23
пайдаланып отырған. Қазақ өлеңi ежелден ұйқасқа бай. Халық поэзиясынан
елеулi орын алатын қайым өлеңдер, сүре айтыс пен түре айтыс, жырдағы
шұбыртпалы ұйқас – осының барлығы төл әдебиетiмiздегi өлең ұйқасының ,
әсiресе, етiстiктi ұйқастың аса бай әрi көне екендiгiнiң кепiлi. Дегенмен
қазiргi ақындардың қарабайыр
болып көрiнуден тартынып, жалғаспалы
ұйқастан саналы түрде қашқақтайтыны аңгарылады. Есенғали Раушанов
поэзиясында аталмыш әдiстiң қалыпты түрде қабылданып, қажеттi тұста
қолданылуы ақынның «көркемдiктiң басты бiр шарты - қарапайымдылық»
екенiн ескерумен болмысына бiткен табиғилықтың
көркемдiк әлемiнде
көрiнiс табуынан туындаса керек.
«Сарыөзек» - төл әдебиетiмiздегi тарихи тақырыпқа жазылған
шығармаларының iшiнде елеулi орын алатын дара бiтiмдi поэма. Әр өлеңiне
алғашқы және соңғы туындысындай жауапкершiлiкпен әрi сүйiспеншiлiкпен
қарайтын ақын бұл поэмада да таптаурын соқпақты шиырлаудан аулақ.
Шеберлiгi шыңдалып үлгерген автор көркем параллельдердi еркiн
қиюластыра бiледi. Тарих қойнауында қалған кезеңдерде сармат ауылдарына
Батразд салған қанды қырғыннан пайда болған қара оба осы сұмдықты
түсiнде көрiп жатып, оянып кетедi. Оның үстiмен
даланың дара
перзенттерiне жасалатын келесi қастандықтың құрбаны – Салық Бабажанұлы
келе жатады. Батразд пен сармат көсемiнiң арасындағы диалог генерал-
губернатор Крыжановский мен сотник Салықтың сұхбатының көне күндерде
қалған сiлемi iспеттi әсер қалдырады. «Бiздiң дала ашылып келгенге – алақан,
жұмылып келгенге – жұдырық… Арам ниеттiлер менiң жерiмнен өтпейдi» -
кешегi сармат көсемiнiң сөзi – бүгiнгi Салықтың да ой-түйiнi. Қара құрым
сармат ауылын қырып сап, қара қорым - қара обаға айналдырған Батраздың
қылмысы ашылмасына кепiлдiк болар демеуi – «бұлардың салтында моланы
ашуға да, жаңғыртуға да болмайды». «Қазақта қарғыс атқыр тағы бiр ұд,
Қағынып туған екен жатырынан» деп тiсiн қайрап жүрiп, Салықты у берiп
өлтiрткен генерал-губернатордың адьютанты да: «Өлiктi тексерту де,
қайта
ашу да, бұл елдiң салтында жоқ» дейдi миығынан күлiп… Сарыөзен
арнасынан асып, буырқана тасығанда қара оба опырылып құлап,
жалаңаштанған сармат сүйектерi Батразд қырғынының тарихи құпиясын
ашты. Салық өлiмiнiң сыры «Сарыөзен» поэмасы арқылы ашылады…
Орынды әрi тың детальдар – бақсы ойыны мен тас мүсiн хикаясы
поэманы мазмұндық
тұрғыдан байытып қана қоймайды, бас қаһарман
бейнесiн тұлғаландыра түсуге, кейiпкерлер характерiн жан-жақты ашуға
қызмет етедi. Сайын даланың сенiмi, сыйынғаны мен сүйенгенi –
бақсылықты болмысы жаттана бастаған Салыққожа «гипноз», «шамандық»
деп қабылдайды. «Әрi ғалым, әрi нағыз ғарiп ер, Аша алмады өз қолымен
түндiгiн»: сана сергелдеңiне түсiп, қара тастан құпия iздеген ол тас мүсiндi
география қоғамына жөнелтедi:
Достарыңызбен бөлісу: