Опыт Республики Казахстан в решении проблем международной безопасности и миротворчества (политологический анализ) 23. 00. 02 политические институты, этнополитическая конфликтология, национальные и политические процессы и технологии

2.Назарбаев Н.А. «Стратегия вхождения Казахстана в число 50-ти наиболее конкурентоспособных стран мира», Астана, 01.03. 2006, Назарбаев Н.А. В потоке истории. - Алматы.-1999. Назарбаев Н.А.Стратегия трансформации общества и возрождения евразийской цивилизации. - Москва.-2000.

3. Токаев К. Под стягом независимости: Очерки о внешней политике Казахстана, Алматы, 1997, Токаев К. Внешняя политика Казахстана в условиях глобализации. Алматы, 2000, Токаев К. Дипломатия Республики Казахстан. Астана, 2001.

4.Назарбаев Н.А. Критическое десятилетие. - Алматы.-2003.- С.60

5. Арыстанбекова А. О новых реформах ООН в сфере миротворчества и разоружения// Analytic – 2007 - №4.-C.17

6. Касенов У.Т. Безопасность Центральной Азии: национальные, региональные и глобальные проблемы. - Алматы, «Кайнар», 1998 - C.82.

1. 
   Вопросы миротворчества в отечественной историографии - Вестник национальной академии наук Республика Казахстан - ­№6, 2009. – Алматы, 2009 ноябрь, сс. 79-82.
   
2. 
   Этапы становления системы миротворчества ООН - Известия национальной академии наук Республика Казахстан – Серия общественных наук – Алматы, № 6, 2009, сс. 92-100.
   
3. 
   К вопросу развития системы международной безопасности в Центрально-азиатском регионе. Вестник. МГОУ. Серия «Философские науки». РФ., ­№ 1-4, 2009, сс.14-19.
   
4. 
   Формирования современного система миротворчество. //Международная практическая конференция: «Современные трансформационные экономическое и социально - политический процессы» РФ., Абакан, - 28-30 октября 2009 г.- сс. 164-176.
   
5. 
   Способы оcуществления ООН миротворных функций // Вестник КазНПУ им.Абая Серии Международная жизнь и политика №1, сс.67-63, 2010.
   
6. 
   Некоторые проблемы деятельности ООН по разрешению современных конфликтов// Журнал НАН Азербайджана, Известия №1, 2010. сс.71-78.
   
7. 
   Деятельности ООН в области прав человека // Вестник КазНПУ им.Абая Серии Международная жизнь и политика №4, сс.44-47. 2009.
   
8. 
   Вопросы организационной системы безопасности и миротворчество в АТР // Вестник КазНПУ им.Абая Серии Международная жизнь и политика №4, 2009, сс.61-65.
   
9. 
   Внешнеполитическая стратегия современного Казахстана // Саясат Policy №10, 2009, сс.47-49.
   
10. 
    Особенности миротворчество в деятельности ООН по регулярных Косовской проблемы» // Вестник КазНПУ им. Абая Серии Международная жизнь и политика №2, 2010, сс.57-61.
    
11. 
    Миротворчество как фактор современной системы безопасности // Вестник МГОУ. Серия «Философские науки». РФ., ­№ 5-9, 2009, сс.153-157.
    
12. 
    К вопросу значимости ОБСЕ в решении проблемы безопасности на Евразийской пространстве //Вестник КазНПУ им. Абая Серии Международная жизнь и политика №2, 2010, сс.73-76.
    
13. 
    Опыт участия Казахстана в деятельности НАТО в рамках программа партнерство во имя мира //Международная практическая конференция: «Современные трансформационные экономическое и социально - политический процессы» РФ., Абакан, - 28-30 октября 2009.- сс. 153-159.
    
14. 
    Н.А.Назарбаев об инновационной политике Казахстана как условие поступательного развития //Материалы республиканской научно-практической конференции «Основные приоритеты и направления реализации послания президента Республики Казахстан Н.А.Назарбаева народу Казахстана «Новое десятилетие - новый экономический подъем - новые возможности Казахстана» КазНПУ им. Абая 29 апреля 2010г. сс.386-390.
    
15. 
    Деятельность Президента РК Н.А.Назарбаева по укреплению региональной безопасности - Республиканской научно-практической конференции «Основные приоритеты модернизации общества в свете послания Президента Республики Казахстана Н.А.Назарбаева народу Казахстана «через кризис к обновлению и развитию», 29 мая 2009г. - Алматы, 2009.сс. 284-288.
    
16. 
    Правовая основа и способы осуществления ООН миротворческой деятельности - Абай атындағы ҚазҰПУ-дың тарих факультеті және оның педагогикалық, ғылыми кадрларды дайындаудағы рөлі: тарихы мен бүгіні - университетаралық ғылыми-теориялық конференция материалдеры 11 желтоқсан 2009 жыл - Алматы, 2009. сс.331-338.
    
17. 
    Вопросы модернизации механизмов миротворческой деятельности ООН - //Материалы Международной научно-практической конференции «Концепция правовой политики Республики Казахстан на период с 2010 до 2020 – новый этап в правовом строительстве», посвященной 60-летию Б.Х.Толеубековой 19 февраля 2010г. – Алматы, 2010. 129-133 бб.
    
18. 
    К вопросу совершенствования механизмов миротворчества ООН - // «Қазақ газеттері» ЖШС-ның 10 жылдығына арналған халықаралық ғылыми-практикалық конференция материалдары.-Алматы, 2010. сс.233-237.
    
19. 
    Вопросы миротворчества в отечественной и зарубежной историографии - Садыковские чтения Научно-теоритическая конференция 25 сентября 2009 года – Алматы, 2009. сс. 230-233.
    
20. 
    К воросу внешнеполитических инициатив первого Президента РК. Актуальные проблемы международного права в свете Послания Президента Республики Казахстан Н.А. Назарбаева «Новый Казахстан в новом мире». Материалы Международной научно – практической конференции 18 апреля 2007 года. сс.171-173.
    
21. 
    Миротворчества через образования //Высшее образование – стратегический ресурс формирования интеллектуальной нации. Материалы ХХХХ научно-методической конференции профессорско-преподовательского состава КазНУ им. аль-Фараби 15 января 2010г. 2 том сс.163-167.
    
22. 
    Исторические предпосылки современной системы миротворчества. //Вестник КазНПУ им. Абая Серия «Исторические и социально-политические науки». № 3 (19), 2009. сс.103-107.
    
23. 
    Бітімгершілік арқылы патриоттық тәрбие мәселесі. //Суверенитет Республики Казахстан и развитие патриотизма. Материалы научно-практической конференции Кызылорда 25-26 марта 2010год, сс.71-78.
    
24. 
    Некоторые вопросы взаимоотношений НАТО и Казахстана (в соавторстве) // Материалы Международной научно-практической конференции «Конституция Республики Казахстан», посвященной 80-летию Г.С. Сапаргалиева 12 июня 2010г. – Алматы, 2010. сс.59-65.
    
25. 
    Вопросы доктрины регионального миротворчества современного Казахстана. //Сборник материалов международной научно-практической конференции «Евразийская доктрина Н.А. Назарбаева: диалог Востока и Запада» Астана, 2008.сс.253-255.
    
26. 
    Проблемы определения приоритетов национальной безопасности РК. //Выпуски в серии «Философские науки». № 14-17, ­ М.: Изд-­во МГОУ.- сс.123-126.
    
27. 
    Некоторые вопросы организации системы безопасности и миротворчества в АТР//Известия НАН Республики Таджикистан, серия «Философия и право» №1, 2010, сс.56-60.
    
28. 
    К проблеме модернизации механизмов миротворчества ООН на современном этапе // Известия НАН Кыргызской Республики №1, 2010. сс.55-59.
    
29. 
    Приоритеты миротворческой деятельности ООН //Материалы Международной научно-практической конференции «Конституция Республики Казахстан», посвященной 80-летию Г.С. Сапаргалиева 12 июня 2010г. – Алматы, 2010.сс.65-68.
    
30. 
    Миротворческие процессы в Евразийском регионе: опыт и проблемы. //Евразийское сообщество. №3,2008,сс.21-24.
    
31. 
    К вопросу становления внешнеполитическая стратегия современного Казахстана (в соавторстве) // Материалы Международной научно-практической конференции «Конституция Республики Казахстан», посвященной 80-летию Г.С. Сапаргалиева 12 июня 2010г. – Алматы, 2010.сс.72-77.
    
32. 
    Особенности миротворческого процесса на современном этапе (на примере деятельности Республики Казахстан) //Высшее образование - стратегический ресурс формирования интеллектуальной нации Материалы ХХХХ научно-методической конференции профессорско-преподавательского состава КаНУ им. аль - Фараби, 15 января. 2010. 2- том, сс.168-174.
    
33. 
    Политика миротворчества в решении проблем региональной безопасности // Мысль, 2006, сс.40-45.
    
34. 
    Актуальные вопросы миротворчества. Монография, Алматы- 2009. с.195.
    
35. 
    Миротворческая деятельность на современном этапе. Монография, Алматы- 2009. с.359.
    

ТҰЖЫРЫМ

Зерттеудің негізі - тәуелсіздіктің даму кезеңінде қауіпсіздік және бітімгершілік проблемаларын шешудегі Қазақстан Республикасының қолданған халықаралық әдісі мен қызметі.

Диссертацияда қазіргі бітімгершілік мәселесінің саяси, тарихи және теориялық-әдістемелік талдау жасалынған әлемдегі және ТМД елдеріндегі бітімгершілік кезеңіне Қазақстан Республикасының қатысуы, қазіргі заманға сай соғыстан кейінгі БҰҰ-да қарастырылатын бітімгершілік мәселесінің қалыптасуы айқындалды. Қазақстандағы қауіпсіздік және саяси тұрақтылықты сақтауда, бірқалыпты ұстау принциптерін нығайту барысында ұсыныстар берілді.

Негізгі әдістердің бірі тарих ғылымдарының әдістерінен тыс қауіпсіздік бойынша зерттеулер және стратегиялық зерттеулер әдістері, халықаралық құқықтағы заң ғылымдарын қолданатын әдістерді енгізетін халықаралық қақтығыс эволюциясын зерттейтін бітімгершілік пен қақтығыстарды қарастыратын пәнаралық әдістемелер болып табылады.

Бұл пәнаралық әдістемеге заң ғылымы мен халықаралық құқық, стратегиялық зерттеулер әдістері мен қауіпсіздік шаралары бойынша зерттеулер жатады. Диссертацияның теориялық бағдары болып табылатын ең негізгі бағытты ұстанатын қауіпсіздік және бітімгершілік мәселесін шешудегі теориялық модельдерді қарастыратын конструктивизм, либерализм, ғылыми реализм негізі болатын шетел, ресей және отандық ғалымдардың фундаментальды және концептуалды еңбектері пайдаланылды.

Диссертантқа аталған әдістерді қолдану бітімгершілікті жалпы дамыту мәселесіндегі жеке проблемаларды қарастыру сияқты, жалпы процестегі мәселелерді шешуде де нақты шешім қабылдауға және практикалық ұсыныс жасауға да қолданылды.

- Жаңа тарихи жағдайларда дәстүрлі бітімгершілік сипаты анағұрлым өзгерген, БҰҰ тек тәуелсіз елдердің арасындағы қақтығыстарға араласып қоймай, ішкі этносаяси қақтығыстарға араласатын болды, сонымен қатар азаматтық соғыстарға да қатынасады. Тәуелсіз мемлекеттердің ішкі істеріне бітімгерлердің басып кіруі нейтралитеттің бұзылуы мен жалпы аймақты пайдалана отырып күш қолдануға дейін барады.

- Бітімгершілік қызметінің мәселелері өзгерді: бұрын олардың мәселелері бақылау мәселерімен ғана шектелсе, нақтырақ айтқанда, екі жақты қақтығысты басылуын қадағаласа, қазір мысалы, Ирак, Ливия, Либерия, Сомали елдеріне талдау жасасақ, қазіргі таңда базалық бітімгершілік қызметі кеңейген: бітімгершілік саласынан тыс, мысалы, елдегі экономикалық және саяси жүйені қайта құрастыру, сонымен қатар, жалпы сайлау жүргізу жұмыстарын қамтитын болған. Қазіргі кезеңдегі бітімгерлік күштердің негізгі мақсаты тайталастыққа әкелетін жағдайларды жоятын ішкі саяси ережелерін тұрақтандыруға бағытталған.

- БҰҰ-дың бітімгерлік қызметінің эволюциясы «суық соғыстан» кейінгі нақты кемшіліктері мен шектеулі мүмкіндіктерін анықтады, бұның басты себебі халықаралық ахуалдың өзгеруі және қақтығыстардың санының көбеюі жағдайында БҰҰ институтына әлемдік қауымдастықтың ұсынған талаптарының өсуіне байланысты. Соңғы жағдай бітімгерлік қызметінің қайта құрастыруды, жаңа тарихи жағдайға бейімдеуді көздейді.

- Бітімгершіліктің қазіргі механизмі ауқымды қауіпсіздік ұйымы ретінде алдымен БҰҰ қайта құрастыру мәселелерін актуалдандыратын халықаралық-құқықтық қамтамасыздандыруға сәйкес талап етеді. Әлемдік қауымдастықтың даму тенденциясы ХХ ғасырдың екінші жартысыныда қалыптасқан бітімгершіліктің барлық институттары мен механизмін саналы түрде өрістету қажеттіліктерін анықтайды.

- Бітімгершілік «суық соғыстың» аяқталуынан кейін жетекші әлемнің ірі мемлекеттерінің әсерімен қақтығыстарды қалыпқа келтірудегі өздерінің ішкі нақты саяси мақсаттарының жетістікке жетуінің құралы ретінде қарайтыны жиі кездеседі. АҚШ, НАТО елдері мен Қытай «терең каскаларын» БҰҰ қолдауымен ұлттық мүдделерін іске асырудағы жаңа құралы ретінде бітімгерлік қызметті қарастыра отырып, әлемдегі өздерінің ықпалын көтерудегі жүйенің экскалациясы үшін пайдаланатын болды.

The methodological and theoretical basis of the thesis. The thesis uses common scientific (analysis, synthesis, observation, modeling and forecasting, etc.) methods of cognition and the resulting cross-disciplinary and public-scientific methods of research: historical-philosophical, systematic and structural, Comparative specifically sociological, political science proper principles and methods of cognition of social phenomena.

One of the main methods is an interdisciplinary approach to the problems of conflict and peacemaking, which in addition to the methods of historical science that studies the evolution of international relations and includes the methods used in legal theory in international law, the methods of strategic studies and security research. The theoretical orientation served as the fundamental work and conceptual development of foreign, Russian and local scientists under the existing pillars - of scientific realism, liberalism and constructivism, the present theoretical model to address peacekeeping and security. Application of these methods allowed the candidate s research as the most common processes, as well as more specific problems of modern peace-making, make concrete conclusions and propose practical recommendations.

Provisions for protection: - In the new historical conditions changed significantly the nature of traditional peacekeeping, where the UN has been actively intervene not only in conflicts between sovereign states, but in their internal ethnic and political conflicts and to take part in civil wars. The intervention of peacekeepers in the internal affairs of sovereign states in some cases accompanied by the use of force, violation of the neutrality and territorial integrity.

- Changes were and challenges of peacekeeping: in the past, they were characterized mainly decision observational tasks, ie monitoring of implementation of the conflicting parties of the ceasefire, then, for example, analysis operations in Iraq, Libya, Liberia, Somalia shows that these basic functions of peacekeeping today have increased considerably: they include such distant from the area of peacekeeping, such as reforming the political and economic system in the country and general elections. The purpose of the major peacekeeping efforts at the present stage is aimed at stabilizing the domestic political situation, to eliminate the causes that led to the confrontation.

- The Evolution of UN peacekeeping after the Cold War has revealed some of its shortcomings and limitations, this is mainly due to increasing demands by the international community to the institution of the UN in the changed international situation and the emergence of a large number of conflicts. The latter would require substantial reform of peacekeeping, as soon as possible its adaptation to the new historical situation.

- Current arrangements peacemaking requires an appropriate international legal basis, which, in turn, actualizes the problem of reforming the UN as a global security organization. Trends in the world community to clearly define the need for conscious improvement of mechanisms and institutions for peacemaking that had formed in the second half of XX century, because, in spite of the significant processes of international integration and economic cooperation, the potential for conflict of the modern world is far from exhausted.

- After the Cold War, peacekeeping efforts of leading world powers of the means of peaceful settlement of the conflict often becomes a tool for achieving their specific foreign policy goals. U.S., NATO countries and China began to use the "blue helmets" to escalate their sphere of influence in the world, looking at peacekeeping as a new means of realizing the national interests of the flag and the UN sanctions.

- Foreign Policy of the Republic of Kazakhstan, successfully directed Nursultan Nazarbaev, has passed its infancy and has firmly established itself as an integral part of policy of Kazakhstan in the new historical conditions.

- Peace-building as one of the main priorities of Kazakhstan's foreign policy, promotes positive change in the region, and in the domestic politics of the republic, creating a favorable climate for attracting financial, technological and innovative resources, the further democratization of society.

- The importance given to issues related to regional cooperation in Central Asia. Regional conflicts, implicated in various problems of the modern world contain a threat to the world community, capable of blowing up the whole system of international security and the need to improve the full range of peacemaking.

- Republic of Kazakhstan, as an active member of the international community, initiated and practically has been working on the development of the CICA has developed a program of the OSCE chairmanship, heralding peace in its foreign policy priorities, needs today to broaden and deepen efforts to preserve peace, security and stability.

- Initiative and a special activity of our Head of State Nursultan Nazarbayev in the field of peacekeeping, requires the political and intellectual elite of the republic develop specific methods and mechanisms for their implementation.