174
атты апталық газет ұйымдастырды. 1917 жылдың қыркүйегіне дейін оның
редакторы болып істеді. А.Байтұрсыновтың «Қазақ өкпесі» мақаласында
(«Айқап», 1911, №2)
тарихи мәселелерге объективті, ғылыми тұрғыдан
қарайтындығы көрінеді. Қазақ хандығы неліктен құлады,
өз алдына дербес
мемлекет болып тұра алмаудың себебі, Ресейге қосылудың негізгі жағдайлары
деген мәселелердің жауабы айтылды. «Олжалы жерде үлестен қағылғанымыз,
ордалы жерде орыннан қағылғанымыз, жоралы
жерде жолдан қағылғанымыз
бәрі надандық кесапаты», дей келіп, ел мен елді,
ұлт пен ұлтты теңгеретін
ғылым, өнер екенін айтып, оқуға, ағартушылыққа ден қойды.
Алаш қозғалысы көшбасшылары алашордалықтардың әрекетін басқаша
пайымдады. РКФСР Халық Комиссариатының Ұлттар жөніндегі басылымы
«Жизнь национальностей» газетінің 1919 жылдағы «Революция және
қырғыздар» деген мақаласында «Қырғыздарға (Қазақтарға – Ж.М.)
Ақпан
революциясы қалай түсінікті болған болса, оларға Қазан революциясы
соншалықты түсініксіз болып көрінді... олар
алғашқы революцияны қандай
қуанышпен қарсы алған болса, екіншісін сондайлық үрейлі қорқынышпен
қарсы алуларына тура келді», - деп жазды.
Мұны ол Ақпан революциясы
қазақтарды «патша үкіметінің езгісі мен зорлық-зомбылығынан азат етті, - деп
түсіндірді және ... олардың өздерін дербес басқару жөніндегі қасиетті арманын
жүзеге асыруға деген үміттерін орнықтырды. Ал екінші революцияның
қырғыздарға түсініксіз болатын себебі қарапайым ғана шындықпен
түсіндіріледі: қазақтарда капитализм де, таптық жіктеліс те жоқ, тіпті оларда
меншіктің өзі де басқа халықтардағыдай айқын анықталмаған, көптеген тұтыну
бұйымдары оларда қоғамдық меншік болып саналады».
Достарыңызбен бөлісу: