494
істеу қабілеті, күшінен басқа ештеңесі жоқ адамдар бір-біріне қосылып,
еңбек үдерісін құрайды. Индустриалдық қоғам өндіргіш күштерді
бірнеше ғасыр шеңберінде бұрың-соңды болмаған дәрежеге көтереді.
Өне бойы жаңарып жатқан машиналар мен өндіріс жабдықтарын
игеру үшін
халықты ағарту, білім беру қажет болды. Жалпы алғанда,
халықтың тұрмыс және мәдени деңгейі анағұрлым биік дәрежеге
көтеріледі. Дегенмен екі қарама-қарсы мүдделері бар капиталистер мен
жұмысшы таптар
арасындағы қайшылықтар өршіп, әртүрлі таптық
күрес формаларын тудырады. Ақырында, 350 жыл шамасына созылған
тез қарқынды индустриалдық даму екі үлкен дағдарысқа келіп тіреледі:
олар бір-бірімен тығыз байланысты
энергетикалық және
экологиялық
қиындықтар болатын.
Аталған дағдарыстардан шығу жолында жаңа компьютерлік техноло-
гиялар дүниеге келіп, энергияны аз пайдаланатын, демек, экологиялық
жағынан да ұтымды өндіріс ошақтары пайда болады.
Сонымен, ХХ ғ. 60 жж. біршама индустриалдық жағынан дамыған
қоғамдар
постиндустриалдық (post – кейінгі) сатыға көтеріледі. Оны
кейбір кезде
ақпараттық қоғам дейді. Бүгінгі
таңда постиндустриал-
дық сатыға жеткен елдерде 1 млрд. жуық адам өмір сүреді (әдебиетте
оларды «алтын миллиард» деп атап кеткен). Бұл елдерге Батыс Еуропа
елдерін, АҚШ, Канада, Австралия мен Жаңа Зеландия, Жапония,
Малайзия, Сингапур т.с.с. жатқызуға болады.
Бұл сатыға жеткен қоғамдар қандай сапалық ерекшеліктерге жетті?
Постиндустриалдық мемлекеттердің негізгі институтына
универси-
Достарыңызбен бөлісу: