Сөж факультет: Биология және биотехнология Кафедра

Дифтерия таяқшасының токсиндік қабілеті

жүктеу/скачать 4.84 Mb. бет 7/8 Дата 06.03.2023 өлшемі 4.84 Mb. #470454

Бұл бет үшін навигация:

• Дифтерия токсинінің цитотоксикалық әсер ету механизмі
• Pseudomonas aeruginosa
• Биологиялық эффектісі немесе әсері: Ақуыздық экзотоксин (гистотоксин) : А және В фрагменттері
• Гликолипид (6-6 диэфир - треогалоз) Фагацитоздың бүзылуы Гиалуронидаза
• Нейраминидаза Гиалуронидаза
• Нейраминидаза (сиалидаза)

Дифтерия таяқшасының токсиндік қабілеті: Дифтерия токсинінің белсенділігі 1 дана Dim дифтерия токсині ең аз концентрацияға тең, салмағы 250 г гвиней шошқасын 4-5 күнде өлтіреді (шамамен 0,25-0,1 мкл). Анатоксинді алу үшін (40 °С температурада дифтериялық токсинді қыздыру арқылы әлсіреген) PW-8 штаммы немесе оның нұсқалары — "Массачусетс", "Торонто" және т. б. қолданылады. Дифтерия токсинінің цитотоксикалық әсер ету механизмі АТФ-рибозилдену арқылы ақуыздардың модификациясымен байланысты. Көптеген токсиндер ұқсас қасиетке ие, бірақ тек дифтерия токсині мен a Pseudomonas aeruginosa токсині рибосомада полипептидтік тізбекті құруға (элонгациялауға) жауап беретін 2 — ші элонгация факторына ие. Corynebacterium diphtheriae -тың вируленттілік факторы: Вируленттілік факторы: Биологиялық эффектісі немесе әсері: Ақуыздық экзотоксин (гистотоксин) : А және В фрагменттері Жүйке талшықтарының демиелинациясы, көбінесе паралич пен парез; Гликолипид (6-6 диэфир - треогалоз) Фагацитоздың бүзылуы Гиалуронидаза Микроорганизмдердің клеткаға енуін және клетка аралық қуыста таралуын қамтамасыз етеді. Нейраминидаза Гиалуронидаза – дәнекер ұлпалардың негізі компоненті гиа- лурон қышқылын ыдырататын фермент. Шырышты қабаттар мен дәнекер ұлпалардың өткізгіштігін арттырады. Гиалуронидаза ферментін Clostridium perfingens, Staphylococcus, Streptococcus туыстарының бактериялары синтездейді. Нейраминидаза (сиалидаза) – беттік рецепторлық клеткалар құрамында болатын сиалин қышқылын ыдыратады, нәтижесінде рецепторлық клеткалар микроорганизмдердің адгезиндері және токсиндермен байланысуға қабілетті болады. Адгезия әртүрлі органдар мен жүйелердің шырышты қабаттарының бетінде пайда болады. Адгезия қайтымды процесс ретінде басталады, содан кейін қайтымсыз болады. Бірінші кезеңдерге электростатикалық өзара әрекеттесу күштері, гидрофобты байланыстар, микроорганизмдердің белсенді қозғалғыштығы қатысады. Жгутиктердің болуы жасуша бетіне тиімді жақындауға мүмкіндік береді Грам-теріс бактерияларда адгезия I типтик пилилерге байланысты болады. Грам-позитивті бактерияларда адгезиндер ақуыздар мен жасуша қабырғасының тейхой қышқылдары болып табылады. Басқа микроорганизмдерде бұл функцияны жасуша жүйесінің әртүрлі құрылымдары орындайды: беттік ақуыздар, липополисахаридтер және т. б. Адгезия Патогенді микроорганизмдердің эпителий жасушаларымен өзара әрекеттесу схемасы (а-г): 1-микробтық жасуша; 2-гликокаликс; 3-қылшық шекара; 4-эпителий Грам-теріс бактерияларда бактерияларды тану және бекіту функциясы көбінесе пили немесе фимбриямен жүзеге асырылады. Олар флагелладан қысқа және жұқа. Олардың ұзындығы 10 нм-ге жетуі мүмкін (кейде 2 мкм-ге дейін). Фимбрияның көптеген түрлері хромосомалық гендермен, аз плазмидтермен кодталады. Пили - көмірсулар мен ақуыз компоненттері қосыла алатын пилин ақуызынан тұратын ақуыз құрылымдары.Жоғары спецификалық құрылымдар, гликопротеидтер және гликолипидтер қайтымсыз адгезияға жауап береді. Адгезия факторлары Грамоң бактерияларда адгезия факторлары фимбриялар (фимбрий адгезиндері) немесе сыртқы мембраналық ақуыздар болып табылады. жүктеу/скачать 4.84 Mb. Достарыңызбен бөлісу: