1.Пулнинг металлик ва номиналлик назарияси.
2.Фишер бўйича пулга бўлган талабнинг назарияси ва модели.
3.Кейнс назариясининг асосий йўналиши.
4.Монетаристлар назариясининг асосий йўналиши.
1.Пулнинг металлик ва номиналлик назарияси.
Бозор иқтисодиёти шароитида пул-кредит механизмини тартибга солиш пул-кредит сиёсати ёки оддий қилиб монетар сиёсатнинг иқтисодиётга таъсири марказий ўринлардан бирини эгаллаганлиги сабабли жаҳоннинг энг илғор иқтисодчи олимлар диққат эътиборини айнан шу муаммоларга қаратиб келмоқдалар.
Пул-кредит механизмини тартибга солишнинг назарий асоси капиталистик ишлаб чиқариш усулининг дастлабки йилларида яратила бошлади. Ишлаб чиқариш шароитининг тубдан ўзгариши, унинг йириклашиши саноат капиталининг ўсиши иқтисод фани олдига қатор вазифалар қўйди. Улар орасида энг аҳамиятлиларидан бири пул ва кредитнинг моҳияти, функцияси ва хўжаликларнинг барқарор ривожланишидаги уларнинг ўрни бўлди. Худди шу даврда пул назариялари тўғрисидаги илк фикрлар юзага келди. Бу назариялар: металлик ва номиналлик пул назариялари бўлиб, уларнинг ўша даврдаги муаммоларни ечишдаги ўрни беқиёс эди.
Металлик пул назарияси дастлаб капитализм ривожланган Англияда майдонга келди. Ушбу назариянинг асосчилари Т. Жен ва Д. Норслар бўлиб, метал пуллар муомаласининг барқарор бўлишига чақиради ва мамлакат бойлиги, мамлакатдаги олтин ва кумуш пуллар захирасига боғлиқ деб ҳисоблайди. Бу назариянинг камчилиги моддий ва рухий қадриятлар бойлик сифатида тан олинмаслигидир. Бу назария XIX асрнинг биринчи ярмида ривожланиб келаётган саноат буржуазиясини қониқтира олмади ва инқирозга юз тутди. Лекин XIX асрнинг II ярмига келиб немис иқтисодчиси К. Книп металлик назариясини ҳикоя қилиб чиқди. Бу ғоянинг тикланишига 1873 йилда Германияда киритилган олтин танга стандарти сабаб бўлди. К. Книп металлик назариясини янги шароитга мослаштириб, у пул сифатида фақат метални эмас, балки марказий банк банкноталарини ҳам ҳисоблаш мумкин. Агар улар метал билан таъминланган бўлса, ҳеч бир чекловларсиз алмаштирилса пул тизими мустаҳкам бўлади. Аммо бу мувозанат урушлар туфайли бўзилади. Олтиннинг эркин пулга алмашиши, четга чиқарилиши бекор қилинади.
Биринчи жаҳон урушидан кейин олтин қуйма стандарти жорий қилинди. Олтин танга стандартидан асосий фарқи муомаладаги банкноталар энди олтин қуймага (12-12,5 кг) алмаштирила бошлади. Бу асосан халқаро бозорларда қўлланиладиган бўлди. Кўпгина давлатларда банкноталарни олтинга алмаштириш амалиётда бекор қилинди. Олтин қуйма стандартига кирмаган давлатлар ўз валюта (пуллар)ни кирган давлатлар девизларига (валюталарига) алмаштириш кўзда тутилган эди. АҚШ доллари асосий девиз (валюта) ҳисобланиб қолди.
Номиналлик пул назарияси – олдинги назария сингари буржуазия илк ривожланиш даврига тўғри келади ва Англияда пайдо бўлди. Бу назария вакиллари Дж. Беркли ва Дж. Стюартлардир. Уларнинг асосий ғояси: муомалада емирилиб тўла қийматга эга бўлмаган тангалар ҳам номиналига қараб тенг муомалада бўлишини ёқлашидир. Пулдаги олтиннинг қиймати муомалада рол ўйнамайди, номиналида қанча кўрсатилган бўлса, шу асосий ролни ўйнайди деб ҳисоблайди.
