Жылдардағы ашаршылық куәгерлері сөйлейді талдықОРҒАН
жүктеу/скачать 7.01 Mb.
|
- Бұл бет үшін навигация:
- Нұрмұханбет Тұрғанбаев
- Баяхметова Күләш
| Өмірзақова Гүлім
Ө.А.Жолдасбеков атындағы экономика және құқық академиясы студенті Тойшыманова Бақшагүл (Ақсу ауданы, Сағабүйен ауылы) Сағабүйен ауылында ашаршылық құрбандарына арналған ескерткіш бар. Бұл ескерткішті орнатқан «Темірлан» шаруа қожалығының төрайымы, бүгінде марқұм болған Әкімова Еркежан еді. Ескерткіштің тасына мынадай сөздер қашалып жазылған: «Бұл жерде 1931-33 жылдары ашаршылық құрбандары жерленген. «Темірлан» шаруа қожалығының төрайымы Әкімқызы Еркежан орнатты. 31.05.2002». Бұл жерде сонау 30-жылдары жетім балаларға арналған мектеп-интернат ашылған екен. Мал-мүлкін тартып алғаннан соң жаппай қырылған ауыл адамдарынан қалған жетім балалардың паналайтын орны осы интернат еді. Интернатты да аждаһадай аранын ашқан ажал оты шырмаған. Мұндағы балаларға да аштық келіп жетіпті. Не істерін білмеген интернат қызметкерлері Бүйен өзенінен балық сүзіп, соны балаларға қайнатып беріп, жүректерін жалғапты. Қандай қиындық көрсе де, мұғалімдер мен тәрбиешілер қайсарлық пен табандылық көрсетіп, аштықпен күресіпті. Алайда бүткіл елді жаппай жайлаған аштық интернаттағы қызметкерлер мен балаларды да алып жеді. Сондай ұстаздардың бірі 50 жылға жуық ұстаздық еңбек жасаған, Ұлы Отан соғысының ардагері Нұрмұханбет Тұрғанбаев атай еді (зейнеткерлікке шығып, кейіннен қайтыс болған). Ол кісі өз көзімен көрген балалар үйіндегі жан түршігерлік оқиғаларды баяндағанда, көзінен жас тамшылайтын. Аштықтан талықсып өліп бара жатқан сәбилердің жүзіне қарау мүмкін еместігін айтатын. «Әлі күнге дейін тұла бойым түршігеді: интернат жанындағы сайға өлген балалардың денесін топырақпен жасыруға әрең шамамыз келетін. Дәл осы жерде 96 бейкүнә кішкентай ұл-қыздарымыздың сүйегі жатыр»,- деп көрсетіп кетіп еді қарт ұстаз. Баяхметова Күләш Ал мына сұқбат Сағабүйен ауылының тұрғыны Баяхметова Күләш апайдан жазылып алынды. Ашаршылық жылдарында ауылымызда жетім балалар үйі болған. Ол үйде шамамен 96 бала болған деседі. Ол үйдің жетекшісі Нұрмұханбет Тұрғанбаев (немесе Тұрғанбек Нұрмұхамбетов) деген кісі болыпты. Ашаршылық жылдарында сол балалардың бәрі дерлік қайтыс болғанын және Нұрмұханбет балаларды өз қолымен көмгендігі туралы әңгімені ауылдың көп тұрғындары біледі екен. Кейінірек ауылдың кейбір адамдары әрілі-берілі жүргенде, сол жерде балалардың жылағаны мен жанған отты көргендерін айтқан. Күләш апай бірде осы оқиғаларды өзінің жиен сіңлісі Әкімова Еркежан деген кісіге айтады. Еркежан жеке шаруашылық қожалығының төрайымы болған. 2003 жылы ол кісі ауылда сол балаларға арнап ескерткіш орнатыпты. Ескерткіштің ашылу салтанатына мектеп оқушылары, ауыл тұрғындары және Ақсу ауданының әкімі де қатысқан еді. Ал Күләш апай бір-екі жыл сол жерде наурыз айларында көк көже жасап, Ашаршылықта қаза болған балалардың рухына арнап Құран оқытып, жеті нан таратып тұрады. Жазып алған жүктеу/скачать 7.01 Mb. Достарыңызбен бөлісу:
|