Ойлау тарихы
Ойлау тарихы адамның пайда болып, дамуының тарихымен байланысты.
Ойлау – қоғамдық-тарихи қалыптасқан адам миы қызметінің жемісі. Ойлау
мен тіл өзара терең байланыста, тіл – адам ойлауының құралы. Адам ойы сөз
арқылы өрнектеледі, сөздің ар жағында ой жатады. Сөз бен ойды теңестіруге
болмайды, алайда сөзсіз ойлау іске аспайды, ой айтылмай, үнсіз тұншығады.
Ойды үнсіз
іштегі сөз деп, тілді дыбысталған ой деуге болады. Ойлау тек
табиғи тіл арқылы ғана емес, жасанды тілдер (мысалы, абстрактылы
математика тілі немесе нақтылы-бейнелі «өнер тілі») арқылы да іске асады.
Ойлау күрделі тарихи-әлеуметтік
құбылыс болғандықтан, оны зерттеумен
көптеген ғылымдар – психология, логика,
таным теориясы, лингвистика,
кибернетика, физиология,
т.б.
шұғылданады.
Философияда
ойлау
белсенділігі,
логикасы
туралы
мәселелер
қарастырылып,
оның
ақиқаттылығының өлшемі зерттеледі. Бұл мәселелер философия тарихында әр
түрлі тұрғыда (материалистік және идеалистік, рационалистік және
эмпирикалық,
априорлық
және
апостериорлық, диалекттік және метафизикалық, т. б.)
зерделеніп, ойлау
жөнінде әр түрлі ілімдер орын алған. Ойлау тек адамға ғана тән қабілет ретінде
оның шынайы адами болмысының қайнар көзі әрі басты құралының бірі, адам
еркіндігінің мүмкіндігі мен шындығының кепілі болып табылады.
[1][2][3]
Достарыңызбен бөлісу: