Босағадан жиырма метрдей жерге барып түзге отырды, ал полицай бірнеше метрдей жерде винтовка- сының аузын оған қаратып кідіре қалды.
Мектепке қайта келе жатып, Илько артына қарап еді, полицай винтовкасының аузын төмен салбыратып
қаперсіз келе жатыр екен.
— Демек, маған сенген болса керек,— деп оилады Илько мектеп коридорына ене беріп.
Илъко келген соң Болатов шықты, ол да полицаи- дың ешқандай абайсыз, қаннен-қаперсіз келе жатқа- нын аңғарып қалды.
Полицай еш күдіксіз, сабырмен есік ашты. Попов шығуға бет алды.
Поповты бөлмеден шығарып, ол Болатовқа жол бе- руі-ақ мұң екен, Болатов оны бас салды. Полицай сү ріне жығылды. Болатов винтовкасын тартып алмақшьі болып, оның үстіне бүркітше төне түсті.
Попов жүгіріп келді. Бірақ винтовкаға жармаса беріп еді, ол күрс ете түсті. Есіктен баланың басы қыл- тиды. Ол қолына балта алып алысып жатқандарға ұм- тылып еді, бірақ бұл кезде Илько да бейқам емес еді. Ол аяғын көлденең қойып қалғанда, бала жерге жалп ете түсті. Ңолынан балтасы ұшып кетті. Болатов^ бал- таны оң қолына алды да, полицайдың басына үиірді, бірақ Попов жібермеді.
Болмайды, Вася, сен бұйрықты ұмыттың ба. деді Попов.
Жанышталған полицай қолын ашып еді, винтовка
Поповтың қолында қала берді.
Жүріңдер тез,— деп сыбырлады Болатов, ол жолдастары да мұның ізімен шығар деген үмітпен үи деп атып шықты.
Ңараңғыда ешнәрсені де аңғарып болмайды. Тек олаговтың құлағына ғана «құтқарыңдар, ңұтңарың дар», деген үн шалынады.
Дем алмай алды-артына ңарамай, Болатов жарты километрдеи жер жүгіріп барып, тоңтады, сонсоң ңа- раңғылықңа көз жіберді. Попов та, Илько да көрінбей- Ді. Ңуып, азан-ңазан ғып дүниені басына көтерген ды- быс сезілмейді. Жым-жырт тыныштың.
Болатов әбден ңалшылдады. Үстінде бір ғана сырт көилек. Оның күртешесі бөлмеде, полицаймен алыс- ңанда ңалып ңойса керек.
Достарыңызбен бөлісу: |
