Қанын төгіп, қалды қорғап ақыры
Аман-есен табыс етті ол маған
Әр күніне, әр айына, жылына
Ғасыр жүгін арқалатып, жырыма айналдырдым
Сондықтан да мен оны салтанатпен
Ұсынармын ұлыма,- деп, туған жерін аталарымыздан алған эстафета таяқшасы секілді ұрпақтан-
ұрпаққа жеткізу керектігін керемет жеткізеді. Бұл туралы Елбасымыз да өзінің «Ұлы
даланың жеті
қыры» мақаласында күллі түркі халқының Отаны болған туған жерімізді көзіміздің қарашығындай
сақтап, түрлі жобалар арқылы тарихымызды тануға шақырды. Дәл осылай ақын армандағандай, Ұлы
даламызды келер ұрпаққа аман-есен табыстайтын боламыз.
Ұлы даланың бір перзенті ретінде мен де сөзімді:
Сені соқыр ету үшін әуелі
Ою керек мына менің көзімді
Тисе біреу намысыңа
Шыдамын былай қалып анық
Қорғап тұрарың
Сен саңырау болу үшін әуелі
Біту керек мына менің құлағым
Шығармайын дыбысыңды, дымыңды
Деседе кім өшіре алмайды үніңді
Сені мылқау ету үшін әуелі
Кесу керек мына менің тілімді!- деп ақынның жыр шумақтарымен аяқтағым келеді.
Достарыңызбен бөлісу: