Поезднинг боласи

Баҳорги таътил пайти

Шаҳарга келган Сайфи

Трамвайда юрганин

Мақтаб дер холасига:

• 
  Маза қилиб миндим-да
  

Дадам билан бир куни

Бозорга бордим.

Кўриб минг хил нарсани

Ҳайратда қолдим.

Бозорчилар тизилиб,

Туришар қатор.

Қўйиб олдиларига

Ҳар хил мева, мол.
Улар бари дадамни

Танир эканда,

Олдиларидан юриб

Ўтаётганда.

Келинг, бундан олинг, деб

Қилишди таклиф.

Бизчи, фақат керагин

Олдигу қайтдик.

Ҳой, Тарози,

Тарози,

Бўлма мендан

Шеър ёзяпман

Сенга ҳам.

Конфетдан торт

Менга ҳам.
БОТИРНИНГ ХАЁЛИ

Қув илонни белимга

Боғлаб қилсам белбоғча.

Тимсоҳнинг терисидан

Бўлса иссиқ қўлқопча.
Оқ айиқ терисидан

Кийсам момиқ қалпоқча.

Юлиб, шернинг ёлидан

Қилсам жунли пайпоқча.

Эҳ, Қарғавой, Қарғавой,

Куйдирасан димоғни.

Бериб ўтирибсан-а,

Оғзингдаги пишлоқни.

Афсуски, сендайлар кўп,

(Қолар мудом кулгига).

Шунинг учун доим тўқ—

Юрар маккор Тулкилар.


СУРАТГИР ҲАЗИЛИ
Одамлар хўб ясаниб

Ҳузуримга киришар.

Сўнг қаршимда (ҳурматда!)

Сукут сақлаб туришар.

Шу холос «кароматим».

Улар-чи, менга қараб

Сурат бўлиб қолади.

Чойнак дўстим, не учун

Бурнинг доим осмонда?

Ҳа-а, биламан, оғзингга

Қуйиб турар Қумғонлар.
Лекин менга керилма

Жилмасдан шу ўрнимдан,

Ичганингни барини

Тортволаман бурнингдан.

Ифлос қилманг ҳовлини,

Ҳой, бетартиб болалар.

Кўрки бузилса унинг,

Қараб турмас опалар.
Сизни койишар, мен-чи,

Хўб кўраман кунимни;

Ишлатишар воҳ, роса

Ерга ишқаб бурнимни.

• 
  Бағрингга ўқ тиқилган,
  

Болакайдай пилдираб

Югурасан, Ғилдирак.

Недир бунинг сабаби?

• 
  Олис манзиллар сари
  

Билинмас ўқ, оғриқ ҳам.

Эргашиб яхшиларга.

Кўз тикиб манзилларга,

Интилиб яшасанг, бас,

Сени ўқ ҳам йиқолмас!

Уни футбол тўпидай

Сира қувиб юрмаслар.

Бебошу саёқ эмас,

Тепкилашиб урмаслар.
Ерга қўймасдан уни

(У кўп ёқимтой тўп-да),

Қўлдан-қўлга олишиб,

Алқашар отиб кўкка.

Кулманг, ота-бобомиз

Сал саводсиз бўлишган.

Агар биз қичқирмасак,

Тонг отмайди дейишган.
Тан оламиз: бизсиз ҳам

Ҳар доим тонг отади.

Лекин, бу кўҳна олам

Уйғонолмай ётади.

Арқон узаниб ётар

Чўрт узилиб белидан.

Жаврар туролмай эгар

Қулаб тушган еридан.
Парво қилмай тик қозиқ

Мақол айтар қаққайиб.

«Ўз қозиғин топади

От айланиб-айланиб!»

Сен борки, нон—ҳаёт бор,

Жон тандиржон, ўлма сан.

Лекин лекин бунчалар

Оғзи очиқ бўлмасанг.
Куйиб-пишиб қоласан

Қийнаб ширин жонингни,

Узиб олиб кетарлар

Оғзингдаги нонингни.

У қандларнинг

Энг сози.

Баридан зўр—

Хўрози.
НАРВОННИНГ АРМОНИ

Чиқади—тушади,

Чиқади—тушади нечалар.

Тураман елкамни тутиб жим

Том ўзи қанақа экан-а?

Бир бор, бир боргина кўрсайдим.

Сув келади кўпириб,

Айланасан ўргилиб.

Бекоргамас, оласан

Пақирчангни тўлдириб.
ТЎЙДА

Қўш калтакка чидолмай

Дод-вой солар Ноғора.

Парво қилмас Одамлар,

Ўйин билан овора.
ЖАРЧИ

Кекирдагин чўзиб кўкка

Бақирар карнай.

Одамларни базм-тўйга

Чақирар карнай.
ГЎЁ

Туриб-туриб тўсатдан

Жиринглайди телефон.

Эслаб ҳазил гапларни

Ҳиринглайди телефон.
ЧУМОЛИ

Доим уйга бир нима

Ташигани-ташиган.

Яхшиям миттигина,

Филдай эмас, яхшиям...
ҚАЛАМ

Бекор уринар улар,

(Билмайди, эҳ, билмайди),

Сени синдирмоқ мумкин,

Лекин эгиб бўлмайди.
ДАРЁ

Икки ёқдан икки қирғоқ—

Исканжаси ёмон-да.

Нима қилсин шўрлик, кетмай

Боши оққан томонга.
Айтишув

— Тоштовоқда бош кўрдим?

— Тошбақа у, тошбақа.

— Ёй устида той кўрдим?

— От тақаси, от тақа

— Тумшуғуда думи бор?

— Фил бўлади, фил-ку бу!

— Ҳайвоннинг энг шуми бор?

— Тулкивой-да, тулки у.

— Елкасида қўш чўққи?

— Туядир у, туядир.

— Боласи той – бир шўхки?

— Биядир у, биядир.
.... Билимдонни болам деб

Эли дилдан суяди.

Бобом – сайёҳ кемаси,

Бувим – эртак китоби.

Аям – қанд фабрикаси

Дадам – “Ўқи!” хитоби.

Акам – кўрсаткич бармоқ,

Укам – сир очар, тилмоч.

Ўзим – муштдайман, бироқ,

“Ҳунар”ларим бир қулоч!

Сиз, кўнглингиз бўлсин тўқ,

Жимсиз-ку, сизга гап йўқ!


ТУНГИ ОСМОНГА БОҚИБ
Баҳор кезар еру кўкда,

Ҳатто осмон тоқи гуллар.

Юлдузлар-кўк майсазорда

Бодраб чиққан қоқигуллар.

Торда бор-да қўш қорин.

Ноғорада меш қорин,

Чилдирмада бўш қорин,

Сурнайда йўқ ҳеч қорин.
КЕТМОН

Ишлар саҳардан то кеч,

Ором нима билмайди.

Тун чоғи ухласа ҳам,

Тикка туриб ухлайди.
ЎТЛОҚДА

(митти репортаж)

Куйлар Эшак:«ҳангу ҳанг!!»

Тинглар қозиқдай қотиб

Юмронқозиқ ҳангу манг.

Бўлма тўмтоқ, дўстгинам.

Бошинг ўткир бўлмаса,

Ейсан тўқмоқ, дўстгинам.

Жуда равшан кўраман

Келажакни, дунёни.

Асли инсондан аввал

Кашф этганман метрони.
СОАТ

Хивич билан

Кимсани

Ҳайдаб солган

Айлантириб

Милларин,

Вақтни қувар

Илгари.

ПЎКАК

Пўкаквой

Шундоқ

Турар

Бирор текинхўр

Балиқ

Илинса,

Рақсга тушар

Муғомбир.
БОТҚОҚ

Сахий, вазмин

Ер каби

Тутиб

Кўтаргинда

Мард бўлиб

Сенга

Қасддан

Пастга,

Хорсан,

Меҳр, эътибордан

Ўз лойингга

Ботасан,

Ётасан.
ЕЛКАННИНГ ДЕГАНИ

Шамол-довул

Бошланса

Бошларга.

Кўкрагимни

Кераман,

Бераман.

Даҳшатлар,

Қуёш кулса фалакда,

бир чеккага

Отарлар

Ғижим бўлиб

Ҳеч кун тегмас

Елкамга,

Шундай шўрлик

Елканман.
ТАНБУРНИНГ СКРИПКАГА ДЕГАНИ

Ўзи сени аввалдан

Ўргатишган эркалаб,

Куйлайман деб, дик этиб

Чиқволасан елкага.
Биз ҳам куйлаймиз, бунда

Ўтирмаймиз ялпайиб,

Бундоқ пастроқ тушгинда,

Кетма бунча талтайиб.

Ўзингни шоҳ санайсан,

Қўниб олиб бутоққа.

Кўрардим сайрашингни

Тушсанг мендай ботқоққа.

Агар ростдан бўлсанг зўр,

Ботқоқда бир сайраб кўр.
СИЧҚОННИНГ ЭЧКИГА ДЕГАНИ

Енгилтакликда, дўстим,

Аждодингга тортдинг-а,

Мақол айтишдан авввл

Қара орқа-олдингга.
Балки мен ғалвир боғлаб,

Димоғимни чоғларман.

Сен-чи, ўша ғалвирни

Қаерингга боғлайсан?

Меникидай меҳнатдан

Қақшамас, йўқ суягинг.

Жаврайсан, ўз ҳолига

Қўймай жағу иякни.
Гап-сўз бўлса қоп-қопу,

Ишга келса, тормоз-да.

Бажарасан ҳар ишни

Фақатгина оғизда.

Тўплаганинг бор-йўғи

Икки уюм хас-хашак,

Дарров чўзилиб олиб

Ётганинг не, Хашхашак?
Шунча ерни ағдариб,

Ўтирмасдан яна, кўр;

Ишлайман, деб,
Б

Е

Л

У

Р

Т и К к а

У н

Р а

А ў

Бир полвон бор забардаст,

Тан жони нақ темирдан.

Қўлингиз чўзсангиз, даст

Узиб олади ердан.

Келинг, кўрмоқ бўлсангиз

Унинг келбат-сиёғин.

Ана у полвон —

Т У Р Н И К

У Е

А И

Оёғин.

Осмонўпар уйларда.

Қуриб берган уларни

Бизга ишчи каранлар.

Қўярдим, дер Сожида.

Ҳув

К р а н

т н

р

м

б о ш и г а

• 
  Ким тўполон қилди, Нор?
  
• 
  Ҳеч ким.
  
• 
  Сен айт-чи, Алим?
  
• 
  Ҳеч ким қувлашгани йўқ.
  
• 
  Наби?
  
• 
  Мен ҳам кўрмадим.
  
• 
  Яхши эмас, ҳеч йўқса,
  

Орангизда йўқ экан.

Кўрмадим ростгўй мардни.

Лекин қинғир иш изи

Қолар албат бир жойда.

Барчангизни кўрган бор

Бу гувоҳ ҳу Тошойна.

Шундоқ айтиб турибди

Қани бир тона кўринг!
О П П О Қ

Й а

А қ

Ю т

И а

Ана, кўринг

Бу тоққа яхшилаб боқ,

Нега унинг боши оқ?

Диққат қилсанг топасан,

Кийган у

ОҚ

П а

п

О о

Ювмай қўйган қотириб.

Ётар оғзидагини

Чивинларга олдириб.

Кўзинг очиб бола-ей,

Талар, ҳатто чизинлар

ғ з

чиқ
ФУТБОЛ

Ҳарфлар ўйини жуда

Қизғин этмоқда давом.

Ана тўпни тепди «К»

Зарб билан рақиб томон.

Тегиб қайтди у. Аттанг

Ана, «П»га ёрдамга

Келар «Т» ён тарафдан.

Ҳозирча дуранг ҳисоб.

Ғоят хавфли вазият

Яна шу «К»да Т

КОП
ШЕРЗОДЖОН БИЛАН САВОЛ-ЖАВОБ

(туркум)
— У нима уй ичида уй қуради

У нимадир оёғи йўқ, юради?

— Қалдирғоч уй ичида уй қуради.

У илондир оёғи йўқ, юради.

— У нимадир халтасида боласи,

У нимадир ёнғоқ чақар болғасиз?

— У кенгуру халтасида боласи,

У олмахон ёнғоқ чақар болғасиз.

—У нимадир тарози йўқ, тоши бор,

У нимадир подшо эмас, тожи бор?

• 
  У тошбақа тарози йўқ, тоши бор,
  

— У нимадир қанотлари гуллаган,

У нимадир доим бўри қувлаган?

• 
  У товусдир қанотлари гуллаган.
  

• 
  Қайдан билдинг бусаволлар жавобин?
  
• 
  Қўлимдадир, дада, доим китобим!
  

ГОҲ ЕР, ГОҲ КЎКДАН САВОЛ

• 
  Учиб юрар жонли гул?
  
• 
  Капалакда, капалак.
  
• 
  Осмондаги рангли йўл?
  
• 
  Камалакда, камалак.
  
• 
  Айланиб юрар доим?
  
• 
  Ғилдирак-да, ғилдирак.
  
• 
  Булутлар солган шовқин?
  
• 
  Гулдирак-да, гулдирак.
  
• 
  Осмондаги момомиз?
  
• 
  Оймомо-да, Оймомо.
  
• 
  Серневара бобомиз?
  
• 
  Бойбобо-да, бойбобо.
  
• 
  Чақмоқ қайда гуллайди?
  
• 
  Осмонда-да, осмонда.
  
• 
  Шуларни ким билмайди?
  
• 
  Ўқимаган нодон-да!
  

ДЎСТЛИК

Сирлашайлик, кел дўстим.

Буюк орзу йўлида

Бирлашайлик, кел дўстим.

Бу ватан, шу ватан,

Яшнасин бўлсин чаман.

Бир-бировни ёқлайлик

Асрайлик, ардоқлайлик.

Камолга етказган халқ

Ишончини оқлайлик

Она халқ, она халқ

Омон бўлсин ҳамма вақт.

Диллар дилларга пайванд

Юксаламиз ,ўсамиз

Ҳеч кимдан бўлмаймиз кам.

Келажак келажак

Албат буюк бўлажак .

ШИКОЯТ ДАФТАРИ

(туркум)
ҚЎЙНИНГ ШИКОЯТИ
Эчкивой билан яшаш,

Рости, тегди жонимга.

Бигиздай шохларини

Ниқтаб турар қорнимга.

Танлаб, аввал у ейди.

Бир гап десам, шохларин—

Ўқталиб, «жим бўл!»— дейди.

Бунча золим бўлмаса?!

Қийин экан яшамоқ,

Бошда шохинг бўлмаса!

Ҳали мен билан бирга

Яшамасдан уч ой ҳам

(Бу қандай бетамизлик?)

Қўй қилибди шикоят.
Ҳаёт серўт яйловмас,

Етмас гоҳ ҳатто янтоқ.

Сабр қилиб борига

Бўлиш керак оғирроқ.

Сал-пал хато ўтгандир.

Нуқсонимиз йўқ эмас,

Тузатамиз—кетади.

Бўлмасин-да, бахил у,

Ҳурмат қилсин ҳеч йўқса

Соқолимни ахир у.

Чўл-саҳрода юраман,

Чанг-ғуборгакўмилиб.

Иложи бўлса ҳар кун

Турар эдим чўмилиб.
Қандай соз тоза юрмоқ,

Тозалик—соғлик демак.

Шундай десам, баъзилар

Кулишар қилиб эрмак.

Орзу қилсам ҳаммомни?

Товуқларга сепилган

Дон-дундан есам бир оз.

Шунга ҳам қўймай, мени—

Қувар қизғанчиқ хўроз.
Кичкина қоринчам бор

Бўлмаса бунча бахил?!

Еган билан семириб—

Ботмон бўлмайман ахир!

Орзуларим кўп эди,

Истардим сомон йўлин.

Ҳеч иложим йўқ энди,

боғланган икки қўлим.

Энди Сомон йўлини

Тушда кўраман, бешак.

Қайга ҳам борар эдим

Йўлбошчим бўлса Эшак.
ОШҚОВОҚНИНГ ШИКОЯТИ

Ўйламасдан бир гапни

Айтавер Мирсаид.

Мен бекорга пуштада

Ётмайман-ку ишшайиб.
Хўб мазали қиламан

Одамларнинг ошини.

Нечун менга ўхшатар

Норбўтанинг бошини?

Биримиз Ит бўламиз,

Биримиз Мушук—Бароқ.

Неча йилки, бир уйда—

Яшаймиз аҳил-иноқ.
Лекин эгаларимиз—

Наби билан Гулойим—

Ака-сингил бўлса ҳам,

Уришиб юрар доим.

Уларни ўғил-қизлар,

Хафа бўлиб кетамиз

Буни эшитиб бизлар...

Ерда ётган ҳар тошни.

Тергайдиган киши йўқ,

Бу бетамиз бебошни.

Тузатишга чопади.

Ахир уста унгамас,

Михни менга қоқади.

Ҳар жойда, ҳар бир ишда,

Тартиб бор, вақт-соат бор.

Якшанба, дам олиш ва,

Таътил деган роҳат бор.
Менга ёзу қишда ҳам,

Ҳаловат йўқ, тиним йўқ.

Якшанба ҳам ишдаман,

Ҳордиқ олар куним йўқ.

Келиб дала майдонга.

Меҳнат интизомини,

Бузаётган деҳқонга.

Куй таралар сиз учун,

Тинглаб мазза қилгайсиз.

Ва лекин бу биз учун,

Қийинлигин билмайсиз.
Хўп эзишар гармонни,

Торни чертиб туришар.

Мени эса аямай,

Тарсакилаб уришар.

Сизни хурсанд қилдик-у.

Қийналсак ҳам ажойиб,

Куй тарата билдикку.

Дўконларда турганда,

Топ-тоза эдим мен ҳам.

Тагимдан ўт ёқдилар,

Қорайди оппоқ танам.
Менда пишган овқатни,

Мазза қилиб, паққос еб.

Тағин яқин келмаслар,

Қораси юқади деб.

Ғалвир боғлар думига”.

Хафа бўлиб кетдим-да,

Буни эшитиб жуда.

Кичик кўриб жуссамни.

Худди шоҳлар қасридай,

Кунг уй-жойим бор мани.

Майли, келиб қарасин.

Сиғдирганман уйимга.

Бир омборнинг ғалласин.

ҚУШЛАРНИНГ ШИКОЯТИ

Қушлар бизнинг дўстимиз,

Шеърини айтиб кеча.

«Аъло» олибди Рамз,

Хафа бўлдик биз эса,

Ахир сўзига ўзи,

Сира амал қилмайди.

Озор берар бизга у,

Ўқитувчи билмайди.

Шудир бизнинг арзимиз,

Рамзнинг мактабига.

Тўғри эмас баҳолаш,

Қараб фақат гапига.
ТРОЛЕЙБУСНИНГ ШИКОЯТИ

Ток бўлмай ярим йўлда,

Гоҳо тўхтаб қоламан.

Йўловчилар койиниб,

Кетар, бўшаб қоламан.
Нетай ўзим ҳам бундан,

Ғашман, бағри доғлиқман.

Ўзимдамас ихтиёр,

Юқорига боғлиқман.

Ихтиёрим ўзимда,

Бўлса эди, ошнажон.

Ёмонларга яқин ҳам,

Йўлдамасдим ҳеч қачон.

Ҳамма севиб, бошига,

Кўтаргувчи дўппиман.

Тушиб бебош қўлига,

Бўлдим футбол тўпи ман.
МИХНИНГ ШИКОЯТИ

Ранжимагин, тахтажон,

Золим, беор эмасман.

Эрким ўзимда бўлса,

Кўксингни ҳеч тешмасман.

Ўйларсан қадди тетик,

Қийналишни билма, деб,

Яшайман мен ҳам шўрлик,

Бошгинамдан тўқмоқ еб.

Шахматга қараб

Оқ-қорага бўлиниб,

Икки тараф жанг қилар.

Галма-гал юриш қилиб,

Бир-бирини танг қилар.

Бу ўйин-ку, майлига,

Майдон шахмат тахтаси.

Бу ҳол ҳаёт саҳнига,

Кўчишидан асрасин.

Оқ-қорага ажратиб,

Нечун қилмоқ низо-жанг?

Камалакранг гўзаллик —

Чор атрофга бир қаранг!

Қаранг, яшнар товланиб

Турфа рангли чироқдай,

Эзгуликдан нур олиб.

Шаҳар, кенту қишлоқлар...

Боқиб диллар шод бўлсин,

Ёмон ният ёт бўлсин.

Уруш-жанжал бошлаган,

Доим мағлуб, мот бўлсин.

.. Оқу қора акси-да,

Кундуз билан кечанинг.

Кун-тунларни ҳамиша,

Рангин нурлар безасин!

!

ШУМТАКАНИНГ ШЕЪРЛАРИ

Миттигина жуссанг бор

Куйлайсан билмай тиним

Бунча завқу ғуссанг бор.

Куй тўла ичинг лим-лим

Сенинг ҳам кўп ҳиссанг бор

Эй булбулим булбулим

Куйларинг тинглаб ширин

Қистирай десам пулим

На бир чўнтак-киссанг бор?

ШАМОЛ

Шамол ўқир дарахтни,

Шивир-шивир сас келар,

Гоҳ баланд, гоҳ паст келар.

Тинмай ўқир шамолвой,

Аълочидир, ҳойнаҳой.

Ё ўтолмай синовдан

Кўчиролмай бировдан,
???

Бориб келдим бир ёққа

Айтолмаймайман қаёққа.

Олиб келдим нимадир,

Исмини ҳеч билмадим.

Тайинлашди бир гапни,

Қулоғимга кирмади.

Энди қаён юрай ман,

Қандай хаёл сурай ман,

Кимга нима деб айтай

Қаердан қачон қайтай

Ўзи ҳозир қайдаман,

Сувдаманми, ойдаман?

Исмим асли нимайди,

Нега ҳеч ким билмайди?

... Уйғотинглар тушимдан,

Келтиринглар ҳушимга...

БАҲОР

Эриб битди оқ қори.

Бойчечакка бойланиб

Келди қишлоқ баҳори

Тош тишлари ярақлаб.

Жала қуйса жез томлар

Қаҳ-қаҳ урар тарақлаб.

Ҳар ёнда кулгу-базм.

Гўё зўр бир қизиқчи

Айтар латифа-ҳазил.

Бунчалар талтайишни

Ким қўйибти ким унга,

Ушлаб икки қулоғидан

Чиқволибди бурунга!
АКВАРИУМ

Акварум, акаси,

Балиқларнинг қафаси

ТЎП

Ўзгармайди қиттак ҳам.

БУЗОҚЧА

Сигирга хўп ёқувчи

ЧИГИРТКА

Пружинали этикча.

ЧОЙНАК

Турса ҳамки керилиб

ЎЧИРҒИЧ

Хато қилсанг, ҳозир у.

СИНГИЛЧАМНИНГ СУМКАСИ

Митти омбор дегулик

Ичи тўла егулик

СУПУРГИ

Ерга ишқаб бурнини

ЧАНГЮТГИЧ

Чанг билан жанг этади,

Ғолиб келар — ютади.

ЗИНАПОЯ

Мен ўхшатдим гармонга.

БОЙЧЕЧАК

Чеккага суриб қорни

Имламоқда баҳорни.

ҚАЛДИРОҚ ВА ҚЎЗИҚОРИН

Кўк дағдағага тушди,

Ер ҳам кўрсатди муштни.

Шамол ерни супурди,

Булут эса “тупурди”.

ЧАҚМОҚ ВА ЁМҒИР

Биров ўт қўйиб кетди,

Булут унга сув сепди

Майдонда.

Лекин қолмас ҳеч бир из,

Вайрона.
Бузиш, отиш, қон тўкиш

Ёт бунда.

Ожизлар бўлар фақат

Мот бунда.

ТУШУНАРЛИ МАТЕМАТИКА

Ҳеч қаерда ҳеч қачон.

Чиқарамиз хулоса.

Қиладирмиз муроса.

Доим ақлу илмимиз.

Ҳамма дўсту эш бўлар.

Бизнинг ишлар беш бўлар.

Ҳоли хароб, қурийди шўри.

Чиқса ҳамки гоҳида чанги.

Хулосаси тўғри эмасдир

Етти ўлчаб бир кесмаганни
Ҳаммага ҳам беш қўлдай аён

Икки карра икки тўрт, аммо.

Қўшибёзар баъзи “корчалон”

Уни беш деб айтар бепарво.
Ҳаёт гоҳо чигал масала

Ўйлайвериб бошинг қотади.

Берган сари ташвиш ортади

Ҳар нарса пул-молга тенг бўлса.

Ёниб куйиб қилган ишинг ҳам

Бир пул бўлса, нолга тенг бўлса.

Осмонликман, аслида.

Тун ёниб, тонг ўчаман,

Мен юлдузлар наслидан.

Бордир яхши, ёмони.

Сен доим ол уларнинг,

Фақат яхши томонин.

Юқади деб қораси.

Лекин мен билан унинг,

Жуда яқин ораси.

Таомларин ўзимга.

Қорасини лекин ҳеч,

Юқтирмайман ўзимга.