Номинализмнинг кейинги ривожланиш босқичи XIX аср охири XX аср бошларидир.Бу даврда номиналистик ғоя вакилларидан бири Г. Кнапдир. Г. Кнап ва унинг издошлари олдинги номиналистлардан фарқ қилиб, тўла қийматга эга бўлмаган тангаларга эмас, балки қоғоз пулларга асосланган эдилар. Улар пул массасини ҳисоблаётганда давлат хазина билетларини ва алмашадиган тангаларни эътиборга олиб, кредит пулларини (вексель, чек, банкноталарни) изланишларидан четда қолдиришди.
Ҳар хил мулкчиликка асосланган бозор иқтисодиётининг ривожланишида пул ва кредит категориялари моҳияти ўзгаришсиз қолади ва пул-кредит механизмини тартибга солишни такомиллаштириш бўйича амалий таклифларга эҳтиёж сезилади.
Ҳозирги вақтда пул тўғрисида турли хил назариялар мавжуд бўлиб, улар ўз мазмунига кўра бир-биридан фарқ қилувчи турли оқимларга бирлашиб кетган. Ана шу оқимлар монетаризм ва кейнсчилик оқимини, шубҳасиз назариялар ичида энг йирик ва энг етакчи ғоявий йўналиш сифатида ажратиб кўрсатиш мумкин.
Аммо ҳар иккала (мактаб) назарияларни ўрганишдан олдин уларнинг вужудга келишига асос бўлган – классик миқдорийлик назариясидир. Уларнинг асосчилари бўлиб: А.Смит, У. Петти, Д. Рекардо, Д. Фуллартон, А. Маршалл, И. Фишер, А. Пигу ва бошқалардир. Улар кейнсчилик ва монетаризмга қадар пулга бўлган талаб, муомала учун зарур пул массаси, алмашув тенгламаси каби масалаларни чуқур таҳлил қилиб, ўзининг қарашларини вужудга келтирган.
Дастлабки назариялардан бири пулга бўлган талаб назариясининг ХХ аср бошларидаги ҳолатини классик мактаб вакиллари – Ирвинг Фишер, Альфред Маршалл ва Артур Сесил Пигу мисолида кўриб чиқамиз. Бу мактаб вакилларининг қарашларига тўхталамиз, сўнгра пулга бўлган талабнинг кейнсча талқинини, ўзига хос томонларини ва Милтон Фридманнинг пулнинг замонавий миқдорийлик назариясини кўриб чиқамиз.
2.Фишер бўйича пулга бўлган талабнинг назарияси ва модели.
Пулнинг миқдорийлик классик назарияси асосчиларидан бири – Ирвинг Фишер ҳисобланади. Унинг 1911 йилда нашр қилинган “Пулнинг ҳарид қуввати” китобида пулга бўлган талабни аниқлаш учун қуйидаги формулани келтиради:
V=P*Y/M (1)
Унда Фишер умумий пул миқдори М (пул массаси) ва ишлаб чиқарилган пировард товарлар ва хизматларни сотиб олишдаги ялпи ҳаражатлар P*Y ўртасидаги боғлиқликни тадқиқ қилган.
Бунда P – баҳолар даражаси
Y – ялпи ишлаб чиқариш (ёки ялпи ички махсулот сифатида ишлатиш мумкин)
V – M ва P*Y ларни боғловчи ўзгарувчини – пулнинг айланиш тезлиги деб аташ мумкин.
Демак, пулнинг айланиш тезлиги V ялпи ҳаражатларнинг (P*Y) пул массасига нисбати сифатида қараш мумкин. Масалан: агар йил давомида номинал ялпи ички махсулот (ЯИМ) 5 трлн. долларга, пул таклифи M – 1 трлн. долларга тенг бўлса пул айланиш тезлиги 5 мартага тенг бўлади.
Юқоридаги тенгламанинг ҳар иккала томонини M га кўпайтириш орқали алмашув тенгламасини ҳосил қилди. Алмашув тенгламаси номинал даромад, пул миқдори ва уларнинг айланиш тезлигини ифодалайди.
M*V=P*Y (2)
Юқоридаги тенгламадан кўринадики, йил давомида пул айланиш тезлигининг пул миқдоридаги номинал даромадга (яъни йил давомида сотиб олинган товарлар ва хизматларнинг номинал қийматига) тенг бўлиши керак.
И. Фишернинг фикрича иқтисодиётда пул айланиш тезлигини молиявий институтлар аниқлайди. Лекин бу институтлар пул айланиш тезлигига жуда секин таъсир қилади, шунинг учун қисқа даврий оралиқда пулнинг айланиш тезлиги доимий деган тахмин алмашув тенгламасини пулнинг миқдорийлик назариясига айлантирди. Чунки бунга кўра номинал ЯИМ мутлоқ равишда пул массасининг тебранишлари орқали аниқланади. Натижада пулнинг миқдорийлик назариясидан келиб чиқадики, агар M икки ҳисса ошса P ҳам икки ҳисса ошиши керак, чунки V ва Y лар доимий (ўзгармас) ҳолда қолади.
Юқорида келтирган мисолимизда ялпи ишлаб чиқариш 5 трлн. долларни ташкил этади, пулнинг айланиш тезлиги эса Y=5 ва пул таклифи M=1 трлн. доллар, бу эса баҳолар даражасининг тенг эканлигини англатади. Пул таклифининг 2 трлн. долларгача кўпайиши шароитида баҳолар даражаси 2 баробар ошади, чунки 2*5=10 трлн. Долларлик номинал ЯИМга тенглашади.
Юқоридаги фикр ва мисолларни бирлаштирадиган бўлсак, Фишернинг фикрича муомала учун зарур пул массаси (пулга бўлган талаб) ЯИМ доирасидаги битимлар ҳажми билан ва бу битимларни амалга ошириш учун молия институтлари томонидан пул таклифи аниқланади, бу эса пулнинг айланиш тезлигини ҳам аниқлаш имкониятини беради. Ирвинг Фишер ўзининг пулга бўлган талабнинг миқдорийлик назариясини яратган вақтда Кембридж мактаби вакиллари: Альфред Маршал ва Артур Сесил Пигу ушбу соҳадаги тадқиқотлар билан шуғулландилар. Уларнинг тадқиқотларининг натижаси Фишернинг (M*V=P*Y) тенгламасига ўхшаш тенгламага олиб келган бўлсада, муаммога ёндашув мутлақо бошқача эди. Кембридж мактабининг вакиллари пулга бўлган талабнинг битимлар ҳажмига ва институционал омилларга боғлиқлигини ўрганишнинг ўрнига маълум ҳолатларда фанлар ва хўжалик субъектлар қўлида қанча миқдорда пул ушлаб туришни хоҳлайдилар? деган савол қўйилади. Кембрижча моделда субъектлар кредит карточкаларидан фойдаланиш имконияти бўлмаганда уларда эркин қарор қабул қилиш имконияти борлиги ҳисобга олинди.
Хулоса қилиб айтадиган бўлсак, Кембриж мактабининг вакиллари И. Фишер хулосасидан фарқ қилиб, у фоиз ставкаси тўғрисида пулга бўлган талабнинг ўзгаришини истисно қилмайди. Бу олимларнинг фикрича, одамларнинг қўлларида пул ушлаб туришларига асос бўлувчи пулнинг икки хусусиятини ажратиб кўрсатишади:
1. Алмашув воситаси: Субъектлар битимларни амалга ошираётган вақтларида пул алмашув воситаси сифатида амал қилади. Кембриж мактабининг вакиллари Фишернинг пулга бўлган талаб битимлар ҳажмига боғлиқ ва пулнинг битимларни амалга ошириши учун талаби номинал ЯИМга пропорционал эканлиги тўғрисидаги фикрига қўшиладилар.
2. Бойликни сақлаш воситаси: Модомики, пул бойликни сақлаш воситаси экан, пулга бўлган талаб ушбу бойликлар миқдорига ҳам боғлиқ деган фикрни илгари суради. Бойликларнинг ошиши билан субъектларда уларни ҳар хил активларга жойлаштириш зарурияти туғилади.
Натижада, Кембриж мактабининг олимлари пулга бўлган талаб номинал ЯИМга пропорциал деган хулосага келишди ва пулга бўлган талаб функциясини қуйидаги тенглама тарзида ифода этишди.
Md=K*RY
Уларнинг моделига кўра истеъмолчилар қўлларида қанча пул бўлиши кераклигини ўзлари ҳал қилади. Бу эса К – (пропорционаллик коэффициенти)нинг қисқа муддатлар ичида тебранишларда бўлинишни кўзда тутади. Ваҳоланки, пуллардан бойликларни сақлаш усули сифатида фойдаланиш тўғрисидаги қарор қабул қилиш, бошқа активлардан кутиладиган даромадларга боғлиқ бўлади.
Шундай қилиб, бошқа активлардаги хусусиятларнинг ўзгариши К нинг ҳам ўзгаришига олиб келиши мумкин. Юқорида кўрсатилган фарқ И. Фишернинг Кембриж мактаби вакиллари фикрларидан фарқни англатади
3.Кейнс назариясининг асосий йўналиши.
Жон Мейнард Кейнс Кембриж мактабининг энг сўнгги вакилларидан бўлиб, уларнинг фикрларини ривожлантирди. Кейнсчилик назарияси асосан ХХ асрнинг 30-йилларида яхлит ғоявий оқим сифатида тўлиқ шаклланди. Унинг асосчиси ХХ асрнинг энг машҳур иқтисодчиларидан бири Буюк Британиялик олим Ж. М. Кейнс эди.
Жон Мейнард Кейнс
(1883-1946й.)
Янги Кейнсчиликнинг асосий қарашлари
Маълумки Ж. М. Кейнснинг “Бандлик, фоиз ва пулнинг умумий назарияси” (1936 й.) номли ўзининг машҳур китобида пулнинг айланиш тезлигининг доимийлиги тўғрисидаги классик ёндашувдан батамом воз кечди ва асосий эътибор фоиз ставкасининг таъсирига қаратилган пулга бўлган талаб назариясини ишлаб чиқди. Кейнснинг ишлаб чиққан пулга бўлган талаб назарияси ликвидлиликка ихлос қўйиш назарияси номини олди. Ушбу назарияда ҳам субъектлар ўзларида қанча пул сақлайдилар? Деган саволни ҳам кўриб чиқдилар. Лекин Кейнс ўзидан олдинги иқтисодчилардан фарқли ўлароқ, субъектларнинг қўлларида нақд пулларни ушлаб туриш сабабларини очиб берувчи қуйидаги омилларни ажратиб кўрсатди.
У пулга бўлган талабни аниқловчи уч омилни қуйидагича шакллантирди: 1. Битимлар омили; 2. Эҳтиёткорлик омили; 3. Чайқов омили.
Битимлар омили – субъектлар ўз активларининг маълум бир қисмини тўлов воситаси сифатида ишлатиш учун пул шаклида сақлайдилар. Бу омилни Кейнс транзакцион омил деб атади.
Эҳтиёткорлик омили – субъектлар активларнинг бир қисмини пул шаклида сақлаш кўзда тутилмаган ҳаражатларни талаб қилувчи тасодифий ҳодисалар, қулай битимларни амалга ошириш имкониятлари ҳамда қўшимча пулли мажбуриятларнинг юзага келиши билан боғлиқдир.
Чайқов омили – Кейнс барча субъектлар ўз активларини икки шаклда – пуллар (муддатсиз ҳисоб рақамлар) ва ўзоқ муддатли облигациялар кўринишида сақлайдилар, деб ҳисоблайди. Облигацияларнинг пуллардан азалроқлиги шундаки, улар фоиз яъни даромад келтиради. Айни вақтда облигацияларнинг баҳоси қимматли қоғозлар бозоридаги фоиз ставкасининг ўзгариши туфайли ҳар хил бўлади. Бу эса риск яъни жиддий хавф хатардир. Ссуда фоизи меъёрининг пасайиши облигациялар курсининг ўзгаришига олиб келади. Аксинча, ссуда фоизи меъёрининг ошиши уларнинг курсининг пасайишига олиб келади. Ана шу зарардан қочиш учун активларнинг маълум қисмини пулли депозит шаклида сақлашни Кейнс чайқов омили деб атайди.
Шуни алоҳида таъкидлаб айтиш лозимки, агар Кейнснинг назарияси фақат транзацион ва эҳтиёткорлик омили билан чапланганда эди, даромад эса пулга бўлган талабнинг ягона аниқловчиси бўларди ва Кембриж мактаби вакилларининг ёндашувларига ҳеч қандай янгилик кирита олмаган бўларди.
Аммо Кейнс субъектлар ўз бойликларининг бир қисмини пул шаклида сақлашларига қарор қабул қилишга таъсир этувчи омилларни синчковлик билан ўрганди. Кембриж мактаби вакилларининг пулга бўлган талаб бойликнинг захираси билан аниқланади ва у даромадга пропорционал деган фикрдан фарқ қиладиган, пулга бўлган талаб фоиз ставкасига ҳам боғлиқ деб ҳисоблади. Кейнснинг тадқиқотларидан шундай хулоса қилиш мумкин: фоиз ставкасининг ўсиши билан пулга бўлган талаб пасаяди.
Бошқа томондан қарайдиган бўлсак, Кейнснинг фикрича пул массасининг ўзгариши бевосита фоиз ставкасига таъсир қилади. Яъни агар муомалада пул массаси ошса, фоиз ставкаси пасаяди. Аксинча, агар пул массаси камайса, фоиз ставкаси ошади.
Кейнсча пул назариясидаги асосий қоидалар қуйидагилардан иборат:
1. Бозор иқтисодиёти қўшимча ички кутилмаган муаммоларни ўз ичига олувчи нобарқарор тизимдан иборат. Шунинг учун давлат иқтисодиётини бошқаришнинг турли хил, шу жумладан, пул-кредит инструментларидан доимий равишда фойдаланиши керак.
2. Пул таклифи ва номинал ЯММнинг сабаб-оқибатли боғланиш занжири қуйидагича: пул таклифининг ўзгариши фоиз ставкасининг ўзгаришига сабаб бўлади, бу эса ўз навбатида инвестицион талабнинг ўзгаришига ва мультипликатив таъсир орқали номинал ЯММнинг ўзгаришига олиб келади.
3. Кейнсчиликнинг асосини ташкил этувчи асосий назарий тенглама:
Y=C+G+I+NX
Бунда, Y – номинал ЯММ, C – истеъмол ҳаражатлари, G – товарлар ва хизматларни сотиб олишда давлат ҳаражатлари, I – режали хусусий инвестициялар, NX – соф экспорт.
4. Кейнсчиликнинг таъкидлашларича, пул таклифи ва номинал ЯММ ўртасидаги сабаб ва оқибат боғланишнинг мақсади етарли даражада катта бўлиб, Марказий банк пул-кредит сиёсатини амалга ошириш чоғида кенг миқиёсда иқтисодий маълмотларга эга бўлиши керак.
Ундан ташқари, муомаладаги пулнинг ўсиши билан инвестициялар ва бозорнинг товарлар ва хизматлар билан тўлиши ўртасида маълум бир вақт оралиғи мавжуд. Ниҳоят ўзгармас талаб шароитида пул таклифининг оширилиши иқтисодиётни “ликвидли қапқон” ҳолатига келтириб мувозанатни ўзгартиради: фоиз ставкасининг критик даражасигача пасайишига олиб келади, бу эса мутлоқ юқори ликвидлиликка ихлос қилишни англатади. Агар бунда пул таклифининг кўпайиши давом этаверса, фоиз ставкаси бундай ҳолатга таъсир ўтказа олмай қолиши мумкин, зеро фоиз ставкаси пул таклифининг ўзгаришига таъсир этолмасада, бунда муомаладаги пул миқдори ва номинал ЯММ ўртасидаги сабаб-оқибат занжири ўзилади.
5. Юқоридаги келтирилганларни ҳисобга олиб, Кейнсчилар пул-кредит сиёсатини иқтисодиётни барқарорлаштириш учун у қадар самарали восита эмас деб ҳисоблашади ва улар фискал ёки бюджет сиёсатини устун қўядилар.
Ўтган асрнинг 70-йилларига келиб, ривожланган давлатларнинг иқтисодий ривожланишида шундай ҳолатлар юзага келдики, бу ҳолатларнитнг туб сабабларини Кейнс назариясининг қоидалари доирасида тушунтириб бериш мумкин эмас эди, чунончи, 1960-1973 йилларда АҚШ ялпи миллий маҳсулотининг ўртача йиллик ўсиши 4,1 фоизни ташкил этган бўлса, 1974-1981 йилларда атиги 2,7 фоизни ташкил қилди. 1979 йилда эса ички баҳолар ўсишнинг умумий суръати 12,1 фоизни ташкил этгани ҳолда ишсизлик иқтисодий фаол аҳолининг 8 фоизидан ортиқроқ қисмини ташкил қилди.5
Юқоридаги ҳолатни кейнсча концепциянинг қоидалари шарҳлаб бера олмасди. Чунки, иқтисодий пасайиш ва ишсизликка қарши кураш чора-тадбирлари инфляцияга қарши сиёсатга зид келиб қолди. Натижада ХХ асрнинг 70-йилларида Кейнсчилик мактабининг инқирози кўзатилди. Иқтисодий фанда янги неоклассик йўналиш, шу жумладан, унинг замонавий шакли-монитаризм етакчи ўринга чиқди.
Шуни алоҳида таъкидлаш лозимки, 1970-1980 йилларда бошқа ривожланган давлатлар каби АҚШ иқтисодиётида юз берган асосий макроиқтисодий муаммолар: барқарор иқтисодий ўсиш муаммоси, тўлов баланси ва бюджет тақчиллигини бартараф этиш, ишсизлик даражаси ва инфляцияни пасайтириш ҳамда молиявий барқарорликка эришиш каби муаммолар кўндаланг бўлиб қолди. Агар АҚШда 1963 йилдан 1993 йилгача бўлган ўттиз йиллик муддат ичидаги даврни таҳлил қиладиган бўлсак, иқтисодий ўсиш нобарқарорлигининг гувоҳи бўламиз. Ушбу даврни учта ўн йилликка бўлсак ҳам, келтирилган рақамлар орқали таҳлилимиз ўз исботини топади. Агар 1963-1973 йилларда ЯИМнинг реал ўсиши йилига ўртача 4,4 фоизни ташкил этган бўлса, инфляциянинг ўртача йиллик ўсиш сурати 3,9 фоизни ташкил этган. Сўнгги ўн йилда инфиляциянинг шиддат билан ўсиши натижасида иқтисодни ўсиши сезиларли даражада пасайди ва инфиляция суръти йилига ўртача 9,1 фоизни ташкил этгани ҳолда иқтисодий ўсиш ўртача 2,4 фоизни ташкил этди. Бироқ 1983-93 йилларда амалга оширилган қатъий пул-кредит сиёсати натижасида инфиляция даражаси кескин пасайтирилди (ўртача 4,2 фоиз) ва АҚШ иқтисодиётида яна иқтисодий ўсиш кўзатилди яъни ЯИМнинг реал ўсиши ўртача 3,2 фоизни ташкил этди. Аммо шуни ҳам таъкидлаб ўтиш жоизки, ўтган даврда инфиляциянинг кескин ошиши кўзатилган йилларда ЯИМ ўсиши кескин пасайиб кетди. Бундай иқтисодий ҳодисаларнинг барчаси иқтисодиётни тартибга солишнинг анъанавий тадбирларидан воз кечишига ва неоклассик йўналишдаги қарашларнинг қайтадан уйғонишига олиб келди.2 Ўз навбатида, неклассик мактабларнинг ғоялари хилма-хил докториналар кўринишида майдонга чиқди: таклиф назарияси; оқилона кутиш назарияси; янги микро ва макроиқтисодий назариялар ва ҳ.к. Бироқ шуларнинг ичида асосий ўринни етакчи мавқени сўзсиз монитаризм эгаллади
Пул-кредит сиёсатининг инструментларига бўйича назарий оқимлар
4.Монетаристлар назариясининг асосий йўналиши.
Замонавий монетаризмнинг асосчиси америкалик машҳур иқтисодчи олим, Чикаго универститетининг профессори, Нобель мукофоти лаурияти М. Фридмандир. Шуни алоҳида таъкидлаш лозимки, монетаризм назариясининг ривожланишида ва унинг яхлит фикрлар оқими сифатида шаклланишида шахсан Милтон Фридманнинг хизмати жуда каттадир.
Монитаризмнинг асосий қоидалари қуйидагилардан иборат:
1. Монитаризм назариясига асосан-бозор иқтисодиёти-ички барқарор тизим. Ҳамма салбий ҳолатлар давлатнинг иқтисодиётга ваколатсиз аралашувининг натижасидир. Давлатнинг аралашувини минимум даражагача пасайтириш керак.
2. Пул омили (муомаладаги пул массаси) ва номинал ЯИМ ўртасидаги коррелацияга нисбатан анча ўзвий эканлиги кўзатилди.
Монитарчилар шуни таъкидлайдиларки, муомаладаги пул миқдори ва миллий иқтисодиёт доирасида сотилган товарлар ва хизматлар ҳажми ўртасида маълум бир боғланиш мавжуд. Ушбу боғланиш И. Фишернинг алмашув тенгламаси ёки бошқача қилиб айтганда пулнинг миқдорийлик назарияси тенгламаси орқали ифодаланади.
M*V=P*Q
Бунда, M – муомаладаги пул миқдори, V – пул айланиш тезлиги, P – товар ва хизматларнинг ўртача баҳоси, Q – маълум вақт даврида миллий иқтисодиёт доирасида ишлаб чиқарилган товарлар ва хизматлар миқдори.
P*Q кўпайтма йил давомидаги ялпи пул маблағлари йиғиндисига тенг. Маълум бир вақт оралиғида сотилган товарлар ва хизматлар (Q) тахминан ушбу даврда ишлаб чиқаришга тенг. Бу ерда тенглик мавжуд эмас, t вақт оралиғида яратилган товарлар қайта сотилиши мумкин. Ушбу товарлар Q кўрсатгичи таркибига киради, жорий ишлаб чиқариш ҳажми V1 кўрсатгичи таркибига кирмайди. Чунки, умумий доиравий айланмада бундай товарларнинг улуши жуда оз бўлиб, иқтисодчилар Q=V1 тенгликка йўл қўядилар. Агар P – ишлаб чиқарилган махсулот бирлигининг ўртача баҳоси бўлса, у ҳолда
M*V=P*Y
Бунда, P*Y ишлаб чиқариш ҳажмининг пулдаги ифодаси ёки номинал ЯИМ ҳажми. Бунда V ни реал ЯИМ ҳажми сифатида, P ни эса ЯИМ дефлятори сифатида қараш мумкин. Бу ерда Vк номинал ЯИМ ҳажми FM келиб чиқади.
3. Миқдорийлик назарияси тарафдорлари пул айланиши тезлигининг доимийлиги тўғрисида маълум бир маънода ён босиш абстракция ҳисобланади, чунки, V1 албатта ўзгармай туради, лекин у сезиларсиз даражада ўзгаради. Сезиларли даражада ўзгариш эса пул муомаласини ташкил этишдаги сифат ўзгаришлари натижасида юз бериши мумкин. Бу эса ҳар доим ҳам бўлавермайди ва тўла асосда олдиндан айтса бўлади (масалан “пластик” пулларни кенг миқёсда жорий қилиш, банкомат тармоқларини кенгайтириш ва ҳоказо).
Агар V кўрсатгич доимий бўлса, уни маълум коэффициент K билан алмаштириш мумкин, бунда миқдорийлик назариясининг тенгламаси қуйидаги кўринишга эга бўлади:
K*M=P*Y
Ушбу кўринишдаги тенгламада номинал ЯИМ ҳажми пул таклифига боғлиқ эканлигини ифода этади, яъни муомаладаги пул миқдорининг ўзгариши пропорционал равишда номинал ЯИМга ёки бошқача қилиб айтганда, ишлаб чиқаришнинг пулдаги ифодаси пулнинг айланиш тезлиги доимий бўлган шароитда муомалада пул миқдори билан аниқланади.
Монетаризм назариясига М. Фредмандан ташқари, К. Брунер, А. Милцер, Д. Лейдлер ва бошқалар киради. Монитаристлар фикрига кўра, пулга бўлган талаб даражаси ялпи махсулот ва пулнинг айланиш тезлигидан ташқари банк фоизи ҳамда инфиляция даражасига боғлиқ. Банк фоизлари ошса, пулга бўлган талаб қисқаради ва аксинча фоизлар тушса, пулга бўлган талаб ортиб боради. Худди шу каби инфляциянинг ўсиш субъектлари ҳам пулга бўлган талабни оширади.
Ҳозирги замон монитаризмига бир гуруҳ иқтисодчилар қаламига оид “Пулнинг миқдорийлик назариясига оид тадқиқотлар” (1956 й.) деб номланган асар билан асос солинди. Унинг бош ғояси иқтисодий ўсишни бозор механизми таъминлайди, бу механизмнинг асосий воситаси пул ҳисобланади деган хулосадан иборат.
Милтон Фридмен
(1912-2006й.)
М. Фридменнинг “Пул қоидаси” нинг ўзига хос хусусиятлари
3-мавзу: Марказий банк пул муомаласини мувофиқлаштирувчи орган сифатида
Достарыңызбен бөлісу: |