71
Жеке сөздерді әңгімелеу үстінде орыс сөздерінің кейіпкер-
лер аузында айтылған түрлеріне назар аударуға болады. Мұнда
үстіміздегі ғасырдың алғашқы онжылдықтарындағы оқиғалар
суреттеледі және Ресейдің империялық әкімшілігі, әкімдері
заң-законы, түрмесі, мектебі,
ұлығы мен мұжығы араласқан
(қатысқан) оқиғалар, іс-қарекеттер әңгіме болады. Демек,
автордың баяндау тексінде де, кейіпкерлердің тілінде де орыс
сөздерінің келуі орынды да заңды. Ол сөздер ресми атаулар да,
тұрмыстық сөздер де болып келеді. Автор, әрине, бұлардың
басым көпшілігін бұл күнде өзіміз қолданып жүрген орысша
тұлғасында (мы салы,
комиссия, пристав, прокурор, камера
т.б.) жұмсайды. Ал кейіпкерлер оларды өз тілдеріне иіп, «сын-
дырып» айтады. Мысалы, Рысқұл
піркөрер («Ана шегірткенің
айғырындай шіңкілдеген
піркөрердің аузына құм құйылар
еді»
– 200)
қатырғы («Ей, сот! Мен
қатырғыға қатын, бала-
шағамды бірге ала кетемін. Оған қалай қарайсың?»
– 208),
кәмесия («Мына
кәмесияң ең басты белгімді таба алмады» –
213),
нешауа (211) деп, ал Ахат шал
Метрей, Некәлай пат-
ша деп орысша есімдерді «қазақшалайды», Таубай старшын
ұлыққа
«спәсибә, спәсибә» дейді (99).
Бұның барлығы – дұрыс, көркем шығарма шарттарының бі-
рін жазушы мүлтіксіз орындаған, Рысқұлдар мен Ахаттар орыс
сөздерін қазіргіше айтып (дыбыстап) тұрған бол са, шындыққа
жатпас еді. Сол кезеңдегі ауыл
қазақтарының орыс сөздерін
айтудағы үлгісін көрсетуде ғана емес, жалпы кейіпкерлердің
әрқайсысын өзінше сөйлетуге зер салған және шындықтан алы-
стамауды көздеген. Мысалы, Тау-Шілмембет аулының беделді
ақсақалы Ахат қарт қаншама ақылгөй болғанмен, баяғының
билерінше көсемсіп, шешенсіп сөйлемейді. Ал Рысқұл болса,
ол –
сөздің емес, қимыл-әрекеттің адамы, сондықтан сөздері
келте, айтары анық болып шығады.
Ақыр роман тілінің лексика-фразеологиялық бітімін сөз ет-
кен екенбіз, бұл орайда ерекше тоқталатын және бір сәтті тұсы
бар. Ол – жазушының бейнелі фразеологизмдер мен мақал-
мәтелдерді едәуір келтіруі және оларды бұзбай,
мейлінше
дұрыс нұсқаларын ұсынуы. Біз арнайы сүзіп шықпасақ та,
оқып отырғанда көзіміз түскен ондаған мақал мен мәтелді,
бейнелі тіркестерді теріп алдық. Бұлардың ішінде халық
тілінде әбден кәнігі, жиі айтылатын: «жетім
қозы тас бауыр,
72
түңілер де отығар» (16), «бөлінгенді бөрі жейді» (95), «ұзын
арқан, кең тұсау» (41), бұл фразеологизмнің дұрыс варианты
– осы, ал кейбір авторлар мұны «ұзын
арқау, кең тұсау» деп
келтіреді, тегі,
тұсау сөзіне ұйқастырып параллель құру үшін,
алдыңғы қанаттағы
арқан сөзін
арқау болуға тиіс деп тапса
керек, «бүлінгеннен бүлдіргі алма (216) (бұның
бүлген елден
Достарыңызбен бөлісу: