- науқасқа жай емдейтін “объект” деп қараудан сақтайды.
Эмоционалды тұрақтылық - дəрігерге “психологиялық стрестен”,
науқастармен қақтығысып қалудан қорғайды. Дəрігердің
эмоционалды
тұрақсыздығы, науқастың оған деген сенімін жоғалтып қана қоймай, оларды
шаршатады, көңіліне күдік туғызып, тіптіқорқытады. Керісінше, дəрігердің
бірқалыптылығы мен эмоционалды тұрақтылығы, сабырлылығы науқаспен
сенімді қарым-қатынас орнатуға көмектеседі.
Эмпатия - бұл дəрігердің науқас қиындығына ортақтасуы, терең сезінуі,
науқас күйзелістеріне өзіндік психологиялық тұрғыда “қатысуы” болып
табылады. Эмпатия үш түрлі компоненттен тұрады:
1. Идентификация механизміне негізделген эмоционалды эмпатия.
2. Интеллектуалды процестерге негізделген (салыстыру, талдау)
танымдық эмпатия.
3. Ішкі интуицияға сүйенетін предикативті эмпатия, яғни басқа адам
туралы көзқарасты болжай алу қабілетінен көрінетін эмпатия.
Эмоционалды түрде ортақтасу - науқаспен психологиялық контакт орнатуға,
ол туралы толық, əрі нақты мəлімет алуға, науқасқа жазылатынына деген
сенімді ұялатуға, науқастың дəрігер кəсібилігіне деген сеніммен қарауына
көмектеседі;
Дəрігердің эмпатиясы - науқастың субъективті сезімдерінің, аурудың
объективті клиникалық сипатына сəйкес келмеген жағдайында көмектеседі.
Достарыңызбен бөлісу: