig lung volume reduction surgery with medical therapy for sever emphysema// Engl J Med.-2003.-Vol. 348.-N 21.-P. 2059-2073.

11.01.2010 ж. басуға қол қойылды

Көлемі 2 есепті-баспа табағы

100 дана
ҚММУ-баспаханасында басып



Қарағанды қаласы, Гоголь көшесі,40








Достарыңызбен бөлісу:
1   2   3




©dereksiz.org 2024
әкімшілігінің қараңыз

    Басты бет