48
2.2 Tijorat banklari risklarini boshqarish bo’yicha xalqaro talablar
(Bazel)
Bank sohasi jahon moliya tizimining ajralmas qismi bo’lib, ushbu sohadagi
mavjud xalqaro nazorat talablarini yanada kuchaytirish, yangi sifat darajasiga
ko’tarilish lozimligini bugungi kunga qadar o’z asoratlarini saqlab kelayotgan
jahon moliyaviy iqtisodiy inqirozi yana bir bor tasdiqladi va davlatlar bank
tizimlari oldiga mazkur sohani isloh qilishning yangi vazifalarini qo’ymoqda.
Bank nazorati amaliyotini xalqaro andozalarga va bank nazorati bo’yicha
Bazel qo’mitasi talablariga mos ravishda tashkil etish maqsadida, 1996 yildan
boshlab Respublika Markaziy Banki Jahon banki va boshqa tashkilotlar bilan
hamkorlikda bank nazoratini rivojlantirishga qaratilgan loyihalar ustida ish olib
bora boshladi.
Bazel standarti 1988 yilda ishlab chiqilgan va amaliyotga 1993-yilda joriy
etilgan. Bazel standartining amaliyotga joriy etilishi tijorat banklari faoliyatidagi
risklarni baholash amaliyotini takomillashtirish yo‘lidagi muhim qadamlardan biri
deb hisoblash mumkin.
Bazel standartini xalqaro bank amaliyotida birinchi bo‘lib, tijorat
banklarining aktivlari to‘rt risk, ya’ni 0, 20, 50, 100 foizli daraja bo‘yicha riskka
tortildi. Ular tarkibiga quyidagilar kiradi:
0 % risk darajasiga ega bo‘lgan aktivlarga, ya’ni risksiz aktivlarga quyidagilar
kiradi:
Tijorat bankining kassalaridagi naqd pullar;
bankning Markaziy bankdagi «Nostro» vakillik hisobraqamidagi pul
mablag‘lari;
Markaziy bankda qayta hisobga olinadigan trattalar;
Tijorat banki tomonidan hukumatning 90 kungacha muddatga chiqarilgan
qimmatli qog‘ozlariga qilingan investitsiyalar (O‘zbekiston Respublikasida
tijorat banklari tomonidan hukumatning qimmatli qog‘ozlariga qilingan
investitsiyalar, ularning muddatidan qat’iy nazar, risksiz aktiv hisoblanadi);
49
Hukumat va O‘zbekiston Respublikasi Markaziy bankiga to‘g‘ridan-to‘g‘ri
talablar va bu emitentlar tomonidan chiqarilgan qimmatli qog‘ozlar;
Iqtisodiy hamkorlik va taraqqiyot tashkilotiga (IHTT) kiruvchi mamlakatlar
hukumatlari va markaziy banklari tomonidan chiqarilgan qimmatli qog‘ozlar,
shuningdek, bu mamlakatlar hukumatlari va markaziy banklariga qo‘yiladigan
boshqa talablar;
aktivlar yoki ularning IHTTga kiruvchi mamlakatlar milliy valyutalariga
denominatsiya qilinib, naqd pul bilan ta’minlangan hamda bankda alohida
cheklab qo‘yilgan depozit hisobraqamda saqlanayotgan qismi.
20 % risk darajasiga ega bo‘lgan aktivlar tarkibiga quyidagilar kiradi:
tijorat bankining boshqa banklardagi «Nostro» vakillik hisobraqamlaridagi pul
mablag‘lari;
hukumatning 90 kundan ortiq muddatga chiqarilgan qimmatli qog‘ozlariga
qilingan investitsiyalar;
flout (inkassatsiya jarayonidagi pul mablag‘lari);
IHTT mamlakatlarida ro‘yxatdan o‘tgan banklar va boshqa depozitar
institutlarning kreditlari, kafolatlari bilan ta’minlangan kreditlar va boshqa
aktivlar yoki ularning qismi;
bankning xalqaro kredit tashkilotlariga bergan kreditlari va boshqa talablari,
shuningdek, ushbu tashkilotlarning qimmatli qog‘ozlari bilan ta’minlangan
talablar.
50 % risk darajasiga ega bo‘lgan aktivlarga quyidagilar kiradi:
ipoteka kreditlari;
IHTT davlatlarida ro‘yxatga olingan depozitar institutlarga nisbatan talablar, shu
jumladan, qarzlar va pul bozori vositalari;
IHTT davlatlarida ro‘yxatga olingan depozitar institutlarning kreditlari bilan
ta’minlangan boshqa barcha aktivlar;
bankning IHTT davlatlari mahalliy hokimiyat organlariga nisbatan talablari,
shuningdek, ular tomonidan kafolatlangan bank aktivlari. Bu talablar va
50
kafolatlar bo‘yicha to‘lovlar alohida loyihalar bo‘yicha tushumlardan emas,
balki yuqorida ko‘rsatilgan tashkilotlar byudjeti hisobidan amalga oshiriladi.
bankning xalqaro kredit tashkilotlariga nisbatan talablari, shuningdek, bu
tashkilotlar tomonidan kafolatlangan bank aktivlari;
joriy bozor qiymatida baholangan va xalqaro kredit tashkilotlari tomonidan
muomalaga chiqarilgan qimmatli qog‘ozlar bilan ta’minlangan aktivlar va
ularning qismlari;
bankning IHTTga a’zo bo‘lmagan mamlakatlarning milliy valyutalariga
denominatsiya qilingan va milliy valyutadagi majburiyatlar bilan qoplangan,
IHTTga a’zo bo‘lmagan davlatlar Markaziy Hukumatlari va markaziy
banklariga nisbatan talablari. Milliy valyutaga denominatsiya qilinmagan va
milliy valyutada moliyalashtirish summasidan oshib ketgan aktivlar qismi risk
darajasi yuqori (100 foiz) bo‘lgan aktivlar qatoriga kiritiladi.
Tijorat banklarining 100 % risk darajasiga ega bo‘lgan aktivlariga quyidagilar
kiradi:
korporativ qimmatli qog‘ozlarga qilingan investitsiyalar;
mijozlarga berilgan kreditlar;
asosiy vositalar;
boshqa aktivlar.
Quyidagi balansdan tashqari aktivlar yuqori riskli, ya’ni risk darajasi 100 foizga
teng bo‘lgan aktivlar hisoblanadi:
bank tomonidan mijozlarning foydasiga ochilgan ta’minlanmagan akkreditivlar;
bank tomonidan berilgan kafolatlar;
forvard tranzaksiyalari;
bank tomonidan berilgan opsionlar va fyucherslar.
Bazel-II ning muhim talablaridan biri yetarli darajada zaxira ajratmalari
bilan ta’minlanmagan bank kreditlarining risk darajasini oshirish talabidir. Ushbu
talabning mohiyati shundaki, kreditning qaytarish muddati tugaganiga 90 kun va
undan ortiq vaqt o‘tgan bo‘lsa, yaratilgan zaxira ajratmasi miqdori kredit bo‘yicha
51
umumiy qarzdorlikning 20 foizidan kam bo‘lsa, u holda, mazkur kreditlarning risk
darajasi 150 foizni tashkil qiladi. Bu esa, muddati o‘tgan kreditlarning brutto
kreditlar hajmidagi salmog‘i nisbatan yuqori bo‘lgan tijorat banklarining
likvidliligiga va kapital bazasining barqarorligiga salbiy ta’sir ko‘rsatadi. Buning
sababi shundaki, birinchidan, respublikamizda kreditlardan ko‘riladigan zararlarni
qoplashga mo‘ljallangan zaxira ajratmalari to‘liq tijorat banklarining xarajatiga
olib boriladi. Bu esa, o‘z navbatida, banklarning sof foydasini kapitallashtirish
darajasining pasayishiga xizmat qiladi. Ikkinchidan, muddati o‘tgan kreditlarning
150% darajasida riskka tortilishi tijorat banklarining riskka tortilgan aktivlari
summasining oshishiga olib keladi. Buning natijasida tijorat banklari kapitalining
yetarlilik koeffitsienti pasayadi. Uchinchidan, kreditlarning asosiy qismi tijorat
bankining “Nostro” vakillik hisobraqamlarini kreditlash yo‘li bilan amalga
oshiriladi. Shu sababli, kreditlarning muddatida qaytmasligi bankning likvidli
aktivlari miqdorining kamayishiga va shuning asosida uning joriy likvidlilik
darajasining pasayishiga olib keladi.
Muddati o‘tgan kreditlarning risk darajasini oshishi natijasida tijorat
banklarining kapital bazasi va ularning likvidliligiga nisbatan yuzaga kelishi
mumkin bo‘lgan salbiy ta’sirga barham berish uchun Markaziy bank tomonidan
tijorat banklarining muddati o‘tgan kreditlariga nisbatan qo‘yiladigan talablar
aniqlashtirilishi va kuchaytirilishi lozim. Fikrimizcha, O‘zbekiston Respublikasi
Markaziy banki tijorat banklarining muddati o‘tgan kreditlarining yo‘l qo‘yish
mumkin bo‘lgan chegaraviy darajasini 5% darajasida belgilashi va unga rioya
qilinishi ustidan nazorat o‘rnatishi lozim. 5% deyishimizning sababi shundaki,
Xalqaro ta’mirlash va taraqqiyot banki ekspertlarining tavsiyasiga ko‘ra, tijorat
banklarida muddati o‘tgan kreditlarning brutto kreditlar hajmidagi salmog‘ining
yo‘l qo‘yish mumkin bo‘lgan chegaraviy darajasi 5 foizni tashkil qilishi lozim.
Xalqaro bank amaliyotida ushbu tavsiya me’yoriy ko‘rsatkich sifatida qabul
qilingan.
Bazel-II standartida operatsion risk bo‘yicha kapitalning yetarliligini
hisoblash uchun uch usuldan foydalanish tavsiya etilgan. Birinchi usul bazaviy
52
indikator usuli, ikkinchi usul – standart usul, uchinchi usul esa, kengaytirilgan
usul hisoblanadi.
Bazel-II talablarida kapitalga nisbatan talabni aniqlashda operatsion risklarni
o‘lchashning 3 ta usuli: baza ko‘rsatkichlari asosida yondashuv, standartlashgan
yondashuv, rivojlantirilgan yondashuvni keltiradi.
Baza ko‘rstakichlari asosida yondashuvda bank operatsion risklarni qoplash
uchun oxirgi uch yilda o‘rtacha yillik yalpi ijobiy foydaning 15% iga teng kapitalni
ko‘zda tutishi lozim. Kapitalni hisoblash formulasi quyidagicha:
Достарыңызбен бөлісу: |