Бүркiт
Бұр-кiт-қы-ран құс. Ол қо-ян, қар-сақ жә-не
тыш-қан-дар-ды жей-дi. Бүр-кiт кей-де ақ-бө-кен
мен тау-еш-кi-нiң төл-де-рiн ұс-тай-ды. Бұ-рын
қа-зақ-тар бүр-кiт-пен аң ау-ла-ған.Үй-ре-тiл-ген
бүр-кiт түл-кi мен е-лiк-тi,қас-қыр мен қоян-ды
ұс-та-ған.
(31 сөз.)
Жазда
Жаз-да бiз түй-е фер-ма-сын-да бол-дық. Фер-
ма-да түй-е-лер-дi, о-лар-дың бо-та-ла-рын көр-дiк.
Бiз-ге ә-сi-ре-се ақ бо-та ұ-на-ды. Ақ бо-та ө-те
сүй-кiм-дi. Ақ бо-та-ға бiз жем, су бер-дiк.
(28 сөз.)
Достық
Шоқан ә-ке-сi-мен Потанин-нiң үй-i-не кел-дi.
О-ның Шо-қан-мен құр-дас ұ-лы бар. Аты -
Григорий. Ол Шоқан-мен дос-та-сып кет-тi.
Григорий Шоқан-ға о-рыс-ша үй-рет-тi. Шо-қан а-
раб-ша сау-ат-ты бо-ла-тын. Шоқан-ның зе-рек-
тi-гi-не Григорий таң қал-ды.
(29 сөз.)
Қазақ тiлi сабағы
Мұ-ға-лiм сы-нып-қа кел-дi. «Сә-ле-мет-сiз-дер
ме, ба-ла-лар» - де-дi. О-қу-шы-лар ор-ны-нан тұр-
ды, сә-лем-дес-тi. Ә-лия тақ-та-ға шық-ты.
Тақ-та-ға қа-те-сiз жаз-ды. Сөй-лем-нiң соң-ын-
да нүк-те қой-ды. Ар-ман мә-тiн-дi о-қып, ау-дар-
ды. Саша о-ған кө-мек-тес-тi. Бә-рi-мiз тақ-та-ға
на-зар ау-дар-дық. Қа-зақ тi-лi са-бағ-ы көң-iл-дi,
қы-зық-ты өт-тi. Әр-бiр сөз-дi бә-рi-мiз хор-мен
қай-та-ла-дық.
(43 сөз.)
Қала
Бiз қа-ла-да тұ-ра-мыз.Бiз-дiң қа-ла-мыз сән-дi
де сәу-лет-тi.Қа-ла-ның үй-ле-рi би-iк, кө-ше-ле-рi
кең. Кө-ше-лер жа-сыл же-лек-ке бө-лен-ген. Жү-рiп
жат-қан әр түр-лi ма-ши-на-лар. Қа-ла-мыз ө-те
та-за. Мек-теп-тiң қа-сын-да қа-ла-да-ғы ең үл-кен
кi-тап-ха-на бар. Мен өз қа-лам-ды жақ-сы кө-ре-
мiн. Қа-ла-ның тұр-ғын-да-ры ө-те қо-нақ-жай.
(42 сөз.)
Кезекшi
Бү-гiн Жанар мен Айнґр сы-нып-та ке-зек-шi.
О-лар мек-теп-ке бас-қа ба-ла-лар-дан бұ-рын кел-
дi. Ал-ды-мен пар-та-лар-ды рет-теп қой-ды.
Жанар те-ре-зе-лер-дi аш-ты. Айнұр пар-та-ның
үс-тiн, тақ-та-ны дым-қыл шү-бе-рек-пен сүрт-тi.
Бi-рiн-шi са-бақ қа-зақ тi-лi. Ке-зек-шi-лер әр пар-
та-ға сөз-дiк-тер-дi дай-ын-да-ды. Сөз-дiк-тер сө-
ре-де тұр-ған. Қыз-дар өз мiн-дет-те-рiн ұ-қып-ты
о-рын-да-ды.
(43 сөз)
|