1. Тарихнама дегеніміз тарихи ой–пікірдің тарихы. Философия тарихы, әлеуметтану және қоғамдық ой–пікірдің тарихымен сабақтасып жатыр.
2. Тарихнаманың ауқымы кең. (А.Л. Шапиро, С.О. Шмидт, Л.В. Черепнин) Оған тарихи білімнің тарауы, өткен заман уақиғаларының көркем әдебиетте, өнерде көрініс табуы, яғни тарихнама дегеніміз тарихи білімнің тарихы.
3. Тарихнама – тарих ғылымының тарихы (А.М. Сахаров, М.В. Нечкина, Е.Н. Городецкий и др.). Бұл пікірлердің барлығына да қосылуға болады. Өйткені, тарихнама ғылымының дамуына әсер еткен факторлар әрқилы. Осы күні ғалымдардын көпшілігі Кеңес заманының белгілі тарихшысы А.М. Сахаровтың концепсысын ұстанады. Ол дискуссияны қортындылай келе тарихнама пәніне мынандай анықтама берді: «Под историей исторической науки понимаем процесс развития историической науки и всех её подсистем, а под историографией – науку, изучающую этот процесс. Таким образом, в широком смысле историографией называют специальную историческую дисциплину, которая изучает сложный, многогранный и протииворечивый процесс развития исторической науки и его закономерности».
Дегенмен Мәскеу университетінің профессоры И.Ковальченконың «Методы исторического исследования» монографиясындағы тарихнама анықтамасы көңілге қонымды. Ол тарихнама пәнінің мынандай нұсқасын ұсынады:
1.Историография как совокупность научных трудов о какой либо проблеме или периоде, общественно–исторического развития (историография народничества и т.д.). В этом случае под историографией понимается вся историческая литература, созданная по данному вопросу на протяжении времени его научного изучения;
2.Историография как совокупность исторических трудов, созданных в ту или иную эпоху, на том или ином этапе исторической науки безотносительно к их тематическому содержанию (историографии советского общества);
Достарыңызбен бөлісу: |